Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. KONYA BAM 6. HUKUK DAİRESİ
T.C.
KONYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
6. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : …
KARAR NO : …

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : KONYA ASLİYE … TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : …
NUMARASI : … Esas – … Karar

DAVACI : … Mühendislik Metal İnşaat San. Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. … – …

DAVALI : … Lojistik ve Dış Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. … – …
DAVA : Maddi Tazminat (Taşıma Sözleşmesinden Kaynaklanan)

İSTİNAF KARARININ
KARAR TARİHİ : …
YAZIM TARİHİ : …
Davacı tarafından davalı aleyhine Konya Asliye … TİCARET Mahkemesi’nin … esas sayılı dosyası ile açılan maddi tazminat davasında … tarihinde tesis edilen mahkemenin yetkisizliğine ilişkin karara karşı davacının istinaf kanun yoluna başvurması üzerine üye hakimin görüşleri alındıktan sonra, dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin Konya’da üretilen hafif tonaj konteynır ürününün Casablanka/Fas’a taşınması ile ilgili olarak dava dışı … Ltd. Şti. ile 1.480,50 USD karşılığında anlaştığını; … şirketinin de söz konusu taşıma işini yaptırmak üzere davalı … şirketi ile 1.250 USD karşılığında anlaştığını; davalı … firmasının da bu taşıma işini … isimli bir gemicilik şirketine yaptırmakta olduğunu; müvekkili şirketin anlaştığı … firması ve davalı … firmasının aracı şirketler olup kar almak suretiyle işlem yaptıklarını; taşıma işine konu konteynırların Konya’dan yüklenerek Mersin limanına gönderildiğini; limandan gemiye yüklenerek Casablanka’ya ulaştığını; müvekkili şirketin sözleşme gereği … firmasına 07/03/2018 tarihinde 1.480,50 USD’lik ödemeyi yaptığını; ürünün Fas’taki müşteri tarafından teslim alınabilmesi için … firması ile görüşerek ürünün konşimentosunu istediğini; ancak müvekkili şirketin 20 gün boyunca oyalandığını ve sonunda aracı … firması tarafından aranarak 7.500 USD ödeme yapılmasının istendiğini, aksi takdirde konşimentonun teslim edilmeyeceğinin bildirildiğini; davalı firmanın … firmasından alacakları olduğunu, kendileri gibi 5-6 firma bulunduğunu; bu nedenle müvekkili firmadan hisselerine düşen bu miktarı talep ettiklerini, daha sonra bu ödemeyi geri vereceklerini beyan ettiklerini; müvekkilinin bu duruma karşı çıkmasına rağmen ürünün teslim edilebilmesi için 5.500 USD ödemeyi yapmak zorunda kaldığını; davalıya ödeme yapmamış olsaydı ürünün liman deposuna çekileceğini, Türkiye’ye geri iade işlemi başlatılacağını ve müvekkili şirketin zor durumda kalarak depo kirası ve iade işlemlerine ilişkin ödeme yapmak zorunda kalacağını; davalı şirketin bu durumu koz olarak kullanmak suretiyle … firması ile 1.250 USD anlaşmasına rağmen müvekkilinden 5.500 USD tahsil ederek haksız ve hukuka aykırı kazanç elde ettiğini; müvekkilinin ödenen paranın iadesini talep etmesine rağmen davalı şirketin iade etmediğini; bu nedenlerle … şirketi … firmasına aralarındaki anlaşma gereğince 1.250 USD ödeme yaptıysa müvekkilinin davalı şirkete yapmış olduğu 5.500 USD’nin, ödeme yapmamışsa bu miktarın düşülerek 4.250 USD’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP: Davalı cevap dilekçesinde özetle; temsilcisi olduğu şirketin Mersin ilinde ticari faaliyette bulunduğunu; alt taşımacılık sözleşmesi uyarınca yüklemenin Mersin Limanı’nda yapıldığını, bu nedenle sözleşmenin ifa yerinin Mersin olduğunu; ayrıca TTK’nun 890. maddesinde yetkili mahkemenin malın teslim alındığı yer olarak belirtildiğini; gümrük işlemlerinin yapıldığı ve malın teslim alındığı yerin Mersin olması nedeniyle de Mersin mahkemelerinin yetkili olduğunu, öncelikle yetki itirazlarının kabulü ile dosyanın