Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2022/2925
KARAR NO : 2022/2422

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ : Muğla Asliye Ticaret Mahkemesi
NUMARASI : 2022/827 Esas (derdest)
KARAR TARİHİ : 30/06/2022
DAVA : TAZMİNAT
İSTİNAF TARİHİ : 07/07/2022 Davalı
KARAR TARİHİ : 23/11/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 23/11/2022

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda ilk derece mahkemesince verilen, yukarıda tarih ve numarası gösterilen kararına karşı, davalı istinaf başvurusunda bulunulmakla, dosya incelendi;
G E R E K Ç E
Dava, ölümle sonuçlanan trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat isteğine ilişkin olup, dava dilekçesinde yapılan geçici ödeme isteğinin kabulüne dair karara karşı davalı … tarafından verilen itiraz dilekçesi üzerine dosya Dairemize gönderilmiştir.
İlk derece mahkemesinin 30.06 2022 tarihli gerekçeli ara kararı ile davacının adli yardım ve ihtiyati haciz talepleri işle birlikte geçici ödeme talebi hakkında karar verilmiş ve geçici ödeme kararı bakımından esas hükümle birlikte istinaf kanun yoluna başvurulabileceğine karar verilmiştir. Söz konusu geçici ödeme kararı yönünden verilen istinaf dilekçesi üzerinde dosya istinaf incelemesi için gönderilmiş olup sadece geçici ödeme kararı bakımından inceleme yapılması gerekmiştir.
6100 Sayılı HMK’nın 341.maddesinde ilk derece mahkemesinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir,ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabileceği hüküm altına alınmıştır.
6098 Sayılı TBK’nun 76. Maddesinin başlığı “geçici ödemeler” şeklindedir. 1. Fıkraya göre zarar gören iddiasının haklılığını gösteren inandırıcı kanıtlar sunduğu ve ekonomik durumu da gerektirdiği taktirde hakim,istem üzerine davalının zarar görene geçici ödeme yapmasına karar verebilir. 2. Fıkra gereğince; davalının yaptığı geçici ödemeler,hükmedilen tazminattan mahsup edilir. Tazminata hükmedilmezse hakim davacının aldığı geçici ödemeleri, yasal faizi ile birlikte geri vermesine karar verir’
Anılan düzenlemenin, 1. Fıkrasının gerekçesi “zarar görenin iddiasının haklılığını gösteren inandırıcı kanıtlar sunması ve ekonomik durumunun da gerektirmesi koşullarının birlikte gerçekleşmesi durumunda, hakime istem üzerine tazminat yükümlüsünün zarar görene geçici ödeme yapmasına karar verme yetkisi tanınmıştır. Ancak fıkrada yapılan düzenleme ile “geçici ödeme kararı ile kesin hüküm sonucunun eda amaçlı bir ihtiyati tedbir aracılığıyla elde edilmesi amaçlanmamaktadır.” şeklindedir.
6100 Sayılı HMK’nun 10. Kısım 1. Bölüm başlığı, “ihtiyati tedbir, 2. Bölüm başlığı ise “delil tespiti ve diğer geçici hukuki korumalar” şeklinde düzenlenmiştir. Delil tespitine ilişkin hükümlerden sonra “diğer geçici hukuki korumalar” başlıklı 406. maddesinin 2. Fıkrasına göre; ihtiyati haciz, muhafaza tedbirleri ve geçici düzenleme niteliğindeki kararlar gibi geçici hukuki korumalara ilişkin diğer kanunlarda yer alan özel düzenlemeler saklıdır.
406. maddesinin gerekçesinde ” bu maddede diğer geçici hukuki korumalar tek tek belirtilmek yerine ihtiyati tedbir ve delil tespiti dışında da geçici hukuki korumalar olabileceğine işaret edilmiştir.” 2. Fıkranın gerekçesinde “diğer geçici hukuki korumaların bu kısımda düzenlenen geçici hukuki korumalar karşısındaki durumu açıklanmıştır… Bu bölümde düzenlenen ihtiyati tedbir ve delil tespiti dışında, diğer geçici hukuki korumalar kendi özel hükümlerine tabidir. Bu sebeple bu bölüm hükümlerinin doğrudan diğer geçici hukuki korumalara uygulanması mümkün değildir; ayrıca bu şekilde bir uygulama birçok sakıncayı içinde barındırmaktadır.” denmek suretiyle açıkça 6100 Sayılı HMK’nun ihtiyati tedbir hükümlerinin diğer geçici hukuki korumalara uygulanmasının mümkün olmayacağı vurgulanmıştır.
Öte yandan, geçici ödeme talebinde bulunulabilmesi için herhangi bir zaman kısıtlaması bulunmadığına göre yargılamanın her aşamasında talepte bulunulabileceği gibi reddedilmesi halinde yeniden istenebilir. Ortaya çıkan yeni delillerle zaten hükmedilen bir geçici ödemeye ek olarak yeniden bir geçici ödeme talebinde bulunulabilir. Bu açıklamalar uyarınca, 6098 Sayılı TBK’nun 76. maddesinde düzenlenen geçici ödeme kararı gerek koşulları gerek teminat bakımından ihtiyati haciz ve ihtiyati tedbir olarak nitelendirilmesi mümkün değildir.
Söz konusu düzenleme, 6100 Sayılı HMK’nun 406. maddesi gereğince ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz dışında kendi özel kanununda düzenlenen geçici bir hukuki koruma tedbiri olup, gerek madde metninde gerekse 6100 Sayılı HMK’nun 341 maddesinde uyuşmazlığa konu karara karşı kanun yoluna başvurulabileceği açıkça gösterilmediğinden, bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvuru imkanı bulunmamaktadır. Kaldı ki İlk derece mahkemesi de 30.06 2022 tarihli gerekçeli ara kararında geçici ödeme kararına karşı esas kararla birlikte istinaf kanun yoluna başvurulabileceğine hükmetmiş ve davalı … vekili 07.07.2022 tarihli dilekçesi ile sadece geçici ödeme kararına karşı itirazda bulunmuş olduğuna göre bu itirazın geçici ödeme kararını veren ilk derece mahkemesince incelenerek karara bağlanması için geri çevirme karar verildiği halde dosya tekrar dairemize istinaf incelemesi için gönderilmiş ise de yukarıda da bahsedildiği üzere ilk derece mahkemesince 6098 Sayılı TBK’nun 76. maddesinde düzenlenen geçici ödeme kararına yapılan itirazın değerlendirilmesi için geri çevrilmiş olup karar istinafa tabi bir karar olmayıp kesin nitelikte bir karar olduğu anlaşılan istinaf dilekçesinin reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılarak aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle:
6100 Sayılı HMK’nun 341/2. maddesi gereğince;
1- Davalının 6098 Sayılı TBK’nun 76. maddesinde düzenlenen geçici ödeme kararına istinaf kanun yoluna başvuru dilekçesinin REDDİNE,
2-Kararın niteliği itibariyle harç alınmasına yer olmadığına, istinaf karar ve ilam harcı ile istinaf yoluna başvuru harcının talep halinde yatırana iadesine,
3-Davalı tarafça yapılan istinaf giderlerinin üzerlerinde bırakılmasına, artan gider avansının talep halinde yatıranlara iadesine,
4-Kesin olan işbu kararın taraflara tebliği, avans iade işlemlerinin İlk Derece Mahkemesi’nce yerine getirilmesine,
İlişkin dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda 6100 Sayılı HMK’nun 362. maddesi (1-a) bendi uyarınca 23/11/2022 tarihinde KESİN olmak üzere oy birliği ile karar verildi.