Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/619
KARAR NO : 2022/849
KARAR TARİHİ : 12/05/2022

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN ARA KARARIN
MAHKEMESİ : MANİSA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/01/2022
NUMARASI : 2021/1043
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit (Ticari İlişkiden Kaynaklanan)
BAM KARAR TARİHİ : 12/05/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 12/05/2022

Davacı vekili tarafından yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucu eksiklik bulunmadığı anlaşılmakla; inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili davalı …’ün alacaklı olarak diğer davalı … aleyhine başlattığı icra takibinde , tarafına gönderilen haciz ihbarnamelerinin usulüne uygun tebligat yapılmadığından itiraz edilemediğini, müvekkilinin haciz tehditi altında bulunduğunu, müvekkilinin davalılara borcu bulunmadığını, yapılacak bilirkişi incelemesi ile borcun bulunmadığının tespit edileceğini belirterek, borçlu bulunmadığının tespiti davasında, İzmir 15. İcra Müdürlüğünün 2021/7454 sayılı takip dosyasının tedbiren durdurulmasını talep etmiştir.
Mahkemece 27.10.2021 tarihli tensip kararının 12/B maddesi ile ” İzmir 15. İcra Müdürlüğü’nün 2021/7454 Esas Sayılı dosyasına icra veznesindeki paranın alacaklıya ödenmemesi hususunda tedbir konulmasına, bu hususta icra müdürlüğüne müzekkere yazılmasına,” karar verilmiştir.
Davalı tarafın itirazı ile bu kez 13.01.2022 tarihli ara karar ile; davacı vekilinin İzmir 15. İcra Müdürlüğü’nün 2021/7454 Esas Sayılı icra dosyasında takibin durdurulması yönündeki ve hacizlerin kaldırılması yönündeki taleplerinin reddine, icra veznesindeki paranın alacaklıya ödenmemesi yönünde ihtiyati tedbirin kaldırılmasına karar verilmiştir.
Davacı vekilinin 20.01.2022 tarihinde alacağın %15 teminatı karşılığı icra veznesindeki paranın alacaklıya ödenmemesi yönünde tedbir kararı verilmesi talebi üzerine; mahkemece 21.01.2022 tarihli ara karar ile, HMK ‘nın 390. Maddesi uyarınca dosyadaki mevcut delil ve bilgilere göre yaklaşık ispat kuralının gerçekleşmediği anlaşıldığından ihtiyati tebdir talebinin reddine karar verilmiştir.
Mahkeme ara kararına karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurarak; davalılara borcu bulunmadığını, ticari defterler üzerinde ivedilikle bilirkişi incelemesi yapılması talepleri bulunmasına rağmen işlem yapılmadığını, mahkemenin haciz işlemleri devam etmekte iken somut gerekçe göstermeksizin yaklaşık ispat kuralının gerçekleşmediğinden bahisle tedbir talebinin kaldırılmasının hatalı olduğunu ve yerel mahkeme kararının kaldırılmasıyla tedbir talebinin %15 teminatının mahkeme veznesine depo edilerek icra veznesindeki paranın alacaklıya verilmemesi yönünde verilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Talep; açılan menfi tespit davasında ihtiyati tedbir talebine ilişkindir.
Mahkemece menfi tespit davasının açılmasından sonra, tensip ara kararıyla, ihtiyati tedbir kararının kabülü ile icra veznesindeki paranın ödenmemesine karar verilmiş, itiraz üzerine verilen ihtiyati tedbir kararı kaldırılmıştır. Bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmamış, yeniden tedbir talebinde bulunulmuş ve mahkeme, 2.kez talep edilen, icra veznesindeki paranın temint ile alacaklıya verilmemesi yönünde tedbir talebi red edilmiştir.
İstinaf kurumu, bir kanun yolu olarak HMK’nın 341 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. İstinaf incelemesinin kapsamını düzenleyen anılan Kanunu’n 355. maddesi uyarınca, kamu düzenine aykırılık halleri istisna olmak kaydıyla istinaf incelemesi istinaf dilekçesinde gösterilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır.
6100 sayılı HMK’nın 341.maddesinde istinaf yoluna başvurulabilecek kararlar açıkça belirlenmiştir. Buna göre, ilk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabileceği düzenlenmiştir.
İstinaf konusu edilen karar, HMK’nun 341. maddesinde tarif edilen ihtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin mahkemesince verilmiş olan ilk karar değildir. Yargılamanın devamı sırasında, talep edilen ihtiyati tedbir talebi doğrultusunda, HMK 341. maddesi gereğince verilmiş olan karar olduğu ve istinaf yolu kapalı bulunduğundan, davacı vekilinin istinaf isteminin HMK’nun 341 ve 352/1 maddeleri gereğince, istinaf yolu caiz olmadığından, istinaf isteminin usulden reddine karar verilerek, aşağıdaki şekilde hükmün kurulması gerekmiştir.
HÜKÜM :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Manisa Asliye Ticaret Mahkemesinin 21/01/2022 tarih ve 2021/1043 Esas sayılı dosyasında verilen ara karara karşı davacı vekilinin istinaf kanun yoluna başvurma talebinin 6100 sayılı HMK’nın 341. ve 352/1 maddeleri uyarınca istinaf yolu caiz olmadığından REDDİNE,
2-İstinaf başvurusu sırasında alınan 220,70 TL istinaf başvuru harcı ve 80,70 TL istinaf karar harcının yatıran davacıya iadesine,
3-Kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde ve istek halinde HMK’nun 333. Maddesi gereğince yatıran davacı tarafa İADESİNE,
4-İstinaf yoluna başvuran davacı tarafın yapmış olduğu istinaf yargılama giderlerinin esasa ilişkin hükümle birlikte mahkemesince değerlendirilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 362/1-f maddesi gereğince oy birliği ile kesin olarak karar verildi.12/05/2022