Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. KONYA BAM .. HUKUK DAİRESİ
T.C.
KONYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
.. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO :
KARAR NO :

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : KONYA ASLİYE .. TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/02/2019
NUMARASI : Esas Karar

DAVACI : …
VEKİLİ : Av. … –

İSTİNAF EDEN DAVALI :
VEKİLİ : Av. … –
DAVA : Tazminat (Rücuen Tazminat)

İSTİNAF KARARININ
KARAR TARİHİ : 26/02/2021
YAZIM TARİHİ : 03/03/2021
Davacı tarafından davalı aleyhine Konya Asliye .. Ticaret Mahkemesi’nin … Esas sayılı dosyası ile açılan tazminat davasında 19/02/2019 tarihinde tesis edilen davanın kabulüne ilişkin karara karşı davalının istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, üye hakimin görüşleri alındıktan sonra dosya incelendiğinde;
DAVA: Davacı vekilinin ilk derece mahkemesine sunduğu dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketle, davalı şirket arasında 26/04/2016 tarihli Konya … Noterliğinin … yevmiyeli vekaletle gümrük müşavirliği hizmeti almak hususunda anlaşarak vekalet verdiğini, … Müdürlüğünce davacı şirket adına onaylı … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşyadan kaynaklı para cezası kesildiğini, gerekçe olarak … üzerinden yapılan analizler sonucunda beyannamelerin … sistemi tarafından hesaplanan vergileri ile taraflarınca beyan edilen vergiler arasında farklılık olduğunun belirtildiği, bu durumun davalıya mail yoluyla iletildiği, davalı tarafından bu konuyla ilgili şirketlerinin yeterince bilgilendirilmediği, uzlaşma hakkının kullanılmadığı, ilgili cezanın indirimli gününün dahi yanlış söylendiği, böylelikle müvekkilin zarara uğratıldığını, cezanın indirimli ödeme tarihi içerisinde 20/05/2016 tarihinde ödendiğini, zararın giderilmesi için davalıya 18/05/2016 tarihinde Konya .. Noterliğinin … nolu ihtarnamesinin gönderildiğini, ihtarnamede ödeme için 7 gün süre verilmesine rağmen ödeme yapılmadığını, şirketlerine atfedilecek bir kusur olmadığını cevabi ihtarla beyan ettikleri, 4458 sayılı yasanın 192. Maddesinde gümrük vergilerinin ödenmesinden birden çok yükümlünün sorumlu olduğu hallerde müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğunu hüküm altına alındığı, aynı yasanın 181/2 maddesinde de ithalatta gümrük yükümlülüğünün beyan sahibinin olduğunu, dolaylı temsil durumunda gümrük beyanında bulunan kişinin de yükümlü olduğunu, dolaylı temsilde temsilcinin yükümlülüğün beyanda kullanılan veriler yanlış olduğunu bildiği veya mesleki icabı ve mutab olarak bilmesi gerektiği durumlarla sınırlı olduğunun belirtildiği, yasal düzenlemeler gereğince şirketlerince yapılan 25.709,55 TL’lik ödemenin davalıdan alınarak temerrüt tarihinden itibaren hesaplanacak faizi ile birlikte kendilerine verilmesini talep ve dava ettikleri anlaşılmıştır.
CEVAP: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin tüm işlemlerini müfredata ve hukuka uygun olarak yerine getirdiğini, davaya konu beyannamenin firmaları tarafından, verilen beyanlara istinaden düzenlenerek gümrükçe onaylanarak işlemlerin tamamlandığını, müvekkili şirketin görevinin kendisine verilen bilgi ve beyanlar doğrultusunda gümrük beyannamesi hazırlanması ve bu suretle gümrük işlemlerinin tamamlanması olduğunu, yapılan işlemlerde resmi dairelerce eksik veya hata olduğunun belirtilmediği, sonrasında gümrük müdürlüğünce yurtiçi gider beyanının matraha taşınmaması nedeni ile eksik beyanda bulunulduğu gerekçesi ile vergi farkı ve idari para cezası tahsis edildiğini, ek tahakkuk ve cezanın gümrük idaresinin zorlama ve dayatması sonucu gözetim fiyatından kaynaklandığını, gümrük vergisi kanununda malın gümrük vergisi matrahının eşyanın satış fiyatı olduğunu düzenlemesine rağmen idarece tebliğ ile yapılan düzenlemelerle malın fiyatının yükseltilmeye çalışıldığı, ek tahakkuk ve ceza kararına karşı firmanın bilgilendirildiğini fakat davacının cezayı ödeme yolunu seçtiğini belirterek davanın reddini talep ettiği görülmüştür.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:İlk derece mahkemesince “…Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde;davacının davalı ile gümrük müşavirliği hizmeti almak konusunda anlaştıklarını, bu hususta davalıya vekaletname verdiğini, … Müdürlüğünce para cezası kesildiğini, para cezası kesilmesinin davalının eylemlerinden kaynaklandığını, para cezasını ödediğini belirterek ödediği miktarın davalıya bu parayı ödemesi için çektiği ihtarnamede verdiği sürenin sonundan itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ettiği, alınan bilirkişi raporuna göre para cezası verilmesine yol açan işlemin …. adına … Müdürlüğünce tescilli 21/03/2013 tarih … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesinin 2. kaleminde beyan edilen vergiler ile … sistemi tarafından hesaplanan vergiler arasındaki farklılığın gümrük müşavirinin elektronik ortamda yaptığı beyana ilişkin aldığı düzeltme uyarısı üzerine yaptığı düzeltmeyi sadece gümrük müşavirliği firmasının kullandığı kendi sisteminde düzeltip tekrar … sistemine düzeltilmiş halini girmemesinden kaynaklandığı, bu nedenle davalının bu zarardan sorumlu olduğu, davacı tarafından davalıya çekilen ihtarnamenin 20/05/2016 tarihinde davalıya tebliğ edildiği, bu nedenle davacının 28/05/2016 tarihinden itibaren faiz talep edebileceği anlaşıldığından davacının davasının kabulüne ….25.709,55 TL’nin 28/05/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,…” şeklinde karar verildiği görülmüştür.