Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. SAKARYA BAM 5. HUKUK DAİRESİ
T.C.
SAKARYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
5. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/1320
KARAR NO : 2022/183
KARAR TARİHİ : 11/02/2022

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : KOCAELİ 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
DAVA TARİHİ :12/03/2020
KARAR TARİHİ : 09/09/2021
NUMARASI : 2020/167 Esas – 2021/461 Karar

DAVACI :… – … .
VEKİLİ : Av. … -.
DAVALI : … – … …
VEKİLİ : Av. … -.

DAVA :Davacı şirket tarafından davalı hakkında tahakkuk ettirilen elektrik faturasına dayalı ilamsız takibe vaki itirazın iptali
KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 11/02/2022

Taraflar arasında görülen dava sonucu ilk derece mahkemesince verilen hükme yönelik, davacı vekilince süresi içerisinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının müvekkilinin 100102205444 abone nolu müşterisi olduğunu, davalı ile müvekkili arasında 01/07/2018 tarihli sözleşme imzalandığını, davalının son ödeme tarihi 30/01/2019 fatura bedeli 35.337,74-TL olan faturayı ödemediğini, bu borca istinaden Kocaeli 8. İcra Müdürlüğü’ nün 2019/21751 esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını, davalının takibe itirazı üzerine takibin durduğunu, davalı itirazının haksız olduğunu, davalının aboneliği sabit olan enerji bedelini ödemekle yükümlü olduğunu beyanla itirazın iptaline, %20 den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine, yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; vekil şirketin abonelik sözleşmesinin sona ermesine rağmen davacı tarafça geriye dönük olarak dağıtım bedeli talep etmesinin hukuka aykırı olduğunu, müvekkili şirketin davalı şirketten 30.09.2018 tarihine kadar abonelik sözleşmesi kapsamında elektrik hizmeti aldığını, müvekkili şirketin Sanayi Sicil Belgesi olduğundan indirimli elektrik hizmeti aldığını, faturanın incelenmesi halinde abonelik grubunun “ Tek Terimli Tek Zamanlı Sanayi OG (Orta Gerilim) “ olduğunun belirtildiğinin görüleceğini, davalı şirketin 30.09.2018 tarihinde müvekkilinin abonelik sözleşmesini sona erdirdiğini, abonelik sözleşmesi sona erdikten sonra davacı şirket tarafından 31.12.2018 tarihli SEE2018000000690 nolu son ödeme tarihi 30.01.2019 tarihli faturanın düzenlendiğini, faturanın neden düzenlendiğini öğrenmek için müvekkilinin davalı şirket ile iletişime geçtiğini, davalı şirketin abonelik sözleşmesi sona erdikten sonra Sanayi Sicil Belgesine bağlı indirimi geriye dönük şekilde iptal ettiklerini belirterek faturanın ödenmesini talep ettiğini, işbu faturanın haksız şekilde düzenlendiğini, müvekkilin kazanılmış hakkı olduğundan faturaya itiraz edildiğini ve iade edildiğini, davalının 30.09.2018 tarihinde sözleşmeyi feshetmesiyle müvekkilinin Trakya Elektrik Perakende Satış A.Ş.’den elektrik hizmeti almaya başladığını, bu süre zarfında davalı şirket tarafından davaya konu 31.12.2018 tarihli fatura düzenlenmesinin mümkün olmadığını, müvekkilinin o tarihte davalı şirketten elektrik hizmeti almadığını, bu durumun faturanın haksız şekilde geriye dönük düzenlendiğini gösterdiğini, davalı şirketin teknik nedenlerle abonelik sözleşmesi kapsamında elektrik dağıtamayacağını belirterek sözleşmeyi feshettiğini, davaya konu faturanın incelenmesinde davalının “ dağıtım bedeli “ adı altında fatura tanzim ettiğini, elektrik kullanımının olmadığı bir dönemde dağıtımının bedeli faturasının düzenlenemeyeceğini, faturada tüketim bedelinin de yer almadığını beyanla davanın reddine, takibinde haksız ve kötüniyetli olan davacı-alacaklı nın takip konusu alacağın %20 ‘sinden az olmamak üzere tazminata hükmedilmesine, yargılama gideri ve ücreti vekâletin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Taraflara usulüne uygun olarak tebligat yapıldığı ve taraf teşkilinin sağlandığı, delillerin dosya arasına alındığı görülmüştür.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine, davalının kötü niyet tazminatı talebinin, davacının kötü niyeti sabit olmadığından reddine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:
