Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2021/542
KARAR NO : 2023/939
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2014/449
KARAR NO : 2020/571
DAVA TARİHİ : 15/09/2014
KARAR TARİHİ : 30/10/2020
DAVA : Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan Menfi Tespit
KARAR TARİHİ : 08/06/2023
KARAR YAZ. TARİHİ : 08/06/2023
İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 30/10/2020 tarih ve 2014/449 Esas, 2020/571 Karar sayılı kararının, istinaf başvurusu yoluyla incelenmesinin davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, dairemize gönderilen dosya incelendi, dosya içeriğine göre incelemenin duruşmasız olarak yapılması uygun görülmekle, gereği konuşulup düşünüldü.
İDDİA VE İSTEK:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; “Taraflar arasındaki ticari ilişki çerçevesinde; davacı kooperatifin davalı şirkete inşaat yapımından dolayı bir kısım borçları olduğunu, ancak bu borçların yapılan icra takipleri ile protokoller gereği ödendiğini, buna rağmen davalının İzmir 4.İcra Dairesi’nin 2005/9041 Esas sayılı dosyası kapsamında 610.873.44 TL’lik takip başlattığını, bu borcun mevcut olmadığını” iddia ederek, icra dosyası kapsamında borçlu olunmadığının tespitine ve kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
YANIT :
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; “davada derdestlik ve kesin hüküm durumlarının bulunduğunu, esasen de davacının borçlu olduğunu” savunarak, davanın reddine ve kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI :
İlk derece mahkemesi 30.10.2020 tarih ve 2014/449 Esas, 2020/571 Karar sayılı kararında özetle; “Davacının inşaat yapım sözleşmesi gereği davalıya hakediş alacaklarını ödediği” gerekçesi ile, İzmir 4. İcra Müdürlüğü’nün 2005/9041 sayılı dosyasından dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ:
Davalı vekili istinaf kanun yoluna başvuru dilekçesinde özetle; “davalı yüklenicinin 2 hakedişi olup ilk hakedişinin İzmir 4. İcra Dairesi’nin 2005/8768 Esas sayılı dosyada ödendiğini, ancak 2. Hakedişin 2005/9041 Esas sayılı dosyasında tahsil edilmediğini, bu konuda yaptırılan bilirkişi incelemesinin yetersiz ve diğer raporlarla çelişkili olduğunu, özellikle aynı dosya borcu ile ilgili olarak İzmir 8. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 2020/262 Esas sayılı dosyasına verilen bilirkişi raporunda 1.675.255,53 TL borç bulunduğunu tespiti ile çelişkili olduğunu, ayrıca tarafların ticari defterlerinin de usulünce incelenmediğini” ifade ederek, kararının ortadan kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
KANITLAR, DEĞERLENDİRME VE GEREKÇE:
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında HMK’nın 355.maddesi gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine ilişkin aykırılık bulunup bulunmadığı yönü gözetilerek yapılan inceleme sonucunda aşağıdaki değerlendirmeler yapılmıştır:
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan borçlu olunmadığının tespiti isteğine ilişkindir.
Taraflar arasında; inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve belli bir sürekliliği bulunan bir ticari ilişki olduğu ve bununla ilgili olarak birtakım sözleşme ve protokoller düzenledikleri konularında uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Uyuşmazlık; yüklenici olan davalı şirketin, davacı kooperatifin sahibi olduğu inşaat yapımı ile ilgili olarak tüm hakedişlerinin ödenip ödenmediği, bu anlamda İzmir 4. İcra Dairesi’nin 2005/9041 Esas sayılı dosyası kapsamında yapılan icra takibi çerçevesinde davacının davalıya borçlu olup olmadığı hakkındadır.
Uyuşmazlık konusunun çözümlenmesine dair, yargılama sırasında birden çok bilirkişi incelemesi yaptırıldığı ve mahkemece 08/12/2019 tarihli bilirkişi heyeti kök raporu ile aynı heyetin düzenlediği 08/06/2020 tarihli ek raporun hükme esas alındığı görülmektedir.
Hükme esas raporlarda; davacı iş sahibi kooperatif, davalı yüklenici ise bir ticaret şirketi olup, taraflar arasındaki alacak- borç ilişkisinin ticari defterleri kapsamında incelenmediği, her ne kadar bu raporlarda yüklenici hakedişlerinin ödendiği ve borç bulunmadığı tespiti yapılmış ise de, bu tespitin yargılama sırasında alınan önceki raporlardaki tespitlerle ve özellikle İzmir 8. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 2020/262 Esas sayılı dosyasına sunulan 05/05/2021 tarihli bilirkişi raporu ile çelişkili olduğu anlaşılmıştır. Anılan raporda aynı icra dosyası ile ilgili olarak 1.675.255,53 TL borç bulunduğu belirtildiği halde, hükme esas raporlarda borç bulunmadığı ileri sürülmüştür. Buna göre, hükme esas alınan raporların denetime elverişli ve uygun oldukları söylenemez. Bu tespitlere göre kurulan hüküm ise usul ve yasaya uygun değildir.
Bu durumda mahkemece yapılması gereken iş: Yargılama sırasında görev almayan 1 mali müşavir, 1 mimar ve 1 inşaat mühendisinden oluşturulacak 3 kişilik bilirkişi kurulu görevlendirilmek ve tarafların ticari defterlerinin bilirkişi heyeti incelemesine sunulmak suretiyle; ticari defterlerin HMK.’nın 222. Maddesi usulüne uygun bir şekilde incelenerek, ayrıca İzmir 8. Hukuk Mahkemesi’nin 2020/262 Esas sayılı dosyasına sunulan 05/05/2021 tarihli bilirkişi raporu da irdelenerek, özellikle bu rapordaki tespitlerle, ayrıca yargılama sırasında alınan önceki raporlardaki tespitlerle oluşan çelişkiler de giderilerek, “İzmir 4. İcra Dairesi’nin 2005/9041 Esas sayılı dosyası kapsamında davacının borçlu olup olmadığının, borç varsa miktarının belirlenmesi” ile ilgili denetime elverişli bir rapor düzenlettirilmesi ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi olmalıdır.
Yukarıda belirtilen nedenlerle mahkemece esasa ilişkin deliller toplanıp değerlendirilmeksizin karar verilmiş olması nedeniyle davalı vekilinin istinaf kanun yoluna başvurusunun, HMK’nın 353/(1)-a-6.maddesi gereğince kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, dosyanın Dairemiz kararına uygun olarak yeniden bir karar verilmek üzere mahkemesine gönderilmesine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf kanun yoluna başvurusunun KABULÜ İLE,
2-İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 30/10/2020 tarih ve 2014/449 Esas, 2020/571 Karar sayılı kararının, HMK’nın 353/(1)-a/-6.maddesi gereğince KALDIRILMASINA,
3-Dosyanın Dairemiz kararına uygun şekilde yeniden bir karar verilmek üzere ilk derece mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
4-Verilen kararın niteliği gereğince harç alınmasına yer olmadığına, davalı vekili tarafından yatırılan 10.432,19 TL istinaf nispi karar harcının talebi halinde ilk derece mahkemesi tarafından davalıