Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
KAYSERİ
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
6. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO: 2021/1650
KARAR NO: 2021/1853
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: KAYSERİ 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 13/07/2021
ESAS NO: 2019/548
KARAR NO: 2021/685
DAVANIN KONUSU: İtirazın İptali
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 20/10/2021
İSTİNAF KARARYAZIM TARİHİ: 27/10/2021
KAYSERİ 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ’nin istinafa konu edilen 13/07/2021 tarih ve 2019/548 E – 2021/685 K kararına karşı süresi içinde davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine yapılan incelemede;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:Davacı vekili tarafından sunulan dava dilekçesinde özetle;davacı kooperatif genel kurulunda alınan karar uyarınca kesin hesap ve ek kesin hesap maliyeti çıkartıldığını, 30/06/2018 tarihli genel kurul toplantısının 8. maddesi ile kesin maliyet sonucu belirlenen üye borçlarının 24 eşit taksitte ödenmesinin kabul edildiğini, aynı toplantının 9. maddesinde … A.Ş. tarafından kredinin kat edilmesi ve inşaat maliyetlerinin artması nedeni ile kök maliyete ilave olarak ek maliyet çıkartılması, çıkan bu ek maliyetin de kök maliyete ilave edilerek 8. madde şartları dahilinde ödenmesi konusunda yönetim kuruluna yetki verildiğini, daha sonra 24/05/2019 tarih 24 sayılı ve kayyım onaylı kooperatif yönetim kurulu kararı ile toplamda 4 taksit ödemeyi geciktiren kooperatif üyeleri aleyhine yasal işlemlerin başlatılması için kooperatif vekiline yetki verildiğini, kooperatif ana sözleşmesinin 61. maddesine göre kendisine konut tahsis edilen ortakların kesin maliyet hesabı yapılmadan kooperatif ortaklığından çıkmasının mümkün olmadığını, davacı kooperatifte takip dayanakları olan kesin maliyet hesabı ile ek maliyet dışında daha önce kesin maliyet hesabı yapılmadığını, davacı kooperatifte ilk defa 2010 yılında kesin hesap yapılması ve ortakların borçlarının belirlenerek ferdileşme yoluyla tapu verilmesi konusunun genel kurulun gündemine geldiğini, 09.05.2010 tarihli genel kurulun 6. gündem maddesinde bu konuda yönetim kurulunca yapılan hesabın kabul edilmediği ve yönetime yetki verilmediğini, 2015 yılında oluşturulan teknik heyet marifeti ile kesin hesap maliyetinin çıkartıldığını, bu maliyet raporunun …Noterliği’nin 17/02/2015 tarih ve … yevmiye sayılı işlemi ile onaylandığını, bu kesin maliyet ve şerefiye hesabının tüm üyelere tebliğ edildiğini ve itiraz hakkının tanındığını, kooperatif üyelerinin bir kısmının bağımsız bölüm tapularını devralmalarını fırsat bilerek borçlarını ödemeye yanaşmadığı için daha önce yapılandırılan banka borçlarının zamanında ödenmediğini ve inşaatlara devam edilmediğini, bu nedenle kooperatifin acze düştüğünü, davacı kooperatifin 2014 yılından beri iflas erteleme sürecinde olduğunu, 2014 yılı itibari ile ödenmesi gereken 19.500.000,00 TL banka kredi borcu, yapması gereken 98 dairelik iki blok inşaatı ve ayrılan ortaklara geri ödemesi gereken 1.500.000,00 TL civarında borcunun bulunduğunu, alacaklı … ile borcun 18.000.000,00 TL’de sabitlenmesi hususunda protokol yapıldığını ancak aralarında davalının olduğu kooperatif üyelerinin borçlarını ödememesi nedeni ile protokolün feshedildiğini, ödeme yapan diğer ortaklardan yapılan tahsilatlarla bankaya yapıaln ödemeler neticesinde borcun 12.600.000,00 TL’ye düştüğünü, bankanın ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takip başlatıp tüm üyelerin ipotekli evlerini atışa çıkarması üzerine kooperatif ile banka arasında uzlaşma tutanağının düzenlendiğini ve kooperatif borcunun 12.600.000,00 TL’ye sabitlendiğini, kooperatifin borcunu ödeyebilmesinin üyelerin ödeme yapmasına bağlı olduğunu, bu nedenle kök maliyete ilave olarak ek maliyet çıkartılmasının genel kurulun gündemine alındığını, kooperatifçe çıkartılan bu ek maliyetin Kooperatifler Kanunu 32. ve 54. maddelerinde düzenlenen ek ödeme niteliğinde olmadığını, 30/06/2018 tarihli genel kurul toplantısının 8. maddesi ile kesin maliyet hesabı sonucu belirlenen üye borçlarının 24 eşit taksitte ödenmesinin kabul edildiği, aynı toplantının 9. maddesinde … A.Ş. tarafından kredinin kat edilmesi ve inşaat maliyetlerinin artması ve inşaatların tamamlanması nedeni ile kök maliyete ek olarak ek maliyet çıkartılması, çıkan bu ek maliyetin de kök maliyete ilave edilerek 8. madde şartları dahilinde ödenmesi konusunda yönetim kuruluna yetki verildiğini, genel kurulun 11. maddesi ile de çıkan kesin hesap borçlarını tamamen ödemeyen ortakların kooperatif ortaklığından çıkartılmasının karara bağlandığını, bu kararın herhangi bir itiraza uğramadan ve dava açılmadan kesinleştiğini, alınan bu genel kurul kararlarından sonra Yönetim Kurulunun yetkilendirdiği teknik heyetin çalışması sonucu kooperatifin kesin hesap maliyet borcunu ödememiş her bir ortağa kök maliyete ilave olarak 16.301,89 TL ek maliyet çıkarttığını, Yönetim Kurulunca ek maliyet ile üyelerin toplam borcunu gösteren hesap cetvelinin her bir üyeye tebliğ edildiğini, alınan genel kurul kararı ve gönderilen hesap cetveline göre her üyenin kooperatife olan toplam borcunu 01/02/2019-31/01/2021 tarihleri arasından toplam 24 taksitte ödemesi gerektiğini, ilk taksitin son ödeme tarihinin 28/02/2019 olduğunu, 24/05/2019 tarihli 24 sayılı ve kayyım onaylı kooperatif yönetim kurulu kararı ile toplamda 4 taksit ödemeyi geciktiren kooperatif üyeleri aleyhine yasal işlemlerin başlatılması için kooperatif vekiline yetki verildiğini, işbu davanın kök ve ek maliyet borçlarının ilk 4 taksidini ödeme temerrüde düşen ve bu amaçla yapılan takibe haksız olarak itiraz eden kooperatif ortaklarına açıldığını, davalı ile aynı durumda olan bir kısım kooperatif ortaklarına karşı kesin hesap şerefiye bedeli borçları için 2016 yılında takip başlatıldığını, itiraz üzerine açılan Kayseri 1.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2016/1529 Esas sayılı davanın kooperatif lehine sonuçlandığını ve halen istinaf aşamasında olduğunu, bu karar ile davalıların tapu alırken yaptıkları ödeme dışında borçlarının bulunmadığına ve artık kooperatif üyesi olmadıklarına dair temel savunmalarının red edildiğini, davalının kooperatife toplam borcunun 67.744,50 TL olduğunu, 01/02/2019 tarihinden başlamak üzere 31/01/2021tarihine kadar her ay 2.822,69 TL ödemesi gerektiğini, davalının 4 taksidini geciktrimesi üzerine aleyhinde Kayseri … İcra Müdürlüğü’nün … sayılı icra takibinin başlatıldığını, davalının borca itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek davalının borca vaki itirazının iptali ile takibin devamına karar verilmesini, davalının asıl alacağın %20’sioranında tazminata mahkum edilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalı üzerinde bırakılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili tarafından sunulan cevap dilekçesinde özetle; davalının bir ev sahibi olabilmek için davacı koooperatife üye olduğunu, kendisine çıkarılan ve yönetim kurulu yazısı ile tebliğ edilen konut kesin maliyet hesabını yıllar önce ödeyip tapusunu aldığını, davalının halihazırda kooperatife üye olmadığını, davalının 2010 yılında tapusunu aldıktan sonra yönetim kurulu tarafından ibra edildiğini, davalının kooperatif üyeliğinin yıllar önce son bulunduğunu, kooperatifin ibralaşma tarihinden sonraki bir kaç genel kurula davet etmediğini, daha sonra 2015 yılı genel kuruluna davet edildiğini, davalının bu çağrıya Kayseri … Noterliği’nin 09/03/2015 tarihli … yevmiye numaralı ihtarnamesi ile itiraz ettiğini, davacının Kayseri 1.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2014/1370 Esas sayılı dosyasında 310 ortağın 2010 yılında tapularını alıp kooperatif üyeliğinden çıktıklarını kabul ve ikrar ettiğini, davalının yönetim kurulu tarafından ibra tarihteki yöneyim kurulu üyeleri ile şimdiki yönetim kurulu üyelerinin aynı kişiler olduğunu, kooperatiflerde olması gerekenin kesin maliyetin bir kez çıkartılması olduğu, kooperatifin tekrar tekrar maliyet hesabı çıkartmasındaki amacının inşaatı yapmadığı halde parası ödenen ve iflas eden müteahhit nedeni ile içine girilen borç batağından çıkmak olduğunu, davacının talep ettiği bu alacak % 10 risk payı olarak değerlendirilmesi gerektiğini, risk payının ise zamanaşımına uğradığını, davacının koopertaif üyeliğinin sonlanmasının ardından 5 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini, davacının alacağın %20’si oranında kötü niyet tazminatına mahkum edilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı üzerinde bırakılmasını talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:İddia ve savunmalar, yapılan yargılama, toplanan deliller, hüküm kurmaya elverişli bilirkişi heyet raporu ve tekmil dosya mündericatı birlikte değerlendirildiğinde; “… somut olayda, davacı, davalıdan kooperatif ana sözleşmesinin 61 ve 63.maddeleri gereği çıkarılmış bir kesin maliyet talep etmiştir. Davalı, kooperatifin ortağı olup, genel kurulca ödeme şartları belirlenmiş kesin maliyeti ödemekle yükümlüdür. Alacağın nitelikli inceleme ve hesaplama gerektirmesi nedeniyle bilirkişi raporu alınmış ve yukarıda deliller kısmında ayrıntısı ile özetlenen bilirkişi kök ve ek raporlarında davacının takip tarihi itibari ile davalıdan kesin maliyet alacağı için 8.561,60 TL ana para ve 118,22 TL işlemiş faiz alacağının olduğu hesaplanmış, icra takibinde talep edilen ek maliyet yönünden ise üyelere verilen dairelerin m² büyüklükleri farklı olmasına rağmen belirlenen ek maliyetin üye sayısına bölünerek bütün üyelere eşit tutarda belirlenmesinin eşitlik ilkesine aykırı olması nedeniyle talep edilemeyeceği yönünde görüş bildirilmiştir. Yapılan tüm açıklamalar, toplanan deliller ve yapılan yargılama sonucunda; davacının takip tarihi itibari ile davalıdan kesin maliyet alacağı için 8.561,60 TL ana para ve 118,22 TL işlemiş faiz alacağının olduğu kanaatine varılmıştır. Her ne kadar davalı cevap dilekçesinde süresi içinde zaman aşımı def’ini ileri sürmüş ise de üyenin inşaat maliyeti ile ilgili aidat yükümlülüğü zamanaşımına uğramaz (Yargıtay 23.Hukuk Dairesi Başkanlığı’nın 2017/391 Esas 2020/1615 Karar, 2016/8913 Esas 2020/237 Karar, 2016/8366 Esas 2019/5332 Karar sayılı içtihatları). İzah edilen nedenle davalının zaman aşımı def’i yerinde görülmemiştir. Davacı, davalının icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir. Davacı kooperatif alacağı, kesin ve ek maliyet hesabı sonucu çıkarılan ve ödeme tablosu davalıya tebliğ edilen borç tutarından kaynaklanmakta olup, davalı borçlu tarafından kendisine devredilen taşınmazın m² cinsi büyüklüğü, kesin maliyet bedelinin kooperatif genel kurul kararında alınmış olması, dolayısıyla alacağın belirlenebilir nitelikte olması nedeniyle alacağın likit nitelikte olduğu anlaşılmış, haksız itiraz nedeniyle yasal koşulları oluşan icra inkar tazminatı talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir. Davanın reddine karar verilen kısmı yönünden ise davacının takip balşatmakta kötüniyetli olduğunun davalı tarafça ispatlanamaması nedeniyle kötüniyet tazminatı şartlarının oluşmayacağı sonucuna varılmıştır. İşbu dava ile aynı mahiyette olan Kayseri 2.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2019/505 Esas 2020/727 Karar sayılı kararında mahkemece kesin maliyet alacağı yönünden icra takibine vaki itirazın iptaline, kesin maliyet alacağından kaynaklanan fazlaya ilişkin talep yönünden ise davanın reddine karar verilmiş, söz konusu hükme karşı yapılan istinaf başvurusu sonucu Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6.Hukuk Dairesi Başkanlığı 2021/838 Esas 2021/969 Karar sayılı ilamı ile davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. İzah edilen nedenlerle, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile kapatılan Kayseri … İcra Dairesi’nin … Esas sayılı dosyasında davalı tarafından yapılan itirazın kısmen iptali ile takibin 8.561,60 TL asıl alacak ve 118,22 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 8.679,82 TL üzerinden devamına, asıl alacağa takip tarihinden tahsil tarihine kadar yıllık % 9 ve değişen oranlarda yasal faiz işletilmesine, davacının fazlaya ilişkin kısımla ilgili itirazın iptali talebinin reddine, itirazın iptaline karar verilen alacağın takdiren % 20’si oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile kapatılan Kayseri …İcra Dairesi’nin … Esas sayılı dosyasında davalı tarafından yapılan itirazın kısmen iptali ile takibin 8.561,60 TL asıl alacak ve 118,22 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 8.679,82 TL üzerinden devamına, asıl alacağa takip tarihinden tahsil tarihine kadar yıllık % 9 ve değişen oranlarda yasal faiz işletilmesine, davacının fazlaya ilişkin kısımla ilgili itirazın iptali talebinin reddine,…” şeklinde karar verilmiştir.Bu karara karşı davalı vekilince yasal süresinde istinafa başvurulmuştur.
