Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/657
KARAR NO : 2020/730

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/02/2020
NUMARASI : 2017/543 Esas-2020/126 Karar

DAVACI :
VEKİLİ : Av. …

DAVALI : … -…

VEKİLİ : Av. …

DAVANIN KONUSU : Alacak
KARAR TARİHİ : 29/09/2020
KARAR YAZIM TARİHİ : 29/09/2020
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda verilen karara karşı davacı vekili ve davalı tarafından ayrı ayrı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin inşaat malzemeleri ticaretiyle iştigal ettiğini, davalının da müteahhit olduğunu, davalının yapacağı inşaatta kullanmak üzere müvekkilinden malzeme satın aldığını, satın alınan malzeme bedelinin bir kısmının halen ödenmediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin talep, belirli hale getirme ve ıslah hakkı saklı tutulmak kaydıyla şimdilik 1.000,00-TL’nin hakediş tarihinden işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, davacı vekili sunmuş olduğu 16.01.2020 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini toplamda 43.361,76-TL’ye artırmıştır.
CEVAP:
Davalı cevap dilekçesinde özetle; taraflar arasında inşaat malzemesi alım satımına yönelik hukuki ilişki bulunduğu sabit olmakla birlikte dava dilekçesinde bahsedildiği gibi davacıya bir borcunun bulunmadığını, alınan malzemelerin bedelinin bir kısmının davacıya verilen çeklerle ödendiğini, bir kısım malzemenin de iade edildiğini buna ilişkin iade faturaları düzenlendiğini, bu haliyle davacıya borcunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; “Dava konusu uyuşmazlığın; taraflar arasındaki inşaat malzemeleri alım satımından kaynaklı alacağın tahsili istemine ilişkin olduğu, davacının yapı malzemeleri satış işi yaptığı, davalının müteahhit olduğu, davacının iddiasına göre davalının kendisinden inşaat malzemeleri satın almış ancak bunun karşılığını davacıya ödememiştir. Dosya, alacağın varlığı ve miktarı hususlarında rapor düzenlenmek üzere bir SMMM bilirkişiye tevdi edilmiş, bilirkişi tarafından düzenlenen raporda; davacının 2014 yılı yasal defterlerinin açılış ve kapanış onaylarının yasanın öngördüğü süre ve şekilde yapılmış olduğu, dava konusu alacak tutarı, raporun II-2/b maddesinde açıklandığı üzere her ne kadar 43.361,76 TL olarak bulunmuş olsa da bile raporun II-2/c maddesinde yapılan tespit ve açıklamalar dikkate alındığında 10.128,85-TL olabileceğinin bildirildiği anlaşılmıştır. İşbu raporun denetime açık ve hüküm kurmaya elverişli olması” gerekçesiyle davacının davasının KISMEN KABUL KISMEN REDDİ ile, 10.128,85-TL’nin 1.000,00-TL’sine alacağın hakediş tarihi olan 08/01/2015 tarihinden itibaren, ıslah ile artırılan kalan 9.128,85-TL’nin ise ıslah tarihi olan 16/01/2020 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak DAVACIYA ÖDENMESİNE, fazlaya ilişkin talebin REDDİNE karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece bilirkişi raporunda belirtilen tespitlere karşın davanın kısmen kabulüne karar verildiğini, buna gerekçe olarak iki adet iade faturasının gösterildiğini, söz konusu faturaların sahte olduğunu, bu yöne ilişkin huzurda dinlenilen tanık …’nin beyanlarına itibar edilmediği gibi imza araştırması da yapılmadığını, öte yandan iade faturaları gerçek olsa bile bunun faturaya konu malların müvekkiline teslim edildiğini ispata yaramayacağını, davalının ayrıca faturaya konu malları iade ettiğini ispat etmesi gerektiğini, öte yandan mahkemenin aksi kanaat edinmesi halinde dahi satım sözleşmesine konu malların kullanıldığı inşaatta talimat yoluyla keşif yapılarak bu malların inşaatta kullanılıp kullanılmadığının tespiti yoluna da gidilmediğini, bu haliyle eksik araştırmayla karar verildiğini belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Davalı istinaf dilekçesinde özetle; davacının müvekkiline mal sattığı, bu malları teslim ettiği ve bedelinin ödenmediği iddialarının ispatlanamadığını, bu hususta sadece davacının ticari defter ve belgelerine itibar edildiğini, tamamlayıcı yemin şartının yerine getirilmediğini, bu haliyle eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna istinaden verilen kararın hatalı olduğunu belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, ticari nitelikteki satım sözleşmesinden kaynaklı alacak istemine ilişkindir ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Somut olayda; yapı malzemeleri satımıyla iştigal eden davacıyla, müteaahhit olan davalı arasında 2014 yılında inşaat malzemesi alım-satımına ilişkin hukuki ilişki bulunduğu, bu hukuki ilişki uyarınca tarafların ticari defter ve belgelerinde kayıtlı olduğu üzere 48.361,76-TL tutarında bir alım satımın gerçekleştiği, bununla birlikte davalı tarafından ciro edilerek davacıya verilen çek bedelinin düşülmesi halinde alacak miktarının 43.361,76-TL olacağı, her iki tarafın ticari defterlerinin bu durumu teyit etmesine karşın taraf defterleri arasındaki farkın 10.10.2014 tarih ve … nolu 30.567,42-TL ve 05.09.2014 tarih ….. nolu 2.665,49-TL bedelli iki adet iade faturasından kaynaklandığı, davacı vekilince söz konusu faturaların sahte olduğu ve faturaya konu malların iade edilmediği belirtilmesine karşın davalı tarafça faturaya konu malların iade edilmesi nedeniyle mal bedellerinin talep edilemeyeceğinin ileri sürüldüğü anlaşılmıştır.
