Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/405
KARAR NO : 2022/850
KARAR TARİHİ: 12/05/2022

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN ARA KARARIN
MAHKEMESİ : MANİSA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/12/2021
NUMARASI : 2021/425 Esas
DAVANIN KONUSU : Konkordato (Adi Konkordatodan Kaynaklanan (İİK 285 İla/h))
BAM KARAR TARİHİ : 12/05/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 12/05/2022

Davacı vekili tarafından yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucu eksiklik bulunmadığı anlaşılmakla; inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı şirket vekili, müvekkilinin çekirdeksiz kuru üzüm ticareti ve hayvan besiciliği alanında faaliyet gösterdiğini, finansal sıkıntı içine düşmeleri ve vadesi geldiği halde borçlarını ödeyememe durumuna düştüğünü belirterek %25 tenzilat ve 60 ay faizsiz vade tarihinde bulunarak konkordato talepli dava kapsamında, geçici ve kesin mühletlerin verilmesini talep ve dava etmiştir.
Dava, 17.09.2021 tarihinde Turgutlu Asliye Hukuk Mahkemesi’nde açılmış ancak 28.12.2021 tarihinde görevsizlik kararı verilerek Manisa Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmiştir.
Manisa Asliye Ticaret Mahkemesine esas kaydı ile davacı tarafından 10.12.2021 tarihi itibariyle konkordato tedbirlerinin kaldırıldığını, görevsizlik kararı ile tedbirlerin kalkması ile alacaklı bankalar icra işlemlere başlayacağını, bu durumun borçlarını ödeme imkanını ortadan kaldıracağını belirtilmesi ve konkordato tedbirinin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece 10.12.2021 tarihli ara kararı ile, davacı tarafa verilen kesin mühletin 10/12/2021 tarihi itibariyle sona erdiği, konkordato komiserlerinin nihai raporlarını dosyaya sundukları, alacaklılar toplantısının gerçekleştirildiği, İİK’nun 302.maddesinde düzenlenen alacaklılar toplantısında yeterli çoğunluk tarafından konkordato projesinin kabul edilmediği, bu nedenle konkordato tasdiki şartlarının oluşmadığı ve İİK’nun 304.maddesinde düzenlenen kesin mühletin zorunlu durumlarda uzatılabilmesini gerektiren şartların da dosyada bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin ihtiyati tedbir kararlarının devamına karar verilmesi yönündeki talebinin reddine karar verilmiştir.
Mahkeme ara kararına karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurarak müvekkili şirketin konkordato mühletinin sona ermesi ile ödemelerin birikmesi nedeniyle 03.12.2021 tarihinde tedbirlerin kaldırılmasının müvekkili şirkete güç bir ekonomik krize sokacağını ileri sürmüştür.
Manisa Asliye Ticaret Mahkemesinin 28/12/2021 tarihinde, davanın 01/09/2021 tarihinden önce açıldığı, Turgutlu Asliye Hukuk Mahkemesinin görevsizlik kararı ile HSK 07/07/2021 tarihli ve 608 sayılı kapsamının da yerinde olmadığı gerekçesi ile, mahkemenin dosyanın Turgutlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Talep; konkordato tasdik talebi ile açılan davada, tedbirlerin kaldırılması kararına itirazın reddine dair 10/12/2021 tarihli ara kararının kaldırılması ile tedbirlerin devamı istemine ilişkindir.
HMK’nun 355. Maddesi gereğince istinaf incelemesi istinafa başvuran vekilinin dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine ilişkin hususlarda res’en gözetilerek yapılmıştır.
İİK 287 ve devamı maddeleri gereğince, konkordato istemlerinin suretle sonuçlandırılması gereği olarak, ilk derece mahkemesi tarafından verilen ihtiyati tedbirlerin kabul veya reddine ilişkin kararlara karşı istinaf kanun yoluna başvurulması yasa olarak mümkün değildir.
HMK nun 341. ve 352. Maddeleri gereğince istinaf yolu caiz olmadığından, istinaf isteminin usulden reddine karar verilerek, aşağıdaki şekilde hükmün kurulması gerekmiştir.
HÜKÜM :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Manisa Asliye Ticaret Mahkemesinin 10/12/2021 tarih ve 2021/425 Esas sayılı dosyasında verilen ara karara karşı davacı vekilinin istinaf kanun yoluna başvurma talebinin 6100 sayılı HMK’nın 341. ve 352/1 maddeleri uyarınca istinaf yolu caiz olmadığından REDDİNE,
2-İstinaf başvurusu sırasında alınan 59,30 TL istinaf başvuru harcı ve 59,30 TL istinaf karar harcının yatıran davacıya iadesine,
3-Kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde ve istek halinde HMK’nun 333. Maddesi gereğince yatıran davacı tarafa İADESİNE,
4-İstinaf yoluna başvuran davacı tarafın yapmış olduğu istinaf yargılama giderlerinin esasa ilişkin hükümle birlikte mahkemesince değerlendirilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda İİK 287. maddesi gereğince oy birliği ile kesin olarak karar verildi. 12/05/2022