Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C. SAKARYA BAM 5. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2023/381 – 2023/971
T.C.
SAKARYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
5. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2023/381
KARAR NO : 2023/971
KARAR TARİHİ : 13/07/2023
KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 13/07/2023
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : SAKARYA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
DAVA TARİHİ : 06/01/2022
KARAR TARİHİ : 20/12/2022
NUMARASI : 2022/33 Esas – 2022/1565 Karar
DAVACI : BOZMETAL DEMİR ÇELİK İNŞAAT TAAHHÜT MÜHENDİSLİK SANAYİ VE TİCARET LİMİTED ŞİRKETİ – …
VEKİLİ : … – […] UETS
DAVALI : NESKO MADEN TİCARET VE SANAYİ ANONİM ŞİRKETİ – … […] …
VEKİLLERİ : …- […] UETS
…- […] UETS
DAVA : Alacak (Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan)
HÜKÜM : Başvurunun esastan reddi
İSTİNAF EDEN : Davalı vekili
Taraflar arasındaki Alacak davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararı davalı tarafından istinaf edilmekle; kesinlik, süre, istinaf şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, istinaf dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Üye Hakim tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; temlik eden Adabant Sanayi Ve Ticaret Ltd. Şti.’nin davalı şirkete makina ve donanım tedariki ve imalat uygulama hizmeti sağladığı, davalıya bu işler karşılığında faturalar kesilerek teslin edildiği, fatura teslimi ile de aynı zamanda mal teslimi ve hizmet uygulaması da davalıya teslim edilerek temlik eden kendine düşen edimi yerine getirdiği, davalının böylece temlik edene fatura bedellerinin ödenmesi borcu oluştuğu ve bu borçtan dolayı davalının temlik edene 24.854,00 TL bakiye fatura borcu kaldığını beyanla; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 24.854,00 TL bakiye ana para alacağının ve bu alacağa fatura tarihinden işlemiş olan 54.678,00 TL ile dava tarihinden işleyecek olan TTK’nın 1530/7.fıkrası uyarınca mal ve hizmet tedarikinde geç ödemelerde uygulanacak temerrüt faiz oranının aynı kanuna göre % 8 artırılmış ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davada talep edilen alacak miktarı için zaman aşımının mevcut olduğu, davalı şirketin faaliyet merkezinin Ankara olması sebebiyle öncelikle yetki itirazında bulundukları, dava dilekçesinde faturalardan bahsedildiği ve alacağı faturalara dayandırıldığı, davacı ile davalı şirket arasında ticari ilişkinin tekil olaylar/ilişkiler üzerinden değil, belli dönemlerde kesilen toplam rakamlar üzerinden yürütüleceği, belli dönem içerisinde kısım kısım mal/hizmet alımı ve aynı şekilde kısım kısım ödemeler yapılacak, dönem sonunda alacak/borç kalemler hesaplanacağından bakiye kısım üzerinden ticari ilişkinin yürütülmesi gerektiği, bu sebeple davacının yaptığı gibi belirli faturaların alacak kalemleri içerisinden çekilerek takibe konu edilmesi ticari ilişki akışına aykırı olması itibariyle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararına göre;…Davanın kısmen kabulü ile, 24.854,00-TL asıl alacak ve dava tarihine kadar işlemiş 45.959,48-TL faiz olmak üzere toplam 70.813,48-TL’nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, asıl alacak olan 24.854,00-TL’ye dava tarihinden itibaren 6102 sayılı yasanın 1530. Maddesi gereği faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; yerel mahkemenin gerekçeli kararında dayanak gösterilen ve dosyada düzenlenen bilirkişi raporunda yasal düzenleme ve TCMB uygulaması göz ardı edilerek ticarî işlerde geçerli kanunî faiz oranına en az % 8 fazlasını eklemek suretiyle hesaplama yapılması gerekirken (+) 8 puan eklenmek suretiyle temerrüt faiz hesaplaması yapıldığı, bilirkişi raporunda hesaplanan faize ve faiz oranına yapmış oldukları itirazlarının yerel mahkemece dikkate alınmadığı, yerel mahkeme kararının gerekçeli kararının 1 no’lu maddesinde asıl alacağa dava tarihinden itibaren TTK’nın 1530/7. fıkrası hükmüne göre faiz işletilmesine karar verilmesi gerekirken, “6102 Sayılı Yasanın 1530. maddesi gereği faiz işletilmesine” demek suretiyle hukuki karışıklık ve icrada tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulduğunu beyanla; eksik inceleme ve araştırmaya dayalı, hukuka ve kanuna aykırı yerel mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, Alacak (Eser sözleşmesinden Kaynaklanan) istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 Sayılı HMK, 6098 Sayılı TBK, 6102 sayılı TTK,
3. Değerlendirme
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan cari alacağın tahsili istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Davacı vekili, temlik eden Adabant Ltd. Şti.’nin davalı şirkete makina ve donatım tedariki ve imalat uygulama hizmeti sağladığı, işler karşılığında fatura düzenlenerek teslim edildiği, davalının bakiye 24.854,00 TL bakiye borcu ödemediği gerekçesiyle bakiye alacağın ve alacağa fatura tarihinden işlemiş olan 54.678,00 TL ile dava tarihinden işleyecek olan TTK’nın 1530/7. Fıkrası uyarınca mal ve hizmet tedarikinde geç ödemelerde uygulanacak temerrüt faiz oranının aynı kanuna göre %8 artırılmış ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini taleple dava etmiştir.
Davalı, alacağın zamanaşımına uğradığını, alacağın faturalara dayandırıldığı, davacı ile davalı şirket arasında ticari ilişkin tekil olaylar/ilişkiler üzerinden değil, belli dönemlerde kesilen toplam rakamlar üzerinden yürütüleceği, belli dönem içerisinde kısım kısım mal/hizmet alımı ve aynı şekilde kısım kısım ödemeler yapılacak olup dönem sonunda alacak/borç kalemlerinin hesaplanarak bakiye kısım üzerinden ticari ilişkinin yürütülmesi gerektiği, bu sebeple belirli faturaların alacak kalemleri içerisinden çekilerek takibe konu edilmesi ticari ilişki akışına aykırı olduğundan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Davanın kısmen kabulü ile, 24.854,00-TL asıl alacak ve dava tarihine kadar işlemiş 45.959,48-TL faiz olmak üzere toplam 70.813,48-TL’nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, asıl alacak olan 24.854,00-TL’ye dava tarihinden itibaren 6102 sayılı yasanın 1530. Maddesi gereği faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince faiz yönünden istinaf edilmiştir.
Temlik alan davacı yüklenici, davalı iş sahibidir.
Temlik eden Adabant Ltd. Şti.’nin davalı şirkete makina ve donatım tedariki ve imalat uygulama hizmeti sağladığı uyuşmazlık konusu olmayıp, taraflar (temlik eden ile davalı) arasında süregelen ticari ilişkinin 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 470 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi niteliğinde olduğu, uyuşmazlığın bu hükümlere göre çözümlenmesi gerektiği açıktır.
Eser sözleşmesi, karşılıklı edimleri içeren bir iş görme akdîdir. Yüklenicinin edimi, eseri meydana getirmek ve iş sahibine teslim etmek, iş sahibinin karşı edimi ise teslim edilen eserin bedelini ödemektir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu ile, davalının davaya konu faturalar nedeniyle temlik edene çeşitli dönemlerde ödemelerde bulunduğu, bu haliyle davalının toplam borcunun, davacının aleyhine delil olan kayıtlarına göre 24.854,05 TL olduğu tespit olunmuştur. Davalının bu yöne bir itirazı ya da istinafı da bulunmamaktadır.
Ticari işletmeler arasında mal ve hizmet tedariki amacıyla yapılan işlemlerde, alacaklı, kanundan veya sözleşmeden doğan tedarik borcunu yerine getirmiş olmasına rağmen, borçlu, gecikmeden sorumlu tutulamayacağı hâller hariç, sözleşmede öngörülmüş bulunan tarihte veya belirtilen ödeme süresinde borcunu ödemezse, ihtara gerek olmaksızın temerrüde düşeceğinin 6102 sayılı yasanın 1530. maddesinde düzenlendiği, davacının faiz talebini takipten sonrası ile sınırlı tuttuğu, taraflar arasında faturadan kaynaklı bir ilişkinin olduğu, faturaların hizmet tedarikinden kaynaklandığı, faturaların tebliğinden itibaren ayrı bir temerrtü ihtarına gerek olmaksızın davacının faize hak kazanacağı, sözleşmede öngörülmüş bir faiz oranı da bulunmadığından 6102 sayılı yasanın 1530/7. maddesindeki faiz oranı talebi yerinde olup, 08/11/2012 tarihli bilirkişi raporunda davacının dava tarihine kadar, talep edebileceği faiz miktarının 45.959,48 TL olduğu tespiti ile bu bedel üzerinden kabul kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle; ilk derece mahkemesi dosyasında davanın esasıyla ilgili hükme etki edecek tüm delillerin toplandığı, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, ihtilafın doğru olarak tanımlandığı, bu nedenle inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-SAKARYA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ’nin 20/12/2022 tarih, 2022/33 E – 2022/1565 K sayılı kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan davalının istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 4.837,27 TL harçtan, peşin yatırılan 1.239,31 TL’nin mahsubu ile bakiye 3.597,96 TL’nin davalıdan tahsili ile Hazine’ye irat kaydına, (harç tahsil müzekkeresinin temyize tabi dosyalarda Dairemizce, temyize tabi olmayan (kesin karar) dosyalarda ilk derece mahkemesince ilgili vergi dairesine yazı yazılmak sureti ile yerine getirilmesine,)
3-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Duruşma açılmadığından vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına,
5-İstinaf kararının İlk Derece Mahkemesince taraflara tebliğine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oybirliği ile HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca 13/07/2023 tarihinde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.
*
…
Başkan
…
¸e-imzalı
…
Üye
…
¸e-imzalı
…
Üye
…
¸e-imzalı
…
Katip
…
¸e-imzalı