İhtilaflı iade faturalarının davacının ticari defterlerine kayıtlı olmadığı gibi dava değeri de gözetildiğinde iade hususunun tanık deliliyle ispatı da mümkün değildir. İade faturaların davacı çalışanı tarafından teslim alındığının kabulü halinde dahi bu husus sadece faturanın davacıya tebliğ edildiğine delil teşkil edecek olup bunun yanı sıra iade faturasına konu malların davacıya teslim edildiği hususunun da ayrıca ispatı gereklidir. Zira salt faturaların teslimi fatura içeriğine konu malların teslimine karine teşkil etmez. Bu hususta ispat yükü davalıda olup davalı tarafından bu yöne ilişkin yazılı bir delil sunulmadığı gibi açıkça yemin deliline de dayanılmamıştır.
Açıklanan bu durum karşısında davalı tarafından usule uygun deliller ile iade faturalarında belirtilen malların davacıya teslim edildiği hususunun ispat edilememiş olması karşısında davacının davasının tümden kabulü yerine yazılı gerekçelerle kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki bu durum yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden davacı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun kabulü ile mahkemece verilen kararın HMK’nun 353/(1)-b-2. maddesi uyarınca kaldırılarak yerine esasa ilişkin yeniden hüküm tesisine, davalının istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/(1)-b-1. maddesi uyarınca esastan reddine dair aşağıda belirtilen şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-A)Davalının istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/(1)-b-1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
B)İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında peşin alınan harcın mahsubuyla bakiye 518,94-TL harcın davalıdan alınarak HAZİNEYE İRAT KAYDINA,
C)İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde BIRAKILMASINA,
2-Davacı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun KABULÜ ile; Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 28.02.2020 tarih ve 2017/543 Esas-2020/126 Karar sayılı kararının HMK’nun 353/(1)-b-2. maddesi uyarınca KALDIRILMASINA,
3-KALDIRILAN HÜKMÜN YERİNE GEÇMEK ÜZERE;
A)Davacının davasının KABULÜ ile, 43.361,76-TL’nin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE, kabul edilen alacağın 1.000,00-TL’lik bölümüne 08/01/2015 tarihinden, bakiye kısmına ise ıslah tarihi olan 16/01/2020 tarihinden itibaren avans faizi UYGULANMASINA,
B)Dava uyarınca alınması gereken 2.962,04-TL harçtan peşin alınan 31,40-TL ve ıslah esnasında alınan 723,44-TL harcın mahsubuyla bakiye 2.207,20-TL harcın davalıdan alınarak HAZİNEYE İRAT KAYDINA,
C)Davacı tarafından yargılama gideri olarak yapılan 31.40-TL BVH, 31,40-TL peşin harç, 723,44-TL ıslah harcı, 4,60-TL VSH, posta, tebligat ve tanık gideri 240,10, bilirkişi ücreti 450,00-TL toplamı 1.480,94-TL’nin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
Ç)Davacı kendisini vekil ile temsil ettiğinden kabul edilen miktar üzerinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre hesap ve takdir olunan 6.437,03-TL’nin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
D)Yatırılan gider avansından bakiye kalan kısmın karar kesinleştiğinde HMK’nun Gider Avansı Tarifesinin 5. maddesinin 1. Fıkrası gereğince davacı tarafından iban numarası bildirilmiş ise iadenin elektronik ortamda hesaba aktarılarak, iban numarası bildirilmemiş ise masrafı avanstan karşılanmak suretiyle PTT vasıtasıyla DAVACIYA İADESİNE,” şeklinde YENİDEN HÜKÜM TESİSİNE,
4-İstinaf kanun yolu başvurusunun kabulü nedeniyle başvuru sırasında alınan peşin harcın DAVACIYA İADESİNE,
5-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle davacı tarafından yargılama giderleri olarak yapılan BVH 148,60-TL posta ve tebligat gideri 96,50-TL toplamı 245,10-TL’nin davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
6-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından bu aşama için davacı yararına vekalet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA,
7-Kararın taraflara tebliği, kesinleştirme, harç ikmali/iadesi ve gider avansı iadesine ilişkin işlemlerin mahal mahkemesince yerine GETİRİLMESİNE,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde HMK’nun 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere 29/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

…
Başkan
…
e-imzalıdır.
…
Üye
…
e-imzalıdır.
…
Üye
…
e-imzalıdır.
…
Katip
…
e-imzalıdır.