Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. İZMİR BAM 20. HUKUK DAİRESİ
T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/250
KARAR NO : 2021/204
KARAR TARİHİ : 11/03/2021
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : KARŞIYAKA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/02/2021
NUMARASI : 2019/615 Esas ve 2021/50 Karar
DAVANIN KONUSU : İtirazın İptali
KARAR TARİHİ : 11/03/2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 11/03/2021
Karşıyaka Asliye Ticaret Mahkemesinin 05/02/2021 tarihli, 2019/615 esas ve 2021/50 karar sayılı dosyası dairemize gönderilmiş olmakla, yapılan inceleme sonunda,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
DAVA :
Davacı vekili dava dilekçesi ile; davalının müvekkili kooperatifin üyesi olduğunu, 13.10.2018 tarihli olağan genel kurul toplantısında 5.nolu karar ile “kooperatife ait giderlere karşılık Kasım 2018 sonuna kadar bir seferliğine mahsus üye başına 5.750,00 TL ödenmesine” oy çokluğu ile karar verildiğini, davalının bu borcu ödemediğini, bu alacağın tahsili için Menemen İcra Müdürlüğü’nün 2019/2641 E.sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının haksız ve yersiz itirazı üzerine takibin durdurulduğunu bildirerek, sözü edilen icra takibine vaki itirazın iptali ile takibin devamına, %20 icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP :
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; müvekkilinin kooperatif ortaklığından payına düşen dairesini 7 veya 8 yıl önce sattığını ve ortaklıktan ayrıldığını, müvekkili ortaklığa devam etse dahi 03/10/2018 tarihinde yapıldığı belirtilen ve ”olağan” şekilde toplanan genel kurulun 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 45.maddesine aykırı olarak toplandığından alınan kararın geçersiz olduğunu ileri sürmüştür.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece; Davalı, kooperatif ortağı olmadığını savunmuş ise de; kooperatif yönetim kurulunun 12/07/2006 tarih ve 84 sayılı kararı ile kooperatif ortağı olduğu, Menemen 1. Noterliği’nin 09/12/2007 tarih ve 09168 yevmiye sayılı kura zaptı ile devir aldığı kişiye … blok …. Kat … numaralı bağımsız bölümün isabet ettiği, 13/10/2018 yılı genel kurul toplantısına davalının davet edildiği, ortaklığın herhangi bir şekilde sona erdiğini gösteren bulgulara rastlanmadığı anlaşılmaktadır. Taşınmazın satılması kooperatifin dışında gerçekleşen harici bir işlem olduğu, ortaklık devrinin ise, tarafların karşılıklı anlaşıp, bu hususu yazılı olarak kooperatife bildirmeleri ve yönetim kurulunun kabulü ile gerçekleşen dahili bir işlem olduğu, bu nedenle taşınmazın satılmasının ortaklığın da devredildiği anlamına gelmeyeceği, bu çerçevede, ortaklığı devam eden davalı, kooperatif genel kurulunda alınan kararlarla bağlı olup, davacı kooperatifin 13/10/2018 tarihli olağan genel kurul toplantısında alınan 5.750,00 TL ek ödemenin davalı tarafından ifa edilmesi ve davacı kooperatife ödenmesi gerekmektedir. Bu açıklamalar ışığında, icra takip tarihi itibari ile davacının davalıdan 5.750,00 aidat alacağının bulunduğu… Şeklinde davanın kabulüne karar verildiği görülmüştür.
İSTİNAF NEDENLERİ :
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk derece mahkemesinin haksız ve yasaya aykırı kurduğu kararın kaldırılarak, davanın reddine, asıl alacağın %20 sinden aşağı olmamak kaydıyla davacı aleyhine tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve istinaf etmiştir.
HUKUKİ NİTELENDİRME,
DELİLLERİN VE İSTİNAF SEBEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ:
Dava; davacı kooperatif alacağına istinaden, İİK m.67 hükümlerine göre açılan itirazın iptali davasıdır.
Dairemizce HMK’nın 355 maddesi kapsamında istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle ve kamu düzenine ilişkin hükümlerle sınırlı olmak üzere inceleme yapılmıştır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 24/11/2016 tarihli ve 6763 Sayılı Kanun’un 41. maddesi ile değiştirilen 341/2 fıkrasında öngörülen kesinlik sınırı 3.000,00 Türk Lirasıdır. 6100 Sayılı HMK’nın ek 1. maddesi uyarınca 01/01/2021 tarihinden itibaren ise, bu sınır 5.880,00 Türk lirasıdır. Davalı tarafın istinafa konu ettiği miktarın 5.750,00 TL olması nedeniyle 05/02/2021tarihli gerekçeli karar kesin niteliktedir.(Yargıtay 19. HD. 2019/2829 E ve 2019/4446 Karar sayılı ilamı da bu doığrultudadır.)
Somut olayda; mahkemece verilen karar kesin nitelikte olup, kesin olan kararlara karşı HMK’nın 346. maddesi hükmü uyarınca ilk derece mahkemesince istinaf dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, HMK’nın 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince de bu yönde karar verilebilir. Bu karar usule ilişkin nihai karardır. Bölge Adliye Mahkemesince verilen bu usulden ret kararına karşı temyiz yolu da kapalıdır.(Yargıtay 11 Hukuk Dairesinin 2016/3016 esas ve 2017/5123 Karar sayılı ilamı da bu doğrultudadır.)
Öte yandan; mahkemece verilen kararlara karşı tarafların hangi kanun yoluna ve hangi sürede başvuracağının tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirtilmesi, bu belirlemenin tarafların iradesini yanıltmayacak bir şekilde doğru olarak yapılması gerekeceği, başka bir deyişle, verilen karar ara ve ek kararlarda, yargı mercii tarafından hem kanun yolunun hem de kanun yoluna ilişkin başvuru süresinin tarafları hataya düşürmeyecek şekilde doğru olarak gösterilmesi gerekecektir. Aksi takdirde, bu durumun tarafların haklarını arayabilmelerini zorlaştıracağı, dolayısıyla mahkemece verilen kararda kanun yolunun hatalı belirlenmesi durumunda, hatalı belirlemenin sonuçlarının taraflara yükletilmeyeceğinden gerek istinaf başvuru harcı ve gerekse istinaf karar harcının davalıya iadesi cihetine gidilmiştir.
Yukarıda açıklanan gerekçelerden HMK’nın 352. maddesindeki düzenleme gereğince mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun usulden reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM :
1-İlk derece mahkemesi kararı, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 341/2. maddesi uyarınca kesin olması sebebiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun USULDEN REDDİNE,
2-Davalı vekilinin yatırmış olduğu 162,10 TL istinaf başvuru harcı ve 98,20 TL istinaf karar harcı olmak üzere toplam 260,30 TL harcın davacı tarafa iadesine,
3-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dair, dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda uyuşmazlık konusu miktar dikkate alındığında Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352 maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.11/03/2021