Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
Esas-Karar No: 2020/714 – 2020/910
T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/714
KARAR NO : 2020/910

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/03/2020
NUMARASI : 2018/647 Esas-2020/185 Karar

DAVACI :
VEKİLİ :

DAVALI :
ASLİ MÜDAHİL :
VEKİLİ :
ASLİ MÜDAHİL :
VEKİLİ :
ASLİ MÜDAHİL :
VEKİLİ :

ASLİ MÜDAHİL :
VEKİLİ : Av.
DAVANIN KONUSU : Konkordato
KARAR TARİHİ : 26/10/2020
KARAR YAZIM TARİHİ : 26/10/2020
Konkordato mühleti verilmesi talebine ilişkin davanın yapılan açık yargılaması neticesinde verilen karara karşı müdahil …… Tic. A.Ş. vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya üzerinden inceleme yapıldı.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 2015 yılından beri Trabzon İlinde inşaat malzemesi ve hırdavat toptan ve perakende satışı alanında faaliyet gösterdiğini, müvekkilinin uzun yıllar faaliyetlerine sorunsuz devam etmekte iken son dönemde ödemeler dengesinin bozulduğunu, ne var ki müvekkilinin tüm borçlarını konkordato projesi kapsamında ödeyebileceğini ileri sürerek İİK’nun 287. maddesi uyarınca geçici mühlet kararı verilmesini, ardından kesin mühlet kararı verilmesini ve son olarak da konkordatonun tasdikine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Müdahil alacaklıların bir kısmı davanın kabulüne karar verilmesini talep ederken bir kısmı da reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia ve dosya kapsamına göre; “Yapılan yargılama sonucunda toplanan tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde;
Davacı şirketin ekonomik yapısının bozulması ve borçlarını vadesinde ödeyememe ihtimali doğması üzerine görülmekte olan dosya kapsamında konkordato talebinde bulunduğu, Mahkememizce oluşturulan konkordato komiser heyeti tarafından 08/02/2020 tarihinde adi alacaklılar ve rehinli alacaklılar için ayrı ayrı usulüne uygun olarak alacaklılar toplantısı yapılarak davacı şirketin konkordato projesinin alacaklıların onayına sunulduğu, davacı şirketin konkordato projesinin hem adi alacaklılar tarafından hem de rehinli alacaklılar tarafından İİK 302/3 maddesinde öngörülen nisapla kabul edilmediği ve ayrıca davacı şirketin karar tarihi itibariyle aktiflerinin pasiflerinden 25.710,66 TL fazla olması sebebi ile borca batık olmadığı sabittir.
Bilindiği gibi konkordato projesinin tasdiki şartları İİK 305. maddesinde belirtilmiş olup; İİK 305/1-c maddesi uyarınca konkordato projesinin tasdik şartlarından biri de alacaklılar toplantısında konkordato projesinin alacaklılar tarafından İİK 302/3 maddesinde belirtilen nisaplarla kabul edilmiş olmasıdır. Somut olayımızda adi alacaklılar ve rehinli alacaklılar için ayrı ayrı 08/02/2020 tarihinde alacaklılar toplantısı yapılmış ve davacı tarafın teklif etmiş olduğu konkordato projesi hem adi alacaklılar tarafından hem de rehinli alacaklılar tarafından İİK 302/3 maddesinde belirtilen nisaplarla kabul edilmemiştir. Bu nedenle davacı tarafın konkordato talebinin reddi gerekmiştir. Ayrıca davacı şirketin iflasına karar verilip verilmeyeceği hususu irdelenecek olursa davacı şirketin aktifleri pasiflerinden karar tarihi itibariyle 25.710,66 TL fazla olup davacı şirket borca batık durumda değildir. Bu nedenle davacı şirketin iflasına karar verilmesi için gerekli şartlar mevcut olmadığı” gerekçesiyle
1-Dosya kapsamında 08/02/2020 tarihinde yapılan alacaklılar toplantısında konkordato projesinin adi alacaklılar ve rehinli alacaklılar tarafından ayrı ayrı İİK 302/3. maddesinde belirtilen nisaplarla kabul edilmemiş olması ve bu durumun İİK 305/1-c maddesi uyarınca konkordatonun tasdikine mani bir hal olması dikkate alınarak, davacı şirket hakkında verilen kesin mühletin kaldırılarak konkordato talebinin REDDİNE.
2-Davacının borca batık durumda olmadığı, iflasına karar verilmesini gerektirir başkaca bir hal bulunmadığı anlaşılmakla, davacı hakkında iflas kararı verilmesine YER OLMADIĞINA karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Müdahil …… Tic. A.Ş. vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece yapılan yargılama neticesinde davacının konkordato mühleti verilmesine yönelik talebinin reddine karar verilmesine karşın davacı şirketin borca batık olmadığı gerekçesiyle re’sen iflasına karar verilmediğini, ancak davacı şirketin borca batık vaziyette olduğunu, bu hususta hükme esas alınan komiser raporlarının yetersiz ve hatalı değerlendirmeler içerdiğini, raporlara ilişkin itirazlarının gözetilmediğini, mahkemece borca batıklık hususunda ayrıca bilirkişi raporu da alınmadığını belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, İİK’nun 285. ve devamındaki maddeler uyarınca konkordato mühleti verilmesi talebine ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Dosyadaki belgelere, kararın dayandığı delillerle, usul ve yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle; dava dilekçesi ekinde sunulan bağımsız denetim raporu, gerek bu raporla, gerekse birbiriyle örtüşen komiser raporları uyarınca davacı şirketin borca batık vaziyette bulunmadığının anlaşılmasına, İİK’nun 178. ve devamındaki maddeler uyarınca davacının doğrudan doğruya iflasına karar verilmesini gerektirir hallerin mevcudiyetinin ispatlanamamış olmasına göre, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, ihtilafın doğru olarak tanımlandığı, inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından müdahil vekilinin yerinde bulunmayan istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/(1)-b-1. maddesi gereğince esastan reddine dair aşağıda belirtilen şekilde karar verilmiştir.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Müdahil ……. Tic. A.Ş. vekilinin Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 19.03.2020 tarih ve 2018/647 Esas, 2020/185 Karar Sayılı kararına yönelik istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/(1)-b-1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında harç peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer OLMADIĞINA,
3-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle yapılan yargılama giderlerinin istinaf kanun yoluna başvuran müdahil üzerinde BIRAKILMASINA,
4-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf yoluna başvuran müdahil aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine yer OLMADIĞINA,
5-Kararın kesinleştirme, gider avansı iadesine ilişkin işlemlerin mahal mahkemesince yerine GETİRİLMESİNE,
6-Gerekçeli kararın Dairemizce taraflara TEBLİĞİNE,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde İİK’nun 308/a maddesi uyarınca gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren on günlük yasal süresi zarfında Yargıtay’a temyiz yolu açık olmak üzere 26/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

Başkan
e-imzalıdır.

Üye
e-imzalıdır.

Üye
e-imzalıdır.

Katip
e-imzalıdır.