Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
22. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2022/535
KARAR NO : 2022/547

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : AYDIN ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2021/1068
KARAR NO : 2021/478
DAVA TARİHİ : 01.12.2014
KARAR TARİHİ : 23.12.2021
DAVANIN KONUSU : İntifa Hakkına Dayalı Ecrimisil
KARAR TARİHİ : 18.03.2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 18.03.2022

Aydın Asliye Ticaret Mahkemesinin 23.12.2021 tarih 2021/1068 Esas, 2021/478 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, raportör üye tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili, petrol ürünleri pazarlaması işi yapan müvekkili ile davalı … şirketi arasında 26.05.2004 tarihinde akaryakıt istasyonları için ariyet ve emanet sözleşmesi ve 07.06.2004 tarihinde protokol imzalandığını, sözleşmeler gereği işletmesi bu davalı şirkete bırakılan akaryakıt istasyonunun üzerinde kurulu bulunduğu … ili … mahallesi … mevkiinde bulunan … ada, … parsel sayılı taşınmazın intifa hakkının müvekkili şirkete ait olduğunu, davalı şirket tarafından 03.07.2009 tarihinde sözleşmelerin haksız ve tek taraflı olarak feshedildiğini, sonrasında akaryakıt istasyonunun diğer davalı … isimli şirkete kiralandığını, 07.09.2009-01.12.2009 dönemi için açtıkları ecrimisil alacak davasının kabul edildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla 01.12.2009-18.09.2010 tarihleri arasındaki dönem için 129.560,00 TL ecrimisil alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP :
Davalılar davaya cevap vermemişlerdir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:
Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 04.10.2021 tarihli, 2014/687 Esas ve 2021/409 Karar sayılı kararı ile göreve ilişkin dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine, dosyanın görevli ve yetkili Aydın Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Aydın Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 03.12.2021 tarihli, 2021/1068 Esas ve 2021/478 Karar sayılı kararı ile mahkemenin faaliyete geçtiği 01.09.2021 tarihinden önce açılan dava bakımından mahkemelerinin görevli olmadığı gerekçesiyle, göreve ilişkin dava şartı noksanlığı nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ:
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; Aydın Asliye Ticaret Mahkemesi yargı çevresinin Aydın ilinin mülki sınırları olarak belirlenmiş olması sebebiyle görevsizlik kararının yerinde olmadığını istinaf nedenleri olarak ileri sürmüştür.
GEREKÇE:
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; HMK’nın 355. maddesindeki düzenleme uyarınca, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine ilişkin aykırılık bulunup bulunmadığı yönü gözetilerek inceleme yapılmıştır.
Dava, intifa hakkına dayalı ecrimisil istemine ilişkindir.
Dava, tacir olan her iki tarafın da ticari işletmesiyle ilgili hususlardan doğması nedeniyle 6102 sayılı TTK’nın 4. maddesi gereğince nispi ticari dava niteliği taşımaktadır. Uyuşmazlığın çözümünde Asliye Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğu hususunda kuşku bulunmamaktadır.
Uyuşmazlık, özel kanunlarına göre kurulmuş olan ihtisas mahkemelerinin yargı alanlarının yeniden belirlenmesi ile ihtisas mahkemesi kurulmayan yerlerde bu mahkemelerin görev alanına giren iş ve davalara hangi mahkemenin bakması gerektiği hususlarında HSK’nın 07.07.2021 tarihli ve 608 sayılı kararında dava tarihi itibariyle görevli olan mahkemenin davaya bakmaya devam edeceğine dair bir belirleme bulunmadığı ve eldeki davada görevli mahkemenin gönderme kararını veren Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) mi, yoksa, 01.09.2021 tarihinde faaliyete geçen Aydın Asliye Ticaret Mahkemesi mi olduğu noktasında toplanmaktadır.
Hâkimler ve Savcılar Kurulu’nun 07.07.2021 tarihli ve 608 sayılı kararında; kurulmasına karar verilen Asliye Ticaret Mahkemeleri’ nin yargı çevrelerinin kuruldukları illerin “mülki sınırlarını” kapsayacak şekilde belirlenmesine ve kararın 01.09.2021 tarihinden itibaren uygulanmasına karar verilmiş olup, halihazırda açılmış davaların il merkezlerinde yeni kurulan Asliye Ticaret Mahkemelerine devredileceğine ilişkin bir düzenleme mevcut değildir.
O hâlde, yeni bir mahkemenin faaliyete geçirildiği tarihten önce derdest bulunan davaların, istek üzerine veya doğrudan doğruya görevsizlik ya da gönderme kararı ile yeni kurulan mahkemeye gönderilmesine olanak bulunmamaktadır.
Somut olayda, dava tarihi 01.12.2014 olup, davanın 01.09.2021 tarihinden önce açıldığı, yukarıda da ifade edildiği üzere, taraflar arasındaki uyuşmazlığı yargılayacak ve çözecek olan mahkeme, uyuşmazlığın doğmasından önce kanunen belli olan Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) olup, dava tarihinden sonra kurulan ve faaliyete geçirilen Aydın Asliye Ticaret Mahkemesi’nin görevli kılınması olanaklı değildir. (Aynı yönde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 04.04.2019 tarihli 2017/11-10 esas – 2019/401 karar sayılı ve Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 17.05.2011 tarihli 2009/13600 esas – 2011/6019 karar sayılı ilamları).
Bu durumda, istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı yönünden alınması gereken istinaf karar harcı olan 80,70 TL peşin olarak alındığından, başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
3-İstinaf başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan giderlerin kendi üzerlerinde bırakılmasına,
4-HMK’nın 359/4. maddesi gereğince, temyizi kabil olmayan kararın ilk derece mahkemesi tarafından resen tebliğe çıkarılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-c maddesi gereğince kesin olmak üzere 18.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.