Davacı vekili istinafa başvuru dilekçesinde özetle; davalarının reddedildiğini, ancak verilen kararın hukuka ve hakkaniyete uygun olmadığını, mahkemenin; davalarının reddine gerekçe olarak, dava konusu takibin dayandığı hususlar ile dava konusunun dayandığı hususlar arasında faklılıklar olduğunu ve bu nedenle takip konusu alacak ile sıkı sıkıya bağlılık kuralı gereği davalarının reddedildiğinin belirtildiğini, takip dayanağı ve dava konusu alacaklarının fatura alacağı olup arasında herhangi bir farkın bulunmadığını, her iki hususta da alacakları abonelik sözleşmesinden kaynaklandığı gibi yine her iki hususta da alacaklarının faturaya dayalı bir alacak olduğunu, kısacası takip konusu ile dava konusu aynı olmasında ötürü davalarının reddi yerine, işin esasına girilerek davalarının kabulüne karar verilmesi gerekirken, aksi verilen karar hukuka ve hakkaniyete aykırılık teşkil etmekte olduğunu, bundan mütevellit ilgili kararın bozulması gerektiğini, bu hususun akabinde karara gerekçe olan ek raporda hatalı düzenlendiğnii, bu duruma ilişkin yaptıkları itirazlarında sonuçsuz kaldıklarını, zira sanayi grubuna indirimin ne şekilde yapılacağına ilişkin EPDK’nın 5999-3 sayılı kurul kararının mevcut olduğunu, bu kararda yer alan düzenlemenin, “indirime hak kazanan kurumların, bağlı oldukları Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüklerinden aldıkları onaylı Sanayi Sicil Belgelerini görevli Tedarik şirketine ibraz ederek tahakkuk edilecek faturalarda sanayi tarifesi uygulamasından faydalanabilmektedirler.” şeklinde olduğunu, buradan da anlaşılacağı üzere mahkeme tarafından mevzuat hükmünü hatalı yorumla bahsi geçen sanayi sicil belgesinin davalı şirket tarafından, görevli dağıtım firmasına ibraz edilmediğini ve bundan mütevellit ilgili şirket hakkında sanayi tarifesi üzerinden değil ticarethane tarifesi üzerinden tüketim hesaplamasının yapıldığını, takibe konu fatura alacağının temelinin bahsedilen husus olduğunu, ancak mahkeme tarafından bu durumun tam olarak irdelenmeden, salt takibe sıkı sıkıya bağlılık kuralı gereği davalarının reddedilmesinin hakkaniyetsizlik teşkil etmekte olduğunu, mahkeme takibe sıkı sıkıya bağlılık kuralı gereği davalarının usulden reddedildiğini, ancak buna rağmen hükmedilen vekalet ücreti taraflarınca anlaşılamadığını, ilgili Yargıtay kararı incelendiği vakit davalı taraf lehine 5.858,67 TL vekalet ücretine hükmedilmesinin kanuna ve Yargıtay kararlarına aykırılık teşkil etmekte olduğunu, bundan dolayı ilgili hususa da itiraz etme gerekliliği doğduğunu, bu nedenlerden ötürü aleyhe olarak red verilen yerel mahkeme kararının istinaf incelemesi sonucu bozulmasını talep ettiklerini, istinaf taleplerinin kabulü ile yerel mahkeme kararının usul ve yasalara aykırı olması nedeni ile istinaf incelemesinin bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
UYUŞMAZLIK KONUSU OLAN HUSUSLAR:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, yerel mahkeme kararında usul ve yasaya aykırılık bulunup bulunmadığı, kararın eksik incelemeye ve/veya yanılgılı değerlendirmeye dayalı olup olmadığı noktalarında toplanmaktadır.
