Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2022/537
KARAR NO : 2022/562
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/09/2021
NUMARASI : 2021/51 Esas – 2021/121 Karar
DAVA : Tazminat
BAM KARAR TARİHİ : 31/03/2022
KARARIN YAZIM TARİHİ: 31/03/2022
İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 08/09/2021 tarihli 2021/51 Esas ve 2021/121 Karar sayılı dosya üzerinden yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Dosya kapsamından dosyada İzmir Fikri ve Sinai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 30/04/2014 tarihli ve 2010/54 esas-2014/55 karar sayılı kararının Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 20/10/2015 tarihli 2015/3162 esas-2015/10747 karar sayılı ilamıyla esastan bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonra mahkemenin verdiği 08/02/2018 tarihli ve 2017/47 – 2018/15 sayılı esas hakkındaki kararının temyiz istemi üzerine kararın gene Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 17/03/2021 tarihli ve 2019/3494 – 2021/2524 sayılı ilamı ile bozulmasına ve davanın yeniden görülmesi için ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesinde Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı ve bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. (benzer nitelikte Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 25/03/2019 tarihli 2018/5747 esas – 2019/2162 karar sayılı ve Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 08/12/2020 tarihli 2019/2859 esas – 2020/8217 karar sayılı ilamları).
Bu açıklamalara göre somut olayda; İzmir Fikri ve Sinai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 30/04/2014 tarihli ve 2010/54 esas-2014/55 karar sayılı kararının Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 20/10/2015 tarihli 2015/3162 esas-2015/10747 karar sayılı ilamıyla esastan bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonra mahkemenin verdiği 08/02/2018 tarihli ve 2017/47 – 2018/15 sayılı esas hakkındaki kararının temyiz istemi üzerine kararın gene Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 17/03/2021 tarihli ve 2019/3494 – 2021/2524 sayılı ilamı ile bozulmasına ve davanın yeniden görülmesi için ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, temyiz incelemesinden geçen önceki kararın kararın Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden önce verildiği ve HUMK hükümlerine göre temyize tabi bir karar olduğu; 1086 sayılı HUMK.’nun yürürlükte olduğu dönemde verilen kararına karşı yine aynı Kanun hükümleri uyarınca doğrudan temyiz yoluna başvurulduğu ve kararının Yargıtay’ca bozulduğu dikkate alındığında; 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi gereğince anılan karar istinaf yasa yoluna tabi olmayıp, değişiklikten önceki HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. Yasa yolu adının yanlış gösterilmesi ona istinaf hukuki vasfını kazandırmayacaktır.
Yukarıdaki açıklamalar karşısında; uyuşmazlığa konu mahkeme kararının, kanun yolu inceleme mercii Yargıtay olacağından; dairemizce dosyanın, Yargıtay’a gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
Dosyanın temyiz incelemesi için yetkili ve görevli Yargıtay 11. Hukuk Dairesine gönderilmesi işlemlerinin yapılması için; HMK.’nun 352-(1)-a) maddesi gereğince dava dosyasının ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE; yapılan ön inceleme neticesinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi. 31/03/2022