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalı şirketin gümrük müşaviri unvanı ile vekil sıfatıyla davacı adına vekaleten hareket ettiğini, TBK 505 maddesinde belirtilen özen yükümlülüğünü yerine getirdiğini, söz konusu cezada sorumluluğunun olmadığını, beyannamede gösterilen tutarı arttırıp azaltma yetkisinin olmadığını, bu nedenle davacının rücu yetkisinin de bulunmadığını, gümrük kanunu uyarınca beyanda kullanılan verilerin yanlış olduğunu bildiği veya mesleği icabı ve mutat olarak bilmesi gerektiği durumlarda sorumluluğunun doğacağının belirtildiği, idarece eksik veya hata bildirilmediği, buna rağmen eksik vergi beyanı tespit edilerek cezai müeyyide uygulandığını, davanın üretici firmaya yöneltilmesi gerektiğini, bu nedenle husumet itirazlarının bulunduğunu, gümrük kanununun 229. Maddesinden bahsederek aralarındaki ilişkinin vekalet akdi olduğunu, gümrük idaresinin ek tahakkuk ve para cezası uygulamasının hukuka aykırı olduğunu, hukuka aykırı karara karşı başvurulacak hukuki yolların ve sürelerin bildirilerek defalarca hatırlatıldığı, müvekkili şirketin haklılığını gösterir emsal kararların bulunduğunu, hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunun yeterince inceleme yapılmadan hazırlandığından İlk Derece Mahkemesi kararının da yanlış olduğunu, yargıtay 12. Hukuk dairesinin 14/02/2008 tarih 2007/22945 esas 2008/2379 sayılı kararda da iddialarının desteklendiğini, bu nedenle yerel mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmesini istinaf ettikleri görülmüştür.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava; tazminat istemine ilişkindir.
İstinaf incelemesi HMK 355. Madde gereğince istinaf dilekçesinde ileri sürülen sebeplerle ve resen kamu düzenine aykırılık yönünden sınırlı olarak yapılmıştır.
Dosya içerisinde bulunan bilirkişi raporunda özetle; 4458 sayılı yasanın 5, 225/1 maddelerinden bahisle … sisteminde yapılan kontrol karşılaştırılması sonucunda beyanın eksik veya tam olduğunun göründüğünü, gümrük müşavirleri, yaptıkları beyanda eşyanın gümrük vergileri matrahında uyarı aldıklarında, yaptıkları düzeltmeleri ikinci defa … sistemine kontrolle göndermeden direk kendi kullandıkları elektronik ortamdaki yazılımlarda düzeltme yapıp tescile gittiklerinde; gümrük idaresince yapılan beyanın, sonradan kontrol işlemlerinde bu eksikliklerin tespit edilmekte ve yükümlülerinden bu eksikliklerini gidermeleri için işlemlerin başlatıldığını, dava konusu olayda beyannamenin ikinci kaleminde belirtilen vergiler ile … sistemi tarafından hesaplanan vergiler arasında farklılık olduğu, bu farklılığın ikinci kalemde yer alan eşyanın gümrük vergisine esas alınacak kıymetinin … sistemi üzerine noksan taşınmasına bağlı olduğu gerekçesi ile ek tahakkuk kararı ve buna bağlı para cezası kararı alındığı, farklılığın gümrük müşavirinin hatasından kaynaklandığı yönünde rapor düzenlediği görülmüştür.
Davalının itirazı üzerine dosyanın yeniden bilirkişiye tevdii ile ek rapor alındığı, ek raporda özetle, kök raporun dosyanın içerisinde mevcut olan bilgi ve belgelerin tamamının incelenmesi sonucunda hazırlandığı ve olaya ilişkin prosedürü tekrar anlatarak kök raporda belirttiği görüş ve kanaatinin değişmediğini rapor ettiği, ilk derece mahkemesince usul ve yasaya uygun bulunan rapor doğrultusunda karar verildiği, kararın usul ve yasaya uygun olduğu, olayda davalı vekilinin kusurlu davranması sonucunda bakanlıkça gümrük ek vergisi ile para cezası kesildiği, davalı şirketin istinaf başvuru nedenlerinin yerinde olmadığı anlaşıldığından davalının istinaf kanun yoluna başvuru talebinin HMK 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1- Davalının istinaf talebinin ESASTAN REDDİNE,
2- Alınması gereken 1.756,21 TL nispi harçtan peşin alınan 439,05 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.317,16 TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
3- İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından ücret-i vekalet ile ilgili hüküm kurulmasına yer olmadığına,
4- İstinaf başvurusunda bulunan davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendisi üzerinde bırakılmasına,
5-Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359/3.maddesi gereğince; kararın tebliği işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yapılmasına,
6- Dava dosyasının ilk derece mahkemesine gönderilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 26/02/2021 tarihinde oybirliği ile HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olarak karar verildi.

Başkan …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Katip …
e-imzalıdır

M.Ç