Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/621
KARAR NO : 2022/799
KARAR TARİHİ : 28/04/2022

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN ARA KARARIN
MAHKEMESİ : MANİSA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/02/2022
NUMARASI : 2021/373 Esas
DAVA : Menfi Tespit (Ticari İlişkiden Kaynaklanan)
BAM KARAR TARİHİ : 28/04/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 28/04/2022

Davacı vekili tarafından yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucu eksiklik bulunmadığı anlaşılmakla; inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, davalı şirketin işlettiği antrepoya indirilen malların zamanında çekilmemesi nedeniyle antrepo ücreti doğduğundan bahisle, davalı yanın düzenlediği 01.06.2021 tarihli, 55.000 TL bedelli faturaya dayalı Manisa 2.İcra müdürlüğünün 2020/7014 sayılı takip dosyası ile, takip başlatıldığını, takibe itiraz ettiklerini, 10.06.2021 tarihinde takip konusu faturayı Noter marifetiyle iade ve itiraz ederek, iade faturasını düzenlediklerini, 26.07.2021 tarihinde ise arabulucu görüşmeleri sonunda anlaşmaya vararak toplam 65.000 TL alacağın, davalı şirkete 26.07.2021 tarihinde ise, arabulucu görüşmeleri sonunda, anlaşmaya vararak, toplam 65.000TL.alacağın, davalı şirkete 15.000 TL olarak, kalanın da 25.000’er TL olarak iki ayrı tarihte ödenmesine dair anlaşma metnini imzaladıklarını, ilk ödemeyi yaptıklarını, daha sonra 27.05.2020 tarihli “gümrüğe terk işlemlerine” göre davalının antreposunda bulunmayan ve müvekkilinin de ilgisi kalmayan ürünlerle ilgili yaptığı arabuluculuk anlaşmasının hükümsüzlüğüne, yapılan ödemenin istirdatı ile yapılması kararlaştırılan ödemelerden dolayı arabuluculuk tutanak dayanağı olan Manisa 1.İcra müdürlüğünün 2021/3533 sayılı takip dosyasından borçlu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Yargılama sırasında, davacı şirketin defterleri üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesiyle; davalı tarafça 01.06.2021 tarih ve 55.377,33 TL bedelli faturaya dayalı başlatılan takibe itiraz edilerek, 03.06.2021 tarihli iade faturasının düzenlendiği, her iki faturanın muavin defterinde kayıtlı olduğu, davacının 27.05.2020 tarihli dilekçesi ile, gümrüğe terk edilip tasfiyesi talep edilen eşyaların satışıyla, antrepo ücretinin ödeneceği Gümrük Kanunu’nun 177. maddesine göre düzenlendiğinden, davacının borcunun 1.399,14 TL olduğunu bildirmiştir.
Raporunun ibrazından ve davanın açılmasından sonra arabuluculuk ilamına dayalı alacağın tahsili için başlatılan icra takibinin tedbiren durdurulması yönünde davacının talepte bulunması üzerine, mahkemece 04.02.2022 tarihli ara kararı ile;”…HMK ‘nın 390.maddesi uyarınca dosyadaki mevcut delil durumu, taraflar arasındaki arabuluculuk tutanağı hep birlikte değerlendirildiğinde yaklaşık ispat kuralının gerçekleşmediği anlaşıldığından ihtiyati tebdir talebinin reddi yönünde…”karar verilmiştir.
Mahkemenin 04.02.2022 tarihli ara kararına karşı, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuş, yaklaşık ispatın Gümrük Müdürlüğünün kayıtlarına göre gerçekleştiğini,talebinin kabulü gerektiğini ve ihtiyati tedbir talebinin reddi kararının kaldırılması gerektiğini ileri sürmüştür.
Talep; arabuluculuk tutanağına dayalı alacağın tahsili için, başlatan icra takibinin tedbiren durdurulması istemine ilişkindir.
