Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2021/189
KARAR NO : 2023/1434
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/04/2014 (Dava) – 02/10/2020 (Karar)
NUMARASI : 2016/1504 Esas – 2020/459 Karar
DAVA : Tapu İptali ve Tescil
BAM KARAR TARİHİ : 04/10/2023
KARARIN YAZIM TARİHİ : 04/10/2023
İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesinin 02.10.2020 tarihli 2016/1504 Esas, 2020/459 Karar sayılı dosyası dairemize gönderilmiş olmakla, 6100 sayılı HMK.’nun 352. maddesi gereğince istinaf incelemesine konu dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Dosya kapsamından; daha önce Urla Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 29.04.2016 tarihli ve 2014/208 Esas – 2016/386 Karar sayılı “görev yönünden usulden red” kararının temyiz istemi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 31.10.2016 tarihli ve 2016/11720 Esas – 2016/8526 Karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi suretiyle anılan yerel mahkeme kararının onanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesinde Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı ve bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir.
Bu düzenlemeler nedeniyle, bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş ve bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiş ise, o dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinaf kanun yoluna, görevsizlik kararı temyiz sonucu kesinleşmiş ise HUMK hükümlerine göre doğrudan temyiz kanun yoluna tabi olacaktır. (Benzer yönde bknz. Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 2021/5523 E.-2022/2735 K., 2018/5747 E- 2019/2162 K, 2018/328 E.-2019/2593 K., 2018/2586 E. – 2019/4143 K. ve Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 2019/2859 E – 2020/8217 K sayılı ilamları…).
Bu açıklamalara göre somut olayda; Urla Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 29.04.2016 tarihli ve 2014/208 Esas – 2016/386 Karar sayılı görev yönünden davanın reddi kararının temyiz istemi üzerine, kararın Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 31.10.2016 tarihli ve 2016/11720 Esas – 2016/8526 Karar sayılı ilamı ile yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar verildiği, temyiz incelemesinden geçen önceki kararın kararın Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden önce verildiği ve HUMK hükümlerine göre temyize tabi bir karar olduğu; 1086 sayılı HUMK’nun yürürlükte olduğu dönemde verilen kararına karşı yine aynı Kanun hükümleri uyarınca doğrudan temyiz yoluna başvurulduğu ve kararının Yargıtay’ca onandığı dikkate alındığında; 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi gereğince anılan karar istinaf yasa yoluna tabi olmayıp, değişiklikten önceki HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. Yasa yolu adının yanlış gösterilmesi ona istinaf hukuki vasfını kazandırmayacaktır.
Yukarıdaki açıklamalar karşısında; uyuşmazlığa konu mahkeme kararının, kanun yolu inceleme mercii Yargıtay olacağından; dairemizce dosyanın, Yargıtay’a gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
Dosyanın temyiz incelemesi için yetkili ve görevli Yargıtay İlgili Hukuk Dairesine gönderilmesi işlemlerinin yapılması için; HMK.’nun 352-(1)-a) maddesi gereğince dava dosyasının ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE; yapılan ön inceleme neticesinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi. 04/10/2023