Emsal Mahkeme Kararı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi 2021/1661 E. 2022/51 K. 13.01.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO: 2021/1661
KARAR NO : 2022/51

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/09/2021 (ara karar tarihi)
NUMARASI : 2021/96 esas (derdest dosya)
DAVA : Endüstriyel Tasarım (Endüstriyel Tasarımın Hükümsüzlüğünden Kaynaklanan)
TALEP : İhtiyati Tedbir
BAM KARAR TARİHİ : 13/01/2022
KARARIN YAZIM TARİHİ: 13/01/2022

İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen İzmir Fikrî Ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin tarihli 06/09/2021 ara karar tarihli ve 2021/96 esas sayılı dosyasının incelemesi tamamlanmış olmakla HMK’nın 353. ve 356. maddeleri gereğince; dosya içeriğine ve kararın niteliğine göre sonuca etkili olmadığından duruşma yapılmasına gerek görülmeden dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Davacı-ihtiyati tedbir isteyen vekili dava ve talep dilekçesinde özetle; müvekkilinin e- ticaret faaliyeti yürüttüğünü, “bilgisayara çevre birimleri” kategorisinde Oyuncu Mouse Padi satışı yaptığını, bu ürünleri yurt dışından ithal ederek satışını yaptığını, müvekkilinin satışını yaptığı mouse padlerde kullanılan bazı desenler için davalı tarafından 12/02/2021 tarihinde Türk Patent ve Marka Kurumunda 2021/001448 no ile başvuruda bulunulduğunu, tasarımların yenilik ve ayırt edicilik özelliği taşımadığını, davalının kötü niyetli olarak, dürüstlük kuralarına da aykırı olacak şekilde tasarımı haksız tescil ettirdiğini ve müvekkilinin de e- ticaret sitelerinde satışını engellediğini belirterek, davalı adına kayıtlı 2021/001448 nolu 3, 6, 11, 13, 16 ve 17 desen numaralı tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını taşımaması nedeniyle hükümsüzlüğüne, sicilden terkin edilmesine, yargılama süresince, hukuka aykırı olarak tescil edilen tasarımlarla ilgili olarak ihtiyati tedbir kararı verilmesini ve tasarım üzerindeki açıkça hukuka aykırı tescilden kaynaklanan ve davalı lehine oluşan münhasır hakların dava süresince askıya alınmasını ya da müvekkilinin uğraması kesin olan zararlarının tazmini bakımından davalı tarafından teminat verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNCE VERİLEN KARAR:
Mahkemece; “…davalı adına tescilli bir tasarımın tescilden kaynaklı haklarını kullanmasına karşın tescil sahibinin teminat vermesi HMK 389 vd. ve SMK’nın 159. uyarınca dosya kapsamına da uygun düşmediği…” gerekçesiyle ihtiyati tedbir isteminin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, ihtiyati tedbir isteyen-davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF NEDENLERİ:
Davacı-ihtiyati tedbir isteyen vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; müvekkilinin e-ticaret siteleri üzerinden, hukuka aykırı olarak davalı adına tescil edilmiş olan tasarımları içeren mouse padlerinin ticaretini yaptığını, müvekkilinin, tasarımların hukuka aykırı olarak, davalı adına tescil edildiği tarihten itibaren bahse konu tasarımları içeren mouse padleri ilgili e-ticaret platformalarında satışa sunamadığını, ilgili e-ticaret platformlarının bahse konu tasarımları içeren mouse padlarinin davalı şirket adına tescil edilmiş olmasını gerekçe göstererek satışına izin vermediğini, davanın sonuçlanma ve kesinleşme süresi de dikkate alındığında hukuka aykırı olarak tescil edilmiş tasarımların satışının müvekkili tarafından yapılamayacak olması nedeniyle müvekkilinin zararının artarak devam edeceğini ve bu durumun ticari olarak mahfına neden olacağını, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunun “İhtiyati tedbir talebi ve ihtiyati tedbirin niteliği” başlıklı 159/1 ncu maddesinde “Bu Kanun uyarınca dava açma hakkı olan kişiler, dava konusu kullanımın, ülke içinde kendi sınai mülkiyet haklarına tecavüz teşkil edecek şekilde gerçekleşmekte olduğunu veya gerçekleşmesi için ciddi ve etkin çalışmalar yapıldığını ispat etmek şartıyla, verilecek hükmün etkinliğini temin etmek üzere, ihtiyati tedbire karar verilmesini mahkemeden talep edebilir.” hükmü gereğince; ihtiyati tedbir kararı verilebilmesi için yeterli olan yaklaşık ispat koşulunun mevcut delillerle sağlandığını, ihtiyati tedbir isteminin reddi kararının hukuka aykırı olduğunu bildirerek ihtiyati tedbir kararı verilmesi gerektiğini belirterek, istinaf isteminde bulunmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Talep; tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkini davasında ihtiyati tedbir istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, ilk derece mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön olmamasına, aleyhine ihtiyati tedbir istenilen tarafından hükümsüzlüğü istenilen davalı tasarımının hükümsüzlük koşullarının oluşup oluşmadığının, ilk derece mahkemesince yapılacak yargılama sonucunda tespit edilecek olmasına, ihtiyati tedbir talep edenin mevcut delil durumu ve davanın bulunduğu aşama dikkate alındığında HMK’nin 390. maddesi gereğince haklılığını yaklaşık olarak ispat edememiş bulunmasına, 6769 sayılı SMK’nın 159. ve HMK’nin 389. vd maddeleri uyarınca ihtiyati tedbir talep edenin hakkına yönelik mahkemece hemen önlenmesi gereken ciddi ve acil bir zarar tehlikesinin bu aşamada gerçekleşmediğinin anlaşılmasına göre, ihtiyati tedbir talep eden vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1/b/1. maddesine göre esastan reddine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-İhtiyati tedbir talep eden davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 80,70- TL istinaf karar harcından, peşin alınan 59,30- TL harcın mahsubu ile bakiye 21,40 TL istinaf karar harcın, ihtiyati tedbir talep edenden (davacıdan) alınarak hazineye gelir kaydına,
3-İhtiyati tedbir talep eden davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Kararın kesin nitelikte olması sebebiyle HMK’nın 359/4. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
5-İstinaf eden tarafından yatırılan istinaf avansından kullanılmayan kısmının HMK’nın 333. maddesi uyarınca; karar kesinleştikten sonra ilk derece mahkemesince istinaf edene iadesine,
6-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair; dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 362/1-f maddesi gereğince kesin olarak 13/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verilmiştir.