İSTİNAF SEBEPLERİ :Davalı vekili tarafından ilk derece mahkemesine sunulan istinaf başvuru dilekçesinde özetle; her ne kadar Mahkemece kabul dilen kısım yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş olsa da reddedilen kısım da kabul edilen kısmı ilgilendirdiğinden, istinaf incelemesinin bir bütün halinde incelenmesi gerektiğini, zira; 6100 sayılı HMK’nın 341. maddesinde istinaf edilebilecek kararlar başlığı altında hangi kararlara istinaf yolu açık olduğu hüküm altına alınmış olup “Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda üç bin Türk Liralık kesinlik sınırı, alacağın tamamına göre belirlenir.” şeklindeki 3, fıkrası uyarınca Yerel Mahkemece reddedilen kısım için verilen kesin nitelikteki kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ve yerel mahkemece verilen kararın gerekçesinde ibralaşmaya ve özellikle mahkeme önündeki ikrara dayalı savunmamıza yer verilmemiş olması yerel mahkemece verilen kararın eksik ve hatalı olduğunu, mahkeme huzurunda yapılan ikrar kesin delil niteliği taşıdığını, ancak yerel mahkeme kararında bu delile hiçbir şekilde yer verilmemiş olması hiçbir gerekçe gösterilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olduğunu, müvekkilimizin de aralarında bulunduğu 310 üyenin karşılıklı ibralaşma neticesinde tapularını da alarak kooperatif üyeliğinden ayrıldığını, davada bir tarafça ileri sürülen bir vakıa iddiasının, mahkeme önünde karşı taraf ya da vekili tarafından ikrar edilmesiyle artık o vakıa, taraflar arasında çekişmeli olmaktan çıkacağını ve bunun sonucu olarak ispatı gerekmeyeceğini, ispatı gerekmediği bir halde ise, delilden söz edilemeyeceğini, ikrar, tek taraflı usuli bir işlem olarak, delil ikame faaliyetini ve ispat ihtiyacını ortadan kaldıran bir taraf beyanı olduğunu, mahkeme içi ikrarın bir kesin delil olduğunu, önemle vurgulanmalıdır ki; bir davada yapılan mahkeme içi ikrar başka bir davada da geçerli olup kesin delil teşkil edeceğini, Kayseri Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2014/1370 E.-2015/30 K. sayılı dosyasında yapılan ikrar bilirkişice değerlendirmeye alınmadığı gibi savunmalarının temel dayanaklarından birisi olmasına rağmen yerel mahkemece de hiçbir şekilde dikkate alınmadığını, oysa bir davada yapılan mahkeme içi ikrarın, derdest diğer davalarda da geçerli olup kesin delil teşkil edeceğini, yerel mahkemece savunmaların ve itirazların dikkate alınmadan karar verilmiş olmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu, kaldırılması gerektiğini, müvekkilinin istifasının geçerliliği ile davacı kooperatifin yönetim kurulu kararı ile ilişiğinin kesildiğine ilişkin bilirkişi raporunda herhangi bir tespite yer verilmediğini, bilirkişi raporunda sadece yüklenici firma ve davacı kooperatif arasında yapılan iki blok yapım sözleşmesinin yorumlanması yoluyla hesaplama yapıldığı sabit olmasına rağmen yerel mahkemece dikkate alınmamasının usul ve yasaya aykırı olduğunu, müvekkili kooperatif üyeliğinin sonlanmasının ardından yani ferdileştirilmiş vaziyetteki tapusunu almasından itibaren yasal 5 yıllık zamanaşımı süresinin de geçmiş olduğunu, bu halde müvekkilinin herhangi bir borçtan sorumlu tutulmasının söz konusu olduğunu, 6100 sayılı HMK’nın 355.maddesi gereğince re’sen gözetilecek nedenlerden dolayı eksik inceleme sonucu usule, yasaya, kamu düzenine, kanunun emredici hükmüne aykırı olarak verilen Yerel Mahkeme’nin 13.07.2021 tarihli kararının, istinaf incelemesi neticesinde KALDIRILARAK, talebimiz doğrultusunda davanın tamamen REDDİNE; Daireniz aksi kanaatteyse eksikliklerin tamamlanması için adil yargılanma hakkının kapsamında savunmaların ve itirazların da dikkate alınmak suretiyle yeniden inceleme yapılmak üzere dosyanın mahal mahkemesine iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
HUKUKİ NİTELENDİRME, DELİLLERİN VE İSTİNAF SEBEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ:HMK’nın 355. maddesine göre “İnceleme, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi kamu düzenine aykırılık gördüğü takdirde bunu resen gözetir” şeklinde düzenleme bulunmaktadır.Dava, kooperatif alacağının tahsili amacıyla başlatılan takip dosyasına yapılan itirazın iptali ile takibin devamı istemine ilişkindir.Yerel mahkemenin 26/08/2021 tarih ve 2019/548E – 2021/685 K sayılı davacının istinaf talebinin reddine ilişkin ek kararı yönünden yapılan inceleme sonucunda;Davalı tarafından istinaf kanun yoluna konu edilen karara ilişkin dava (kabul edilen miktarın ) değerinin 8.679,82TL’ ye ilişkin olduğu, HMK 341/2-4 maddesi gereğince hükmün verildiği tarih itibariyle miktar veya değeri 5.390,00 (beşbinbinüçyüzdoksan) Türk Lirasını geçmeyen davalara ilişkin kararların kesin olduğu, ilk derece mahkemesince her ne kadar davalı tarafın davanın KABULÜNE ilişkin kararla ilgili istinaf başvuru dilekçesinin (Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 341/2.-346/1 maddeleri uyarınca) miktar itibariyle kesin olan bir karara ilişkin olması sebebiyle reddine karar verilmiş ise de istinaf talebinde bulunanın sıfatına ve karar tarihine göre kabul kararının miktarı itibariyle (8.679,82TL) kesin olmadığı anlaşıldığından mahkemece verilmiş ve istinaf edilmiş 26/08/2021 tarihli ek kararın yerinde olmadığı görülmüş ve anılan karar usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.Açıklanan nedenlerle öncelikle işbu ek kararın kaldırılarak asıl karar hakkındaki davalının asıl istinaf talebi incelenmiştir.
Yerel mahkemenin 13/07/2021 tarih ve 2019/548 E – 2021/685K sayılı kararı yönünden yapılan istinaf inceleme sonucunda;
Dosya kapsamında toplanan deliller, somut olayın özelliklerine,mahkemece hükme esas alınan asıl ve ek bilirkişi raporlarından davalının kooperatif ortağı olduğunun anlaşılmasına, kooperatif organlarının almış olduğu kararların batıl olduğu tespit veya bu kararlar iptal edilmediği sürece alınan kararlara uyma zorunluluğu bulunmasına, uzman bilirkişiden alınan 22.12.2020 tarihli ek bilirkişi raporunda davalının sorumlu olacağı borç miktarlarının- parasal yükümlülüklerinin- doğru olarak hesaplandığının anlaşılmasına ve mahkemenin kanıtları takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre kararda yazılı açıklamalara, yasal sebep ve gerekçelere binaen istinaf edilen kararda usul, yasa ve dosya kapsamı yönlerinden bir aykırılık bulunmadığı, bu nedenlerle davalının istinaf sebeplerinin yerinde olmadığı, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davalının istinaf başvurusunun HMK nun 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine dair aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
A) Davalı vekilinin Kayseri 1.Asliye Ticaret Mahkemesinin 26/08/2021 tarih ve 2019/548E – 2021/685 K sayılı ek karara ilişkin istinaf başvurusunun KABULÜ ile ek kararının KALDIRILMASINA,
Davalı vekilinin ilk istinaf dilekçesine göre inceleme yapılmasına, buna göre;
B) 1- KAYSERİ 1.ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ’nin istinafa konu edilen 13/07/2021 tarih ve 2019/548 E – 2021/685K sayılı nihai kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşılmakla davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalıdan alınması gereken 592,91TL istinaf karar harcından peşin alınan 148,22TL’ nin mahsubu ile bakiye eksik kalan 444,69TL nin davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
3-İstinaf başvurusunda bulunan davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin ve istinaf kanun yoluna başvurma harcının kendi üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından karşı taraf yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme ile HMK 362/1-a bendi uyarınca KESİN olarak oy birliği ile karar verildi.