Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
17. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2019/706
KARAR NO : 2022/548
KARAR TARİHİ: 23/03/2022

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/11/2018
NUMARASI : 2017/82 Esas 2018/1206 Karar
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
BAM KARAR TARİHİ : 23/03/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 23/03/2022
Davacı vekili tarafından yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucu eksiklik bulunmadığı anlaşılmakla; inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, müvekkilinin İzmir … yetkili bayiisi olan davalı şirketten, 02/03/2015 tarihinde 2 adet PNVAN araç aldığını, kamyonet tipi bu araçları yük taşıma amacı ile ve tüketici kredisi aldığını, ancak araçların satın alınmalarından kısa süre sonra arızalandığını ve bu arızanın yetkili servis tarafından çözümlenemediğinden tekrarlandığını belirterek, gizli ayıplı ve üretim hatası bulunan iki araç için satış bedeli olan 47.978,60 TLx2 ve satın alınması ile araçlar için yapılan masraf 6.702,06TL olmak üzere toplam 102.659,26 TLnin davalılardan ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile müştereken tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava konusu araçların tüketici kredisi alınması nedeni ile, tüketici mahkemesinin görevli olması nedeni ile, görevsizlik kararı verilmiş, gönderilen tüketici mahkemesi tarafından, kamyonet cinsindeki araçların yük taşıma işinde kullanıldığı hususununu dava dilekçesinde belirtildiğinden, görevsizlik kararı verilerek, mercii tayini için gönderilmiştir. Yargıtay 20 H.D. tarafından Asliye ticaret mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verilmiştir.
Yerel mahkeme tarafından, mercii tayini ile dönen dosya makina ve hukuk bilirkişileri incelemesine gönderilerek, dava konusu araçlarda gizli ayıp veya üretim hatası bulunmadığı ve araçtaki sorunların kullanım hatasından kaynaklandığı tespit edilerek, bildirilmiştir.
Davacı tarafından 10/08/2017 tarihinde, dava konusu araçların satıldığı bildirilerek, maddi ve manevi tazminat talebi olarak davanın ıslah edilerek, 62.659,26TL. Maddi ve 40.000 TL manevi tazminat talebi ile davaya devam ile, harç ikmal edilmiştir.
Mahkemece, bütün dosya kapsamı ve alınan bilirkişi raporlarına göre; davacının … AŞ’nin İzmirdeki … yetkili bayii olan … AŞ’den dava konusu 2 adet aracı satın aldığı ve kullanımı esnasında araçların marşının basmaması sebebiyle arıza yaptığı, arızanın giderilmesi için servis onarımlarının yapıldığı ancak yapılan servis onarımlarına rağmen marş arızası sorununun devam ettiğinden bahisle araç bedellerinin ve araçlar için yapılan masrafın davalılardan tahsilinin talep edildiği, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporuna göre, araçlarda teknik kusurun bulunmadığı, kusurun kullanımdan kaynaklandığı, marşın basmamasının teknik olarak açıklanmasının bilirkişiler tarafından yapıldığı ve aracı koruma önlemi olarak yapıldığının belirtildiği, araçların vitesdeyken çalışmasının engellenmesi için koruma önleminin alındığını teknik açıklama kapsamına göre araçlarda herhangi bir kusurun bulunmadığı ve iadesinin ve bedelinin tahsilinin gerekmediği anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararına karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurarak, davanın ıslah edilerek, maddi ve manevi tazminat taleplerine dönüştürülmesine rağmen ıslah taleplerinin dikkate alınmadığını, yargılama sırasında alının bilirkişi raporlarının hatalı olduğunu, araçların satın alınmasından kısa süre sonra arızalanmaya başlamasına,23/04/2015 tarihindeh itibaren her bir aracın 5-8 kez servise gönderilmesinin gözden kaçırılarak, iş emirlerinin değerlendirilmediğini, bilirkişi raporlarındaki çelişkinin giderilmediğini, yerel mahkeme karanının kaldırılması gerektiğini ileri sürmüştür.
Dava, satıma konu araçlarda ayıp bulunması ve araçların satışı nedeni ile, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nın 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine ilişkin aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Yargılama sırasında, davacı tarafın makine bilirkişisinden uzman görüşü aldığı, bu görüşe göre, araçta gizli ve üretim hatası bulunduğu, araçların çalışmıyor şikayeti ile gelmesi, sigorta ve rölesinin tekraren değiştirildiğini, arızanın giderilemediği, kullanım hatası olmadığı bildirilmiş, talimat ile makine bilirkişisinden alınan kök ve ek raporda ise, araçtaki arızaların kullanım hatasından kaynaklandığı, gizli ayıp veya üretim hatası bulunmadığı bildirilmiştir.
Görüldüğü üzere, uzman görüşü ile bilirkişi raporları arasında çelişki bulunmakta olup, bu çelişki, davacı tarafın bilirkişi raporuna itirazının reddine karar verilerek, giderilmemiştir.
HMK’nın 266. maddesi uyarınca mahkeme, çözümü hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hallerde, taraflardan birinin talebi üzerine yahut kendiliğinden, dosyada bilirkişi incelemesi yapılmasına ve inceleme konusu hakkında bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verebilir.
Yargılama sürecinde dosyaya sunulan uzman görüşü ile dosyada mübrez bilirkişi raporu farklı ve zıt görüşler içerebilir ve hatta tamamen birbiriyle çelişir görüşleri içeriyor olabilir. Bu durumda, Yargıtay 15. Hukuk Dairesi, 10.11.2016 tarih, 2015/5127 E. ve 2016/4635 K. sayılı kararında, bilirkişi raporu ile taraflardan biri tarafından dosyaya sunulan uzman görüşü arasında çelişkiler bulunması halinde, çelişkilerin giderilmesi amacıyla dosyanın “yeni bir bilirkişi heyetine” tevdii edilmesi gerektiğine hükmetmiş ve bunun gerekçesi olarak, uzman görüşü sunan tarafın adil yargılanma hakkının ihlali oluşabileceğine vurgu yapmıştır:
O halde, dava ile hüküm ve gerekçe arasındaki çelişki bulunduğu, davacının tazminat talepleri hakkında uzman görüşü ile bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmediği hususları nazara alındığında, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, HMK nun 353/1-a-6 maddesi gereğince karar verilerek, aşağıdaki şekilde hükmün kurulması gerekmiştir.
HÜKÜM:
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun esasa ilişkin sebepler incelenmeksizin KABULÜNE,
2-İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/11/2018 tarih ve 2017/82 Esas 2018/1206 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
3-İstinaf yargılaması sırasında duruşma açılmadığından, davacı yararına istinaf vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
4-İstinaf yoluna başvuran davacıdan alınan 44,40 TL istinaf maktu karar harcının istek halinde İADESİNE,
5-İstinaf yoluna başvuran davacıdan alınan 121,30 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının yargılama giderleri içinde değerlendirilmesine,
6-İstinaf yargılama giderlerinin esas kararla birlikte ilk derece mahkemesince değerlendirilmesine,
7-Gerekçede belirtilen eksikliklerin giderilmesi için dosyanın mahkemesine iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde HMK 353/1-a-6 maddesi gereğince oybirliğiyle kesin olarak karar verildi. 23/03/2022