Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
22. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2021/478
KARAR NO : 2021/544

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2019/1230
KARAR NO : 2020/613
KARAR TARİHİ : 21.12.2020
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit (Eser Sözleşmesinden kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 26.04.2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 26.04.2021

İzmir 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 21.12.2020 tarih 2019/1230 E – 2020/613 K sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, raportör üye … tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili, taraflar arasında prefabrik yapı anlaşması yapıldığını, anlaşmaya göre müvekkilinin davalı şirkete 65.000,00 TL ödeyeceğinin kararlaştırıldığını, müvekkilinin 25.000,00 TL’yi iş başında, 20.000,00 TL’yi karkas alçıpanlar kurulduğunda, 20.000,00 TL’yi de iş tesliminde olmak üzere 65.000,00 TL ödemeyi yaptığını, anlaşma KDV hariç olduğundan KDV tutarı olan 6.000,00 TL de ödenmek sureti ile toplam 71.000,00 TL ödeme yapıldığını, davalı şirket tarafından prefabrik yapının ayıplı teslim edildiğini, tüm çağrılara rağmen ayıbı gidermekten imtina eden davalının haksız ve kötüniyetle takip başlattığını ileri sürerek, müvekkilinin davalıya borcu olmadığının tespitine karar verilmesi isteğinde bulunmuştur.
CEVAP :
Davalı vekili, taraflar arasında 01.10.2018 – 31.10.2018 tarihli eser sözleşmesi akdedildiğini, ödemeye ilişkin olarak 25.000,00 TL işe başlandığında, 20.000,00 TL karkas alçıpan kurulduğunda, 20.000,00 TL iş tesliminde KDV hariç olmak üzere 65.000,00 TL ve ilave işler olarak KDV hariç 7.000,00 TL üzerinden toplam KDV hariç 72.000,00 TL üzerinden anlaşmaya vardıklarını, müvekkilinin sözleşme gereği kendi üzerine düşen tüm edimleri eksiksiz ve ayıpsız bir şekilde yerine getirdiğini, davacının sözleşme başında mutabık kalınan ödeme tarihlerine uymadığını, kendi keyfiyetine göre kısmi ödemelerde bulunduğunu, davacının toplam 71.000,00 TL ödediğini, tarafların arasındaki sözleşmeler ile davacının toplamda 72.000,00 + KDV ödemesi gerekirken eksik ödeme nedeni ile Karşıyaka …. Noterliği’nin 09.01.2019 tarihli …. yevmiye numaralı ihtarnamesinin çekildiğini, kalan 7.900,00 TL’nin ödenmesinin talep edildiğini, ancak ödeme yapılmadığını, bu nedenle müvekkilinin İzmir 14. İcra Müdürlüğü’nün 2019/4602 esas sayılı icra dosyası ile takip yapıldığını, ödeme emrine itiraz edilmemesi üzerine takibin kesinleştiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın 17.09.2020 tarihli duruşmasında takipsiz bırakılması sonucu dosyanın işlemden kaldırıldığı, dava dosyasının işlemden kaldırıldığı tarihten itibaren 3 ay içinde yenilenmemesi halinde HMK 150/5. maddesi uyarınca mahkemece re’sen açılmamış sayılmasına karar verileceği hükmü dikkate alınarak buna göre dava dosyasının işlemden kaldırıldığı 17.09.2020 tarihinden itibaren 3 aylık süre içinde yenilenmediği gerekçesiyle, davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ:
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece davanın açılmamış sayılmasına karar verildiğini, bu karara karşın lehlerine vekalet ücretine hükmolunmadığını, ön inceleme duruşması yapıldığından taraflarına tam vekalet ücretine hükmolunması gerektiğini, ayrıca dosyanın İzmir 6. Tüketici Mahkemesi’nin 2019/223 esas 2019/166 karar sayılı dosyasından görevsizlik kararı üzerine gönderildiğini, bu dosyada ilgili yasa gereğince dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesi halinde harç ve yargılama giderlerine görevli mahkemece hükmedilmesine karar verildiğini, ancak mahkemece görevsizlik kararı verilen dosya ile ilgili de lehlerine vekalet ücretine hükmolunmadığını istinaf nedenleri olarak ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmesi isteğinde bulunmuştur.
Davacı vekili istinafa cevap dilekçesi ibraz etmemiştir.
GEREKÇE:
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; HMK’nın 355. maddesindeki düzenleme uyarınca, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine ilişkin aykırılık bulunup bulunmadığı yönü gözetilerek inceleme yapılmıştır.
Dava; eser sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit isteğine ilişkindir.
