Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/479
KARAR NO : 2020/514

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/04/2019
NUMARASI : 2019/204 – 2019/204 E.K.
İHTİYATİ HACİZ İST. : T.C. ZİRAAT BANKASI A.Ş.
VEKİLİ :
KARŞI TARAF :
VEKİLİ : Av.
DAVANIN KONUSU : İhtiyati Haciz
KARAR TARİHİ : 14/07/2020
KARAR YAZIM TARİHİ : 16/07/2020
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda verilen karara karşı aleyhine ihtiyati haciz kararı verilenler vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
İhtiyati haciz talep eden vekili dilekçesinde özetle; müvekkil tarafından dava dışı ….’e ticari ve tarımsal kredi tesis edilmiş olduğunu, dilekçede borçlu olarak gösterilenlerin ise sözleşmeye müteselsil kefil sıfatıyla imzaladıklarını, borçlu ve kefillerin tüm uyarılara rağmen ödeme yükümlülüklerini gerine getirmediğinden taraflara ihtarname çekildiğini ve alacağın muaccel hale geldiğini beyan ederek 789.734,14 TL tutarındaki borcun tahsili amacıyla borçluların tüm mal varlıkları ile menkul ve gayrimenkullerine, bankalardaki her çeşit vadeli vadesiz hesaplarına, tüm tüzel ve özel kişiler dahil 3.şahıslardaki alacaklarına, adlarına kayıtlı tüm araçlarına İİK 257 maddesi uyarınca teminat aranmaksızın ihtiyati haciz konulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; “Alacaklı vekilinin alacağı için yapmış olduğu ihtiyati haciz talebinin genel kredi sözleşmesi, ihtarname ve tebliğ belgeleri dikkate alınarak borçluya verilen çek karnesine göre ödenmeyen çek yaprakları zorunlu karşılıklarının borçlu adına davacı banka tarafından ödendiğine ilişkin bilgi ve belge sunulmadığından Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 27.12.2017 tarih ve 2016/1 Esas-2017/6 Karar sayılı ilamı da nazara alınarak ihtiyati haciz isteyenin talebinin kısmen kabulü ile İİK’nun 257. maddesi gereğince yukarıda isimleri yazılı borçluların taşınır ve taşınmaz malları ile üçüncü şahıslardaki hak ve alacaklarının borç ve masraflara yetecek miktarı üzerine ihtiyati haciz konulmasına, fazla istemin reddine” dair karar verildiği,
Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen borçluların itirazı üzerine yapılan yargılama sonunda mahkemece “aleyhinde verilen ihtiyati haciz kararına itiraz eden vekili tarafından Mahkememizin yetkisine itiraz edilmiş ise de HMK 17. maddesi uyarınca tacirler veya kamu tüzel kişileri aralarında doğmuş veya doğabilecek bir uyuşmazlık hakkında bir veya birden fazla bir mahkemeyi sözleşmeyle yetkili kılabilirler. Somut olayımızda ihtiyati haczin konusu olan kredi sözleşmesinin taraflar tacir olup kredi sözleşmesinin 29. maddesi ile yetki sözleşmesi yaparak Mahkememizin yetkili olduğunu usulüne uygun olarak belirlemişlerdir. Her ne kadar itiraz eden kefiller tacir değil ise de sözleşme taraflarının tacir olması sebebi ile yapılan yetki sözleşmesi kendileri yönünden de hüküm ve sonuç doğuracak olup itiraz edenlerin Mahkememizin yetkisine yapmış oldukları itiraz tarafımızca muteber bulunmamıştır. Öte yandan itiraz edenler vekili davacı bankadan teminat alınmaksızın ihtiyati haciz kararı verilmesinin de usul ve yasaya aykırı olduğunu iddia etmiş ise de ihtiyati haciz talep eden banka kamu sermayeli banka olup 6741 sayılı Kanunun 8/2. Maddesi gereğince teminattan muaf olup ihtiyati haciz kararımızın teminatsız verilmesinde de bir isabetsizlik söz konusu değildir. Bu nedenlerle itiraz edenler vekilinin itirazlarının reddine” dair ek karar verildiği anlaşılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen borçlular vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemenin yetkisiz olduğunu ve haciz şartlarının bulunmadığını belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Talep, ihtiyati hacze itiraz istemine ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Talep edenin ihtiyati haciz istediği, mahkemece talebin kısmen kabulüne karar verildiği, karşı tarafın itirazı üzerine duruşma açıldığı ve itirazın reddine karar verildiği, aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen tarafın istinaf yoluna başvurduğu anlaşılmıştır.
Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen taraf istinaf sebebi olarak, mahkemenin yetkisiz olduğunu, ihtiyati haciz şartlarının bulunmadığını ileri sürmüştür.
HMK’nun 357/1 hükmü gereğince ilk derece mahkemesinde ileri sürülen iddia ve savunmalar istinaf aşamasında dinlenemez. Bu bağlamda istinaf dilekçesinde yer alan ihtiyati haczin şartlarının oluşmadığına, alacağın rehin ile temin edilmiş olduğuna yönelik iddianın daha önce ileri sürülmediği dikkate alındığında, HMK’nın 357/1 hükmü karşısında bu istinaf sebebinin incelenmesi mümkün görülmemiş ve talebin reddine karar verilmiştir.
Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen tarafın müteselsil kefil sıfatıyla sözleşmeyi imzaladıkları sabittir. Müteselsil kefil sıfatıyla sözleşmeyi imzalayan davalı tacir olmasa bile, tacirler arasındaki yetki sözleşmesi 6102 sayılı TTK’nun 7.maddesinde öngörülen teselsül karinesi gereğince kefil yönünden de bağlayıcı olacağı (Yargıtay 19.HD 2016/14598 E, 2017), bu durumda sözleşmenin tarafları arasındaki yetki sözleşmesinin kefilleri de bağlayacağı dikkate alındığında, bu istinaf sebebinin de yerinde olmadığı anlaşılmış ve reddine karar verilmiştir.
Yapılan değerlendirmeler neticesinde ilk derece mahkemesince verilen kararda hukuka aykırılık görülmediği anlaşılmakla, istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 hükmü gereğince esastan reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen borçlular vekilinin Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 31/12/2019 tarih ve 2019/204 D.İŞ- 2019/204 Karar sayılı ek kararına yönelik istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında alınan peşin harcın mahsubu ile başka harç alınmasına YER OLMADIĞINA,
3-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle yapılan yargılama giderlerinin istinaf edenler üzerinde BIRAKILMASINA,
4-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf yoluna başvuranlar aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine YER OLMADIĞINA,
5-Kararın taraflara tebliği, kesinleştirme, gider avansı iadesine ilişkin işlemlerin mahal mahkemesince YERİNE GETİRİLMESİNE,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde KESİN olmak üzere 14/07/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan
e-imzalı

Üye
e-imzalı

Üye
e-imzalı

Katip
e-imzalı