Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
22. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2021/396
KARAR NO : 2021/318
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2020/459
KARAR NO : 2020/750
KARAR TARİHİ : 02.12.2020
DAVANIN KONUSU : Alacak (Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 16.03.2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 16.03.2021

İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 02.12.2020 tarih ve 2020/459 Esas, 2020/750 Karar sayılı hükmün Dairemizce incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
HMK’nın görevsizlik veya yetkisizlik kararı üzerine yapılacak işlemleri düzenleyen 20/1. maddesi gereğince, görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmesi hâlinde, taraflardan birinin, bu karar verildiği anda kesin ise tebliğ tarihinden, süresi içinde kanun yoluna başvurulmayarak kesinleşmiş ise kararın kesinleştiği tarihten; kanun yoluna başvurulmuşsa bu başvurunun reddi kararının tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde kararı veren mahkemeye başvurarak, dava dosyasının görevli ya da yetkili mahkemeye gönderilmesini talep etmesi gerekir. Aksi takdirde dava açılmamış sayılır ve görevsizlik veya yetkisizlik kararı veren mahkemece bu konuda resen karar verilir. Dosya kendisine gönderilen mahkeme, kendiliğinden taraflara davetiye gönderir.
HMK’nın 353/1-a-3 maddesi gereğince mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde, bölge adliye mahkemesi, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verir.
HMK’nın 20. maddesi, görevsizlik veya yetkisizlik kararı verildikten sonra dava dosyasının görevli ya da yetkili mahkemeye gönderilmesi talebine ilişkindir. Aynı Kanunun 353/1-a-3 maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi tarafından kesin olarak hem görevsizlik hem de gönderme kararı verilebilir.
HMK’nın 341. maddesine göre ancak ilk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz taleplerinin reddi kararları, karşı tarafın yüzüne karşı verilen ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz kararları, karşı tarafın yokluğunda verilen ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine verilen kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilir.
İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 09.05.2019 tarihli 2016/265 E – 2019/275 K sayılı dava dosyasında verilen karar davalı vekili tarafından 21.05.2019 tarihinde istinaf edilmiş olup, istinaf incelemesi sonucunda İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nin 17.07.2020 tarih 2020/1023 E – 2020/859 K sayılı kararı ile HMK’nın 353/1-a-3 maddesi uyarınca yerel mahkeme kararının kaldırılmasına ve HMK’nın 353/1-a maddesi gereğince İzmir Nöbetçi Ticaret Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, karar üzerine dosya İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesine tevzi edilmiş, İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 02.12.2020 tarihli, 2020/459 E – 2020/750 K sayılı kararıyla dava dosyasının HMK’nın 20. maddesi uyarınca tarafların talebi olmadan gönderildiği gerekçesiyle dava dosyasının İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne iadesine karar verilmiştir.
Görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği mahkeme tarafından verilmiş olan dosyanın iadesi kararına karşı yasa yolu öngörülmemiştir. HMK’nın 341. maddesi kapsamında istinafı kabil bir karar bulunmamaktadır. Bu durumda, dosyanın iadesine ilişkin kararın istinafı mümkün olmadığından, bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.
O halde, istinaf kanun yoluna başvuran vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 352/1-ç maddesi gereğince REDDİNE,
2-İstinaf karar harcı olan 54,40 TL’nin davalıya iadesine,
3-İstinaf başvurusu nedeni ile davalının yaptığı giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-HMK’nın 359/4. maddesi gereğince, temyizi kabil olmayan kararın ilk derece mahkemesi tarafından resen tebliğe çıkarılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde HMK’nın 353/1-a bendi maddesi hükmü uyarınca kesin olmak üzere 16.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.