Mahkemece, mazeretsiz takip edilmeyen dosyanın işlemden kaldırılması kararı üzerine üç aylık yasal sürede yenileme talebinde bulunulmaması nedeniyle davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş; karara karşı davalı vekili tarafından yukarıda belirtilen gerekçelerle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Davacı vekili tarafından davanın İzmir Tüketici Mahkemesinde açıldığı ve İzmir 6. Tüketici Mahkemesi’nin 2019/223 esasına kaydının yapıldığı, davanın Tüketici Mahkemesinde açılması sebebiyle 6502 Sayılı Yasa uyarınca başvuru harcı ile peşin karar ve ilam harcının yatırılmadığı, İzmir 6. Tüketici Mahkemesi’nce 2019/223 esas ve 2019/166 karar sayılı ve 11.10.2019 tarihli karar ile uyuşmazlığın çözümünde Asliye Ticaret Mahkemesi’nin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verildiği, kararın 12.11.2019 tarihinde kesinleşmesi ve talep üzerine dosyanın Asliye Ticaret Mahkemeleri Tevzi Bürosuna gönderildiği ve dosyanın İzmir 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’ne tevzi edilmek suretiyle 2019/1230 esasına kaydedildiği, ancak Asliye Ticaret Mahkemesi’nde yapılan yargılama sırasında Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli başvurma harcı ile peşin karar ve ilam harcının yatırılmadığı, ilk derece mahkemesince harç alınmadan yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmıştır.
492 Sayılı Harçlar Kanunu hükümlerine göre: Yargı işlemlerinden bu kanuna bağlı (1) sayılı tarifede yazılı olanları, yargı harçlarına tabidir (2. md.). Yargı harçları (1) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispî esas üzerinden, işlemin nev’i ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınır (15. md.). Değer tâyini mümkün olan hallerde dava dilekçelerinde değer gösterilmesi mecburidir. Gösterilmemişse davacıya tespit ettirilir. Tespitten kaçınma halinde, dava dilekçesi muameleye konmaz (16/3. md.). Noksan tespit edilen değerler hakkında 30’uncu madde hükmü uygulanır (16/4. md.). Yargı harçları (1) sayılı tarifede yazılı nispetler üzerinden alınır (21. md.). Harçlar Kanunu 28. maddeye göre (1) sayılı tarifede yazılı nispî karar ve ilam harcının 1/4’ü peşin alınır (28. md.). Yargılama sırasında tespit olunan değerin, dava dilekçesinde bildirilen değerden fazla olduğu anlaşılırsa, yalnız o oturum için yargılamaya devam olunur, takip eden oturuma kadar noksan değer üzerinden peşin karar ve ilâm harcı tamamlanmadıkça davaya devam olunmaz. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 150. maddesinde gösterilen süre içinde dosyanın işleme konulması noksan olan harcın ödenmesine bağlıdır (30. md.). Yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılmaz (32. md.). HMK’nın 120/1. maddeye göre de davacı, yargılama harçlarını mahkeme veznesine yatırmak zorundadır.
Davacı tarafından davanın Tüketici Mahkemesinde açılması sebebiyle harç yatırılmadığı, ancak Tüketici Mahkemesince görevsizlik kararı verilmesi üzerine dosyanın Asliye Ticaret Mahkemesine gönderildiği ve İzmir 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce yargılamaya devam olunmasına rağmen davacı tarafından Harçlar Kanunu uyarınca yatırması gereken başvurma ile peşin karar ve ilam harcının ödenmediği, Harçlar Kanunu uyarınca da davacının harçtan muaf olmadığı, dolayısıyla harç yatırılmasının zorunlu olduğu, yatırılması gerekli peşin harçlar yatırılmaksızın davanın görülmesinin mümkün olmadığı anlaşılmıştır.
Harç kamu düzenine ilişkin olup mahkemece gözetilmesi gerektiği gibi, istinaf nedeni olarak ileri sürülmese bile Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gözetilmesi gerekir. Bu durumda mahkemece harcın tamamlanması için davacı tarafa süre verilmeli, süresi içinde harç yatırılmaz ise dosya işlemden kaldırılmalı, harç eksikliği tamamlanır ise yargılamaya devam edilerek esastan inceleme yapılmalıdır. Mahkemece bu kurallara aykırı olarak harç alınmaksızın yargılamaya devam edilmesinin doğru olmadığı kanaatine varılmıştır.
Bu durumda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a-4 maddesi uyarınca istinaf başvurusunun kabulüne ve ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE,
2-İzmir 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 21.12.2020 tarih 2019/1230 E – 2020/613 K sayılı kararının HMK’nın 353/1-a-4 maddesi uyarınca ESASA İLİŞKİN SEBEPLER İNCELENMEKSİZİN KALDIRILMASINA,
3-HMK’nın 353/1-a maddesi gereğince Dairemizin kararına uygun şekilde yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın mahal mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
4-İstinaf yoluna başvuran tarafından yatırılan istinaf harcının istek halinde istinaf yoluna başvurana iadesine,
5-İstinaf yoluna başvuran tarafından yapılan istinaf yargılama giderinin ilk derece mahkemesi tarafından kurulacak esasa ilişkin hükümde dikkate alınmasına,
6-HMK’nın 359/4. maddesi gereğince, temyizi kabil olmayan kararın ilk derece mahkemesi tarafından resen tebliğe çıkarılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere 26.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.