Davacı, antrepo ücreti için düzenlenen faturaya dayalı başlatılan icra takibine itirazdan sonra, arabuluculuk anlaşmasını imzalandığını, borcunun bulunmadığı için açtığı davada; arabuluculuk tutanağında belirlenen alacağın tahsili için başlatılan icra takibinin tedbiren durdurulmasının talep etmiştir.
Dava ve arabuluculuk dayanağı faturaların tanzim tarihi 01.06.2020, iade faturasının düzenlenme tarihi ise 03.06.2020’dir. Antrepo’daki ürünlerin gümrüğe terk talebi 27.05.2020 tarihli olup, tüm işlemler 26.07.2021 tarihli arabuluculuk görüşmesinden önceki tarihlidir.
Arabuluculuk, 6325 sayılı HUAK’ye göre arabuluculuk faaliyetleri sonucunda, uyuşmazlığın taraflarınca varılan anlaşmanın, yazılı hale getirildiği bir sözleşme olup, uyuşmazlığın sulhle sonuçlandırıldığı kabul edilmektedir. Tarafları bağlar, icra edilebilir. Bu nedenle HUAK’ye 18/5 maddesine göre, anlaşılan hususlarda taraflarca dava açılamayacağı düzenlenmiştir. Arabuluculuk sözleşmesinin iptali nedenleri olarak; irade sakatlığı, aşırı yararlanma, ehliyetsizlik, sahtelik, imkansızlık ve emredici hukuk kurallarına aykırılık … olarak sınırlı sayılmıştır. Sayılan hallerin bulunduğuna dair iddia talepte bulunan tarafından ileri sürülmemiş olup, arabuluculuk tutanağının iptali nedenleri somut olayda bulunmamaktadır.
Bu nedenlerle, mahkeme gerekçesi ile, mevcut delil durumu ve arabuluculuk tutanağı birlikte değerlendirildiğinde, yaklaşık ispat kuralının gerçekleşmediği nedeni ile, ihtiyati tedbir talebi reddedilmiş olup, verilen ara karar yerindedir.
Sonuç olarak, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre ve özellikle, antrepo ücreti alacağı olarak, davalı yanın düzenlediği 01.06.2021 tarihli, 55.000 TL bedelli fatura nedeniyle, 26.07.2021 tarihli arabulucu görüşmeleri sonunda varılan anlaşma ile, toplam 65.000TL. Olarak kabul edilen alacağın, davalı şirkete 15.000 TL olarak, kalanın da 25.000’er TL olarak iki ayrı tarihte ödenmesine dair anlaşma metnini imzalanması, davacı/talepte bulunanın ilk ödemeyi yapmasından sonra, taraflar arasındaki arabuluculuk anlaşmasına göre yapılan ödemenin istirdatı ile yapılması kararlaştırılan bakiye ödemelerin tahsili için, arabuluculuk tutanağına dayalı başlatılan, Manisa 1.İcra müdürlüğünün 2021/3533 sayılı icra takip dosyasının tedbiren durdurulması talebinin reddine dair mahkeme kararının, -anlaşılan hususlarda taraflarca dava açılamayacağına ilişkin HUAK.18/5 maddesine göre yerinde olduğu- ve dayandığı gerekçelerin usul ve yasaya uygun bulunduğundan, yerel mahkeme kararına karşı yerinde olmayan istinaf isteminin HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilerek, aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Manisa Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2021/373 Esas sayılı, 04/02/2022 tarihli ARA KARAR usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan ihtiyati haciz talep eden davacı vekilinin istinaf kanu yolu başvurusunun HMK’nın 353/(1)-b-1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı tarafından peşin yatırılan 80,70 TL istinaf karar harcı ve 220,70 TL istinaf kanun yolu başvuru harcının davacı üzerinde bırakılmasına,
3-İstinaf kanun yolu başvurusunda bulunan ihtiyati tedbir isteyen davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf kanun yoluna başvuran ihtiyati tedbir isteyen davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına,
5-Kararın tebliği ve gider avansı iadesine ilişkin işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda HMK’nın 362/(1)-f maddesi gereğince kesin olmak üzere 28.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.