Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
21. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2020/593
KARAR NO : 2021/630
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO :2017/589
KARAR NO :2019/441
KARAR TARİHİ :28/03/2019
DAVA : İstirdat
KARAR YAZIM TARİHİ : 15/04/2021
İSTEM: Davacı, davalı ile aralarında davalıdan elektrik temini için sözleşme imzalandığını, bu sözleşme gereğince kullandığı elektriğin sözleşmede yazılı bedel üzerinden sabit kalacağını, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin taahhütsüz ve belirsiz süreli bir sözleşme olduğunu, sözleşmeye konu atölyesinin bulunduğu taşınmazın sahibi olan kiralayan ile arasında bazı anlaşmazlıklar çıkması neticesi elektrik aboneliğinin bulunduğu taşınmazı 31/05/2016 tarihinde tahliye etmek durumunda kaldığını, söz konusu atölyenin tahliyesi neticesinde adrese bağlı elektrik aboneliğinin de iptal edildiğini, bu abonelik iptali neticesinde başvurudan yaklaşık 3 ay sonra fatura tarihi 09/09/2016, son ödeme tarihi 29/09/2016 olan cayma bedeli adı altında şirketlerine bir fatura gönderildiğini, belirterek tahsil edilen 7.207,26 TL’nin ödeme tarihi olan 14/10/2016 tarihinden itibaren işleyecek, mevduata uygulanan en yüksek ticari faiz ile iadesine karar verilmesini istemiştir.
CEVAP: Davalı, davacının dava dilekçesinde bir önceki faaliyet adresini tahliye etmek durumunda kaldığını ve bu nedenle abonelik sözleşmesini feshettiğini ileri sürmüş ise de şirketlerine bu iddiası doğrultusunda bir talebinin ulaşmadığını, aktedilen sözleşmede tahliye nedeniyle fesih konulu bir hüküm bulunmadığını, belirterek davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARAR ÖZETİ:İlk derece mahkemesi, davanın kabulü ile, 7.207,26-TL nin ödeme tarihi olan 14.10.2016’dan itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir.
İSTİNAF TALEBİNDE BULUNAN :Davalı istinaf talebinde bulunmuştur.
BİLDİRİLEN İSTİNAF SEBEPLERİ : Davalı, davacının bir önceki faaliyet adresini tahliye etmek durumunda kaldığını ve bu nedenle şirketleri ile aralarındaki vaki abonelik sözleşmesini feshettiğini ileri sürdüğünü ancak şirketlerine bu iddiası doğrultusunda bir talebinin ulaşmadığını, aktedilen sözleşmede tahliye nedeniyle fesih konulu bir hüküm bulunmadığını, davacının faaliyet adresini tahliye etmesinin kendisiyle mal sahibi arasındaki bir ihtilaf olduğunu, şirketleri ile davacı arasıda imzalanan sözleşmenin davaya konu ihtilafla ilgili bölümünün “….’dan kaynaklanmayan herhangi bir nedenle Tarife Paketi süresinden önce Tarife Paketinden çıkmam durumunda….Abone olduğum süre boyunca ödediğim en yüksek faturamın 2 katı kadar cayma bedelini …’a ödeyeceğimi…” şeklinde olduğunu, davacı tarafından dava konusu bedelin şirketlerine ödenirken herhangi bir ihtirazi kayıt beyanında bulunulmadığını, 22/01/2019 tanzim tarihli bilirkişi ek raporunda bu hususa yer verilmediğini, belirterek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
GEREKÇE : İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen ilk derece mahkemesi kararı hakkında 6100 sayılı HMK’nın 355. maddesindeki düzenleme gereğince istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık olup olmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
İlk derece mahkemesince hukuki nitelendirmenin davadaki ileri sürülüş ve dosya kapsamına uygun olarak belirlenmesine, taraflarca ileri sürülen delillerin toplanarak usulüne uygun olarak değerlendirilmesine, delillerin değerlendirilmesinin dosya kapsamına uygun bulunmasına, taraflarca ileri sürülen iddia ve savunmaların tartışılarak gerekçeli kararın oluşturulmasına, ihtilafa uygulanması gereken yasal mevzuatın doğru olarak tespit edilmesine, mahkemenin karar gerekçesiyle hüküm fıkrasının birbiriyle uyumlu olmasına, mahkeme hükmünün yasal unsurları taşımasına ve özellikle davacının Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği uyarınca işyeri tahliyesi nedeniyle sözleşmeyi haklı nedenle feshetmiş bulunmasına göre ilk derece mahkemesi kararına karşı davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunun HMK 353/1-b.1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulması cihetine gidilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı;
1)Davalının, İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 28/03/2019 tarih ve 2017/589 Esas – 2019/441 Karar sayılı kararına yönelik istinaf başvurusunun, HMK’nin 353/1-b.1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2)Alınması gereken 492,32 TL istinaf karar ve ilam harcından peşin alınan 44,40 TL maktu ve 78,68 TL nispi olmak üzere toplam 123,08 TL’nin mahsubu ile bakiye 369,24 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye GELİR KAYDINA,
3)İstinaf giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına,
4)İstinaf giderinin kullanılmayan kısmının HMK’nin 333/1. maddesi uyarınca yatırana iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme ve değerlendirme sonunda, HMK’nin 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 15/04/2021 günü oybirliği ile karar verildi.