DELİLLER :
Tüm dosya kapsamı
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, davacı şirket tarafından davalı hakkında tahakkuk ettirilen elektrik faturasına dayalı ilamsız takibe vaki itirazın iptali davasıdır.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
İlk Derece Mahkemesince; davanın reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf yasa yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelere, davacı tarafça davalı aleyhine KCS2019/2518,100102205444 Kurum ve Sözleşme numaralı aboneliğe ait ödenmeyen 35.337,74 TL tutarında enerji bedeli açıklaması ile icra takibi başlatılmıştır. Borçlu icra dairesinin yetkisine ve borca itiraz etmiştir. Davacının dava dilekçesinde belirtilen 10010220544 abone numarası için 01.06.2018 tarihinde sözleşme imzalandığı, bu sözleşmeye göre sözleşme başlangıcının 01.07.2018 tarihi bitiş tarihinin ise 31.12.2018 olarak belirlendiği, abone grubunun sanayi olduğu anlaşılmaktadır.
Hükme esas alınan 05.04.2021 tarihli kök ve 04.08.2021 tarihli ek bilirkişi raporlarında; dağıtım bedelinin elektriğin dağıtımı hizmeti verilmesi aşamasında dağıtım sistemindeki yatırım harcamaları, işletme ve bakım giderlerini kapsadığının ve davaya konu faturanın içerik bakımından tüketim bedeli karşılığında düzenlenmediği, takibe konu faturanın davalı şirketin 2018/4,5,7,8 aylarına ait faturalarda sanayi ve ticarethane abone grupları için EPDK tarafından yayınlanan dağıtım bedeli tarifeleri arasındaki farkının tahsiline yönelik olduğu, faturanın davalının elektrik tüketim bedelini yansıtmadığı, faturanın yöntem gereği dağıtım bedelinin hesaplanmasında esas tutulması gereken tüketim değeri bulunmadığı için hesaplamanın da mevzuata uygun olmadığı, davalı şirkete ait 16.03.2017 tarih, 698437 Nolu Sanayi Sicil Belgesinin mevzuat gereği 2 yıl sonra yanı 2019 yılında vize edildiği, bu bağlamda taraflar arasında yapılmış perakende satış sözleşmesinde ve ayrıca tahakkuk edilmiş faturada davalı şirketin abone grubu orta gerilim seviyesinden enerji alan tek terimli tek zamanlı sanayi grubu olarak belirtildiği, davalı şirketin 2018/04-05-07-08 dönem faturalarında geçmişe dönük olarak sanayi tarifesi dağıtım bedeli ile ticarethane tarifesi dağıtım bedeli arasındaki fark hesaplama tablosunda uygulanan sanayi tarifesinin EPDK tarafından sanayi grubu için yayınlanan dağıtım birim fiyat olduğu ve tabloda da doğru birim fiyat olarak kabul edildiği, bu nedenle davalının faturalarında dağıtım bedelinin hesaplanmasında sanayi tarifesi grubuna ait birim fiyatının esas alınması gerektiği bu nedenle geçmişe dönük ticarethane tarifesi uygulamasının taraflar arasında yapılan sözleşmenin 4. maddesine aykırılık teşkil ettiği mütalaa edilmiştir.
Mahkemece, itirazın iptali davalarında yapılacak yargılamada mahkemenin icra takibinde belirtilen alacak sebebiyle yargılama yapması gerektiği, takiple sıkı sıkıya bağlılık kuralı gereğince takip talebindeki alacağın ıslah yolu ile bile değiştirilemeyeceği, icra takibine ve davaya konu faturanın dava dilekçesinde iddia edildiği şekilde abonelikten kaynaklanan ve tahakkuk edilen enerji kullanım bedeline ilişkin olmadığının, dağıtım bedelinin hesaplanmasında sanayi tarifesi grubuna ait birim fiyatının esas alınması gerektiği, bu nedenle geçmişe dönük ticarethane tarifesi uygulamasının taraflar arasında yapılan sözleşmenin 4. Maddesine aykırılık teşkil ettiği için teknik olarak icra takibine dayanak teşkil etmediğinin bilirkişi raporu ile tespit edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekilince istinaf edilmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporundaki tespitler dikkate alınarak takip ve dava konusunun enerji tüketim bedeli olmadığı ve yargılamanın iptali davalarında takiple sıkı sıkıya bağlılık kuralı gereğince davanın reddine karar verilmiş ise de takibin konusunun davalı şirketin 2018/04-05-07-08 dönem faturalarında geçmişe dönük olarak sanayi tarifesi dağıtım bedeli ile ticarethane tarifesi dağıtım bedeli arasındaki farkının tahsiline yönelik olduğu anlaşılmakla takip ve dava sebebinin enerji kullanım bedeline ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. Davacı, enerji tüketim bedelini talep etmekte olduğundan mahkemece, bilirkişi raporunda belirtildiği üzere davalı şirkete ait 16.03.2017 tarih, 698437 Nolu Sanayi Sicil Belgesinin mevzuat gereği 2 yıl sonra yanı 2019 yılında vize edilmesi sebebiyle davalı şirketin 2018 / 04-05-07-08 dönem faturalarında Sözleşmenin 4 Maddesi gereği ‘Dağıtım Bedelinin’ hesaplamasında, EPDK tarafından Sanayi grubu için yayınlanan dağıtım birim fiyatının esas alınması gerektiği, davalı şirketin ticarethane grubuna girmediği için ticarethane birim fiyatının uygulanarak tarifeler arasındaki fiyat farkını talep etmeyeceği gerekçesiyle davanın esastan reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, yukarıda açıklanan gerekçelerle HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince İlk Derece Mahkemesinin istinafa konu kararının kaldırılması ile yeniden hüküm kurulmasına dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusu yerinde görülmemekle birlikte kararın gerekçesinde hata edildiğinden, Kocaeli 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 09/09/2021 tarih, 2020/167 Esas- 2021/461 Karar K sayılı kararının HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereği KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Davalının kötü niyet tazminatı talebinin, davacının kötü niyeti sabit olmadığından reddine,
4-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 59,30-TL harçtan davacı tarafından peşin yatırılan 471,72-TL nin mahsubu ile arta kalan 412,42‬-TL nin karar kesinleştikten sonra talep halinde davacıya iadesine,
5-Davalı taraf kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğundan yürürlükte bulunan AAÜT gereğince 5.858,67 -TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,
6-Hazine tarafından karşılanan 1.320,00 TL arabuluculuk ücretinin davacıdan alınarak Hazine’ ye gelir kaydına,
7-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
8-Dava açılırken peşin yatırılan ve kullanılmayan gider avansının karar kesinleştiğinde iadesine (HMK 333) (HMK 331- 333)
İstinaf incelemesi bakımından;
9-Davacının istinaf talebinin reddine karar verildiğinden alınması gereken bakiye 21,40 TL harç terkin sınırı altında kaldığından alınmasına yer olmadığına,

10-İstinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
11-Duruşma açılmadığından vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına,
12-İstinaf kararının ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oybirliği ile HMK.362/1-a maddesi uyarınca 11/02/2022 tarihinde KESİN olarak karar verildi.

*
…
Başkan …
¸e-imzalı
…
Üye …
¸e-imzalı
…
Üye …
¸e-imzalı
…
Katip …
¸e-imzalı