Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/1164
KARAR NO : 2020/1111

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2020
NUMARASI : 2020/39 Esas-2020/170 Karar

DAVACI :
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : …
VEKİLİ : Av. …
DAVANIN KONUSU : Banka Teminat Mektubunun İadesi
KARAR TARİHİ : 16/12/2020
KARAR YAZIM TARİHİ : 16/12/2020
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda verilen karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; taraflar arasında imzalanan koruma ve güvenlik hizmeti alımına ilişkin sözleşme uyarınca 01.09.2010-31.08.2011 tarihleri arasında davalıya koruma ve güvenlik hizmeti sunulduğunu, müvekkilinin sözleşme uyarınca tüm edimlerini eksiksiz yerine getirdiğini, bu nedenle sözleşme uyarınca davalıya verilen 18.08.2010 tarih …… seri nolu ……. Bankası A.Ş. Trabzon Şubesi’ne ait 33.298.20-TL tutarı teminat mektubunun iadesinin istendiğini, davalının teminat mektubunu iade etmemesi üzerine ilk etapta Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas sayılı dosyası üzerinden dava açıldığını, bu davanın yargılaması sırasında teminat mektubunun iadesinin gerektiğinin de tespit edildiğini ileri sürerek dava konusu teminat mektubunun iadesine, teminat mektubunun iade edilmemesi nedeniyle ödenmek zorunda kalınan 3.932,43-TL komisyon bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas sayılı dosyası nedeniyle davanın derdestlikten reddinin gerektiğini, taraflar arasındaki sözleşme hükümleri uyarınca teminat mektubunun iade edilmemesinde hukuka aykırılık bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; “Mahkememize ait 2019/351 Esas sayılı dosyasının dosyamız arasına alınarak incelenmiştir. Dosyanın yapılan incelemesinde; dava taraflarının aynı olduğu, davamıza konu teminat mektubunun iadesi talebinin bu dosyada da bulunduğu davanın teminat mektubunun iadesi ve bu teminat mektubu için ödenen komisyon bedelinin tahsili talebine yönelik olduğu, dosya kapsamında verilen kararın Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 29/05/2019 tarih 2016/18028 esas ve 2019/6754 karar sayılı ilamı ile bozulduğu bu dosya kapsamında davamıza da konu teminat mektubunun iadesi talebinin bulunmasına rağmen bu hususta karar verilmemiş olmasının bozma gerekçeleri arasında gösterildiği, bu dosyanın derdest olduğu anlaşılmıştır.
Dava konusu uyuşmazlığın teminat mektubunun iadesi talebine ilişkin olduğu, dava konusu ve tarafları aynı olan mahkememizin 2019/351 Esas sayılı dava dosyasında yargılamanın devam ettiği, dolayısıyla HMK’nun 114/1-ı maddesi uyarınca derdestlik nedeniyle dava şartı yokluğu bulunduğundan davacının davasının reddine karar vermek gerektiği kanısına varılmış ve aşağıdaki hüküm tesis olunmuştur.” şeklindeki gerekçelerle davanın derdestlik nedeniyle REDDİNE karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece derdestliğe gerekçe yapılan Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas sayılı dosyasında teminat mektubunun iadesine ilişkin talebin bulunmaması nedeniyle istinaf incelemesine konu bu davanın açıldığını, Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas sayılı dosyasında yapılan yargılama uyarınca verilen bozma kararı sonrasında verilen kararda da sadece komisyon bedeline dair karar verildiğini, mahkemelerce Yargıtay ilamının farklı yorumlanması nedeniyle müvekkilinin mağduriyetine sebebiyet verildiğini belirerek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesi uyarınca davalıya verilen teminat mektubunun iadesi istemine ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Davacı tarafından ilk etapta Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas ve 2015/101 Karar sayılı dosyasında açılan dava uyarınca mahkemece verilen 17.03.3015 tarihli kararda davanın; taraflar arasındaki sözleşme uyarınca davalıya verilen teminat mektubunun iade edilmemesi nedeniyle ödenmek durumunda kalınan bedelin iadesine yönelik olduğuna dair niteleme doğrultusunda 998,67-TL komisyon bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Bu kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. HD tarafından yapılan temyiz incelemesi neticesinde mahkemece verilen karar bozulmuştur.
Yargıtay bozma ilamında Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas sayılı dosyasında açılan davanın teminat mektubunun iadesine ilişkin istemi de içerdiği yönünde değerlendirme yapmaya elverişli açıklamalara yer verilmiş ise de bu konu açıkça bozma nedeni yapılmamış, karar gerekçe-hüküm çelişkisi nedeniyle bozulmuştur. Bozma sonrasında Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2019/351 Esasına kaydolunan dosyanın yapılan yargılaması neticesinde verilen 11.02.2020 tarihli kararda da davadaki talebin sadece teminat mektubunun iade edilmemesi nedeniyle ödenen komisyon bedelinin tazminine ilişkin olduğu gerekçesiyle 998,67-TL komisyon bedelinin iadesine karar verilmiştir. Ne var ki bu karar henüz kesinleşmemiştir. Söz konusu kararın; davada teminat mektubunun iadesine ilişkin talebin de bulunduğu, Yargıtay bozma ilamının bu yönde yorumlanması gerektiği, bu haliyle teminat mektubunun iadesi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmediği gerekçesiyle temyizen bozulma ihtimali mevcuttur. Bu ihtimalin gerçekleşmesi halinde davada derdestlikten söz edilebilecek olup aksi durumda ise derdestlikten söz edilemeyecektir.
Bu nedenle davada derdestlik sorununun çözülmesi için öncelikle Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas (Bozma sonrası esası 2019/351) sayılı dosyasında verilen kararın kesinleşmesi zorunludur.
Açıklanan bu durum karşısında mahkemece; Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/219 Esas sayılı dosyasında verilen kararın kesinleşmesi bekletici mesele yapılmaksızın yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden davacı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun kabulüyle mahkemece verilen kararını HMK’nun 353/(1)-a-4. maddesi uyarınca kaldırılmasına dair aşağıda belirtilen şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun KABULÜ ile Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.03.2020 tarih ve 2020/39 Esas, 2020/170 Karar sayılı kararın dava dosyasının esası incelenmeksizin HMK’nun 353/(1)-a-4. maddesi uyarınca KALDIRILMASINA,
2-Dava dosyasının HMK’nun 353/(1)-a maddesi uyarınca davanın yeniden görülmesi için mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
3-İstinaf kanun yolu başvurusunun kabulü nedeniyle başvuru sırasında alınan peşin harcın DAVACIYA İADESİNE,
4-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin mahkemesince verilecek nihai kararla hüküm altına ALINMASINA,
5-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından bu aşama için davacı yararına vekalet ücretine hükmedilmesine yer OLMADIĞINA,
6-Kararın taraflara tebliği, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin yerel mahkemece yerine GETİRİLMESİNE,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nun 353/(1)-a maddesi gereğince kesin olmak üzere 16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

…
Başkan
…
e-imzalıdır.
…
Üye
…
e-imzalıdır.
…
Üye
…
e-imzalıdır.
…
Katip
…
e-imzalıdır.