Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
SAKARYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
7. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2023/1599
KARAR NO : 2023/1493

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : GEBZE ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/09/2021
NUMARASI : 2020/193 Esas – 2021/722 Karar
DAVACI : TÜRKİYE VAKIFLAR BANKASI T.A.O. – …
VEKİLİ : Av. … – …
DAVALI : MÜFLİS CVS MAKİNA İNŞAAT SAN. VE TİC. A.Ş. İFLAS İDARESİ (Gebze İcra ve İflas Müdürlüğü 2018/30 İflas sayılı dosyası)
VEKİLİ : Av. … – …
DAVA : Kayıt Kabul
DAVA TARİHİ : 09/08/2019

KARAR TARİHİ : 28/09/2023
KR. YAZIM TARİHİ : 12/10/2023
Gebze Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 23/09/2021 Tarih – 2020/193 Esas – 2021/722 Karar sayılı kararına yönelik yapılan istinaf incelemesi neticesinde; Dairemizin 01/03/2023 tarih ve 2023/501 Esas 2023/213 karar sayılı kararı,Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 18/05/2023 tarih ve 2023/1793 Esas 2023/1917 Karar sayılı kararı ile bozulması üzerine dosyanın yukarıda yer alan esasa kaydı sonrası yapılan açık yargılaması sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:
Davacı vekilinin dava dilekçesinde özetle; Gebze Asliye Ticaret Mahkemsesi’nin 27/12/2018 tarih 2017/274 Esas sayılı dosyası ile iflasına karar verilen müflis şirketin işlemlerinin Gebze 4. İcra ve İflas Müdürlüğü’ nün 2018/30 sayılı dosyası ile yürütüldüğünü, müflis şirketin bankaya genel kredi sözleşmesi ve çek sorumluluk miktarları nedeniyle borçlu olduğunu, müvekkili banka alacağını gösterir genel kredi sözleşmesi, ihtarname ve hesap ekstre örneklerinin alacak kayıt dilekçesi ekinde iflas müdürlüğüne sunulduğunu ancak iflas müdürlüğü tarafından müvekkili banka alacaklarının tamamının reddedildiğini, bu sebeple İİK’nın 235/1. maddesine göre 16.689.901,69.-TL için ikinci alacaklılar toplantısına katılmalarına, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile reddedilen 48.000,00.-TL’si İİK’nın 197. maddesi uyarınca şarta bağlı olmak üzere 16.689.901,69.-TL’nin Gebze 4. İcra Müdürlüğü’nün 2018/30 iflas sayılı müflis CVS Makina İnş. San. ve Tic. A.Ş. masasına kayıt ve kabulüne, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI ÖZETİ:
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; ” … 1-Davanın KISMEN KABULÜNE, KISMEN REDDİNE;
a)Davacının nakit alacak olarak talep ettiği toplam 16.026.075,84.-TL’nin müflis CVS Makina İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi’nin Gebze 4. İcra Müdürlüğü’nün 2018/30 sayılı iflas masasına KAYIT VE KABULÜNE,
b)Davacının şarta bağlı 42.240,00.-TL alacağının müflis CVS Makina İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi’nin Gebze 4. İcra Müdürlüğü’nün 2018/30 sayılı iflas masasına KAYIT VE KABULÜNE,
c)Fazlaya ilişkin istemin REDDİNE … ” karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkeme kararı ile davacı bankanın nakdi alacağı arasındaki fark … nolu döviz kredisine ilişkin faizin yanlış hesaplanmasından kaynaklandığını; bahsi geçen krediye o tarihte geçerli olan 2008-130 sayılı genelgeye göre 415 faiz uygulanması gerektiğini; bu hususun mahkemenin gerekçeli kararının dayandığı bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde de beyan edilmişse de mahkemece dikkate alınmadığını beyan ile; yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, karar verilmesini talep ederek, istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Davalı tarafça, istinaf dilekçesine karşı cevap dilekçesi verilmemiştir.
DELİLLER: Gebze Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 23/09/2021 Tarih – 2020/193 Esas – 2021/722 Karar sayılı kararı ve tüm dosya kapsamı.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
DAVA; kayıt kabul istemine ilişkindir.
Gebze Asliye Ticaret Mahkemesinin tarih 23/09/2021 2020/193 Esas – 2021/722 Karar sayılı kararına karşı, istinaf başvurusu üzerine Dairemizce verilen 01/03/2023 tarih ve 2023/501 Esas 2023/213 sayılı kararın Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 18/05/2023 tarih ve 2023/1793 Esas 2023/1917 Karar sayılı ilamıyla bozulması ile dosya sırasına kaydedilerek istinaf incelemesi duruşmalı yapılmıştır.
Uyuşmazlık, davacının davalıdan ticari ilişki kapsamında alacaklı olup olmadığı, varsa iflas masasına kaydedilmesi gereken alacak miktarının ne kadar olduğu noktasındadır.
Gebze Asliye Ticaret Mahkemsesi’nin 27/12/2018 tarih 2017/274 Esas sayılı dosyası ile iflasına karar verilen müflis şirketin işlemlerinin Gebze 4. İcra ve İflas Müdürlüğü’ nün 2018/30 sayılı dosyası ile yürütüldüğü, davacının kayıt kabul başvurusunun reddi üzerine eldeki dava ile İİK’nın 235/1. maddesine göre 16.689.901,69.-TL için ikinci alacaklılar toplantısına katılmalarına, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile reddedilen 48.000,00.-TL’si İİK’nın 197. maddesi uyarınca şarta bağlı olmak üzere 16.689.901,69.-TL’nin Gebze 4. İcra Müdürlüğü’nün 2018/30 iflas sayılı müflis CVS Makina İnş. San. ve Tic. A.Ş. masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince bilirkişiden 02/12/2020 kök ve 04/05/2021 tarihli ek rapor alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükme esas alınan 04/05/2021 tarihli ek raporda özetle; EUR İhracat Kredisinin 31/12/2015 tarihinde kat edildiğini, dosyaya sunulan ihtarnameden anlaşıldığını, 31/12/2015 öncesi ilgili kredi EUR kredisi olarak ve ödeme tablosuna göre %4,5 akdi faiz oranı ile hesap işlediğini, davacı bankanın 05/01/2016 tarihinde davalıya ihtarname ile borcun 31/12/2015 tarihinde kat edileceğini ihtar ettiğini, ihtarnamenin davalı firmaya 12/01/2016 tarihinde tebliğ edildiğini ve verilen 1 gün süre sonrası 13/01/2016 tarihi itibariyle temerrüde düştüğünün görüldüğünü, temerrüt tarihi öncesi uygulanması gereken faiz akdi faiz olacağını, bu nedenle EUR Kredinin ödenmediği tarih 13/08/2015 ile kat edilen 31/12/2015 aralığında EUR olarak işlemeye devam ettiğinden işleyen faizin 38.219,81.-EUR olarak hesaplandığını, 31/12/2015 tarihinde ilgili EUR kredi 3,1878 KUR ile TL’ye çevrildiğinden, 6.912.744,30.-TL anapara üzerine “38.219.81.-EUR” TL karşılığı 121.837,12.-TL’nin de asıl alacak olarak kabul edilmesi gerektiğinden 7.034.581,42.-TL asıl alacak olarak kabul edildiğini ve bu tutar üzerinden İflas tarihine kadar bankanın uyguladığı %39 temerrüt faiz oranı ile hesaplanarak 15.772.586,73.-TL’ye ulaşıldığını, 13/08/2015-31/12/2015 kat tarihi arası 141 gün 2.168.500,00.-EUR üzerinden %0,375X12=%4,50 akdi faizin=38.219,81.-EUR olduğu, 31/12/2015 tarihinde EUR-Döviz kredisinin 3,1878 Kur ile TL’ye dönüştüğü 38.219,81EURX3,1878 kur ile akdi faizin =121.837,12-TL olduğunun hesaplandığını, 01/01/2016-27/12/2018 iflas tarihi itibariyle 6.912.744,30.-TL+121.837,12.-TL=7.034.581,42.-TL asıl alacak, 8.321.909,82.-TL faiz ve 416.095,49.-TL BSMV ile birlikte toplam borç bakiyesinin 15.772.586,73.-TL olduğu sonucuna ulaşıldığını, davalı şirketin dökümü yapılan 30 adet çeke ait detay bilgilere göre, 2 ayrı koçan çek karnesinden kaynaklı 8 adet ödenebilir çek, 13 adet takastan karşılıksız çek ve 9 adet mahkeme kararı ile ödeme yasaklı çekten kaynaklı toplam depo edilmesi gereken tutarın 42.240,00.-TL olduğunun anlaşıldığını, 7 adet “Takastan karşılıksız” olan çek bedelinin 1.120,00.-TL, 6 adet çek ise 1.200,00.-TL olarak işlem gördüğünü, yasanın bu açık hükmü doğrultusunda TCMB tarafından çıkarılan tebliğ ve taraflar arasında akdedilen genel kredi sözleşmesi kapsamında davalıların, çek hamilinin talebi doğrultusunda ödenmesi söz konusu olduğundan, toplam 42.240.-TL’nin faiz getirmeyen hesapta bloke edilmesi gerektiği yönünde görüş bildirildiği, ilk derece mahkemesince de rapor doğrultusunda davanın 16.026.075,84 TL nakti, 42.240,00 TL gayri nakti alacak üzerinden kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Davacı tarafından, davalı ile aralarındaki Genel Kredi Sözleşmesinin 11.2. Ve 11.3. Maddeleri uyarınca, davalının hiç taksit ödemesi yapmaması nedeni ile ihtara gerek olmaksızın temerrüte düştüğü ve temerrüt tarihine kadar sözleşme faizi olan %4,5 yerine 2008-130 sayılı iç genelge gereğince%15 temerrüt faizi uygulanması gerektiği ileri sürülmektedir. Ancak, 03/05/2021 bilirkişi ek raporunda belirtildiği üzere, temerrüt tarihine kadar uygulanması gereken faiz sözleşme faizi olan %4,5 olduğundan ve davalı 13/01/2016 tarihinde temerrüte düştüğünden bilirkişi tarafından yapılan faiz hesabının yerinde olduğu görülmektedir. 6098 sayılı TBK’nın 117-(1) maddesinde “Muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarıyla temerrüde düşer.” hükmü bulunmakta olup, bu hüküm karşısında davalının ancak davacının temerrüt ihtarnamesinin kendisine tebliği ve ihtarnamede verilen sürenin sonunda temerrüte düşeceğinin kabulü gerekir. Hükme esas alınan bilirkişi ek raporunda da temerrüt tarihi olarak, ihtarnamenin tebliğinden sonra ihtarnamede verilen 1 günlük sürenin sonu olan 13/01/2016 tarihi kabul edilip hesaplamalar bu tarihe göre yapılmakla davacının tüm istinaf istemlerinin reddi gerekmiştir.
Dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde; usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, HMK.’nun 355. maddesi uyarınca; kamu düzenine ilişkin konularda da kararın esasına etkili bir aykırılık bulunmaması nazara alınarak; davacı vekilinin istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden; istinaf başvurusunun esastan reddine, karar verilmesi gerekmiştir.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK’nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca; davacının istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Harçlar Tarifesi uyarınca alınması gereken harç peşin alındığından, yeniden alınmasına yer olmadığına,
3-İstinaf Kanun Yoluna Başvurma Harcının hazineye gelir kaydına,
4-İstinaf kanun yoluna başvuru için yaptığı masrafların, istinaf eden davacı taraf üzerinde bırakılmasına,
5-İstinaf eden davacı tarafından yatırılan, istinaf avansından kullanılmayan kısmın HMK’nın 333. maddesi uyarınca; ilk derece mahkemesince istinaf eden davacıya iadesine,
6-Davalı istinaf duruşmasında kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca belirlenen 10.200,00-TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine,
7-Gerekçeli kararın tebliği işlemlerinin kararın temyize tabi bulunması nedeniyle Dairemiz tarafından yerine getirilmesine,
Dair davacı vekilinin yüzüne karşı, davalı vekilinin yokluğunda, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde Dairemize veya Dairemize gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine dilekçe verilmek suretiyle Yargıtay’ın ilgili Hukuk Dairesince incelenmek üzere TEMYİZ yasa yoluna başvurma hakkı bulunduğuna oy birliği ile karar verildi.28/09/2023

…
Başkan …
¸e-imzalıdır.
…
Üye …
¸e-imzalıdır.
…
Üye …
¸e-imzalıdır.
…
Katip …
¸e-imzalıdır.

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümlerine uygun olarak elektronik imza ile imzalanmıştır.*