Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
21. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2020/1968
KARAR NO : 2022/15

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2017
NUMARASI : 2015/20 ESAS – 2017/889 KARAR
DAVA : Alacak
KARAR YAZIM TARİHİ :04/01/2022

İSTEM :Davacı, kendilerinin davalı …. A.Ş nezdinde 4 adet aboneliği bulunduğunu, davalı şirket tarafından 22/04/2011 tarihinden 21/03/2012 tarihine kadar düzenlenen elektrik faturaları ile toplam 2.556.190,05 TL tahakkuk ettirildiğini ve şirketlerinin ödemelerini yaptığını, söz konusu fatura içerikleri incelendiğinde bu bedelin toplam 231.401,27 TL’lik kısmının kayıp kaçak tutarı olduğunun anlaşıldığını, elektrik enerjisinin nakli esnasında meydana gelen kayıp ile başka kişiler tarafından hırsızlık yapılmak suretiyle kullanılan elektrik bedelinin kurallara uyan şirketlerinden tahsili yoluna gitmenin hukuk devleti ve adalet ile bağdaşmadığını, davanın kabulüne, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 231.401,27 TL’nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
CEVAP : Davalı, gerek kanun, gerekse kanun kapsamında çıkarılan yönetmelik ile kurul kararları düzenlemelerinden açıkça anlaşılacağı üzere görevli tedarik şirketinin tüketicilerine tahakkuk ettirilen bedellerin şirketleri tarafından değil EPDK tarafından düzenlenen tarife dikkate alınmak suretiyle tespit edildiğini, bu tarife dışında bir tarife uygulamasının söz konusu olmayıp, kayıp kaçak bedeli, dağıtım bedeli, sayaç okuma bedeli perakende satış bedeli olarak faturada gösterilen kalemlerin de aynı şekilde EPDK tarafından onaylanan tarife uygulama usul ve esasları hükümlerinde gösterilen şekli ile faturalara yansıtıldığını, elektriğin tüketildiği noktaya kadar taşınması ve tüketiciye sunulması esnasında dağıtım sisteminde oluşan teknik kayıplar ile ticari kayıpların EPDK tarafından 6446 sayılı elektrik piyasası kanunun 5. Maddesi gereğince fiyata dahil edilmesinde mevzuata ve hukuka aykırı bir yön bulunmadığını, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARAR ÖZETİ :İlk derece mahkemesi, davacının davalıya karşı açmış olduğu davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
İSTİNAF TALEBİNDE BULUNAN :Davacı istinaf talebinde bulunmuştur.
BİLDİRİLEN İSTİNAF SEBEPLERİ : Davacı, verilen kararın Anayasa’nın 2. ve 36. Maddelerine hukukun temel ilkelerinden olan “Hukuki Güvenlik İlkesine” “Geriye Yürümezlik İlkesine”, “Kazanılmış Haklara Saygı İlkesine”, “Kazanılmış Hakkın Korunması Ve Hukuki Güvenlik İlkesine” aykırı olduğunu, ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE : İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen ilk derece mahkemesi kararı hakkında 6100 sayılı HMK’nın 355. maddesindeki düzenleme gereğince istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık olup olmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
İlk derece mahkemesince hukuki nitelendirmenin davadaki ileri sürülüş ve dosya kapsamına uygun olarak belirlenmesine, taraflarca ileri sürülen delillerin toplanarak usulüne uygun olarak değerlendirilmesine, delillerin değerlendirilmesinin dosya kapsamına uygun bulunmasına, taraflarca ileri sürülen iddia ve savunmaların tartışılarak gerekçeli kararın oluşturulmasına, ihtilafa uygulanması gereken yasal mevzuatın doğru olarak tespit edilmesine, mahkemenin karar gerekçesiyle hüküm fıkrasının birbiriyle uyumlu olmasına, mahkeme hükmünün yasal unsurları taşımasına ve özellikle kanunların geriye yürümezliği ilkesi uyarınca yasa değişikliğinin kesinleşen mahkeme kararlarına ilişkin olmasına ve yargılaması devam eden davalar yönünden yapılan yasal düzenlemeler doğrultusunda değerlendirme yapılmasının hukuki gereklilik bulunmasına, bu doğrultuda yasa değişikliği sonucunda meydana gelen hukuki durumun usuli kazanılmış hak müessesesinin istisnası olmasına göre ilk derece mahkemesi kararına karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunun HMK 353/1-b.1 maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulması cihetine gidilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı;
1)Davacının İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 11/07/2017 tarih ve 2015/20 Esas – 2017/889 Karar sayılı kararına yönelik istinaf başvurusunun, HMK’nin 353/1-b.1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2)Alınması gereken 80,70 TL istinaf karar ve ilam harcından peşin alınan 54,40 TL’nin mahsubu ile bakiye 26,30 TL harcın davacıdan tahsili ile Hazineye GELİR KAYDINA,
3)İstinaf giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4)İstinaf giderinin kullanılmayan kısmının HMK’nin 333/1. maddesi uyarınca yatırana iadesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme ve değerlendirme sonunda HMK’nin 361. vd. maddeleri uyarınca kararın taraflara tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere 04/01/2022 günü oybirliği ile karar verildi.