Mersin Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesi gerektiğini; ayrıca davacı tarafın iddialarını kabul etmediklerini; asıl taşıyıcı firma ile yaptıkları anlaşmanın da 1.250 USD değil 7.500 USD olduğunu; … şirketinin kendilerine ödeme yapmaması nedeniyle söz konusu ücretin malı taşıtan davacıdan talep etmelerinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığını; davacı ile Mersin ofislerinde görüşerek karşılıklı mutabakata vardıklarını ve sözleşme yaptıklarını; taraflar arasında yapılan pazarlık sonucunda 5.500 USD üzerinden anlaşma yapılmış olmasının da herhangi bir baskı ya da müzayaka olmadığını gösterdiğini; davacı ile yapmış oldukları ve ekte sundukları 28/03/2018 tarihli anlaşma uyarınca davacı tarafın söz konusu bedeli gayrıkabili rücu olarak ödemeyi kabul ettiğini; bu nedenle dava açma hakları olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, “…davacı ve davalı şirketler arasında yazılı bir taşımacılık sözleşmesi bulunmadığı gibi taşıma işi öncesinde yapılmış şifahi bir sözleşme de bulunmadığı; davacının taşıma işi hususunda dava dışı … Ltd. Şti. ile sözleşme imzaladığı; adı geçen davadışı şirketin alt taşıyıcı olarak davalı şirketle anlaştığı ve davacıya ait yükün taşınması işini davalı şirkete verdiği; davacı ve davalı taraflar arasında herhangi bir sözleşme bulunmaması nedeniyle 6100 sayılı HMK’nın 10/1 maddesinin uygulama alanı olmadığı, bu nedenle HMK’nın 6/1 maddesi uyarınca eldeki davaya bakmakla yetkili mahkemenin davalının yerleşim yeri olan Mersin mahkemeleri olduğu; bir an için şifahi bir sözleşmenin varlığı kabul edilecek olsa dahi bu sözleşmenin ifa yerinin de davacının ikametgahı olan Konya değil yükleme işinin yapıldığı Mersin olabileceği; bu nedenlerle eldeki davaya bakmakta tek yetkili mahkemenin Mersin Asliye Ticaret Mahkemesi olduğu” gerekçesiyle davalı tarafın yasal süresi içerisinde yaptığı yetki itirazının kabulü ile mahkememizin yetkisizliğine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalı, taraflar arasında taşımacılık sözleşmesi olduğunu, bu nedenle yetkili mahkemenin malın teslim alındığı yer mahkemesidir şeklinde beyanda bulunulduğunu, malın teslim edildiği yerin Konya olduğunu, fakat taraflar arasında herhangi bir taşıma sözleşmesi mevcut olmadığı için bu hususta yetki sözleşmesinin de bulunmadığını, taşıma sözleşmesinin müvekkili şirket ile … Ltd.Şti arasında olduğunu, müvekkilinin asıl taşıyıcı … Şirketiyle anlaştığını, taşınacak malların Konya’dan yüklenerek Mersin’e gönderildiğini, müvekkil şirketin malları sözleşmenin tarafı olan asıl taşıyıcı konumundaki … Ltd Şirketine teslim ettiğini, ancak … şirketi taşıma işini alt taşıyıcı olarak davalıya verdiğini, iş bu davanın müvekkil şirket ile fiili taşıyıcı şirket olan davalı ….Ltd. Şti. arasında görüldüğünü, bu hususla ilgili olarak Türk Ticaret Kanunu Madde 890/1 maddesi gereğince seçimlik hak tanıdığını, tüm bu hususlar doğrultusunda; … şirketin asıl taşıyıcı şirket olup şirketin merkezinin bulunduğu yer Konya olduğunu, davalı şirketin de fiili taşıyıcı konumunda olduğunu, TTK 890/2. maddesine göre fiili taşıyıcı olan davalı şirkete açılan davalarda yetkili mahkemenin Konya Mahkemeleri olduğunu, seçimlik hakkın davacıya tanındığını, bu nedenle yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, taşıma sözleşmesi sebebiyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
İstinaf incelemesi; Kamu düzenini ilgilendiren konularda resen, diğer yönlerden HMK’nın 355.maddesi gereğince istinaf sebepleriyle sınırlı olarak yapılmıştır.
Davacı tarafça; dava dışı … Ldt. Şti. ile taşıma sözleşmesi yapıldığını, sözleşme uyarınca 1480,50 USD ödemenin 07/03/2018 tarihinde yapıldığını, dava dışı … Ltd. Şti.’nin taşıma işini davalı şirkete verdiğini, davalı şirketin de söz konusu taşıma işini … isimli bir gemicilik şirketine yaptırdığını, sözleşmeye konu yükün Casablanka’ya vardığını yükün teslim işleminde konişmento belgesi gerektiğinden … Ltd. Şti.’ne ulaşılamaması nedeniyle davalı şirket ile görüşüldüğünü, davalı şirketin konişmento belgesini vermek için 7.500 USD istediğini, müvekkili şirketin yükün teslim işlemlerinin yapılabilmesi için davalı şirketin 5.500 USD ödemek zorunda kaldığını, davalı şirketin müvekkili şirketin taşıma bedeli 1.250 USD olarak kararlaştırmalarına rağmen 5.500 USD tahsil etmesi sebebiyle fazladan ödenen taşıma bedelinin davalıdan tahsili talep edilmiştir.
Davalı tarafça cevap dilekçesinde; dava dışı … Ltd. Şti. ile şirketler arasında alt taşıma sözleşmesi yapıldığı, taşıma işinin sorunsuz bir şekilde tamamlandığı, ancak bu sözleşmede taşıma işinin ifası için belirlenen tutarların ödenmediği, dava dışı asıl taşıyıcı firma ile 1.250 USD üzerinden anlaşma yaptıkları hususunun doğru olmadığını, yapılan anlaşmanın 7.500 USD olduğunu, TTK 891/2 maddesinde taşıyıcının hapis hakkının hüküm altına alındığını, asıl taşıtıcı firma ile yapmış olduğumuz anlaşma gereğince 7.500 USD’nin taraflarına ödenmemesi sebebiyle bu bedeli malı taşıtan davacıdan talep etmelerinin kanuna uygun olduğunu, TTK hükümlerine göre fiili taşıyıcı olan davalının asıl taşıyıcı ile yapmış olduğu anlaşma gereğince sorumluluğunu yerine getirmesine rağmen asıl taşıyıcının sorumluluğunu yerine getirmemesi sebebiyle malı taşıtan davacının asıl taşıyıcının sorumlu olduğu bedelden pazarlık yaparak 5500 USD üzerinden ödemeyi kabul etmesi sebebiyle davanın reddini talep etmiştir.
Türk Ticaret Kanunu’nun 890. maddesi uyarınca (1) Birinci ve İkinci Kısım hükümlerine tabi taşımadan doğan hukuki uyuşmazlıklarda, malın teslim alındığı veya teslim için öngörülen yer mahkemesi de yetkilidir. (2) Fiilî taşıyıcıya karşı açılacak dava, asıl taşıyıcının yerleşim yeri mahkemesinde, asıl taşıyıcıya karşı açılacak dava fiilî taşıyıcının yerleşim yeri mahkemesinde de açılabilir şeklinde düzenlenmiştir.
Taraflar arasındaki sözleşme uyarınca malın teslim alındığı yerin Konya olduğu, davalı fiili taşıyıcıya karşı açılacak davada asıl taşıyıcı … Ltd. Şti.’nin merkez adresi Karatay/Konya olduğundan, davacının asıl taşıyıcının yerleşim yeri yetkili mahkemesinde fiili taşıyıcıya karşı dava açtığı anlaşıldığından, davacının istinaf talebinin kabulü ile HMK’nın 353/1.a.3 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, dava dosyasının taraflar arasındaki ihtilaf ile ilgili esasa ilişkin delillerin toplanması ve değerlendirilmesi sonucunda karar verilmek üzere ilk derece mahkemesine gönderilmesine ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1- Davacının istinaf başvuru talebinin KABULÜ ile; Konya Asliye … TİCARET Mahkemesi’nin … tarih … Esas … Karar sayılı KARARININ KALDIRILMASINA,
2- Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a maddesi gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
3- İstinaf başvurusunda bulunan davacı tarafından yatırılan 44,40 TL istinaf karar harcının talep halinde davacıya iadesine,
4- İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından ücret-i vekalet ile ilgili hüküm kurulmasına yer olmadığına,
5- İstinaf başvurusunda bulunan davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesince yeniden verilecek kararda dikkate alınmasına,
6- Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359/3 maddesi gereğince; kararın tebliğ işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yapılmasına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda … tarihinde oybirliği ile HMK’nın 353/1-a maddesi gereğince kesin olarak karar verildi.

Başkan …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Katip …
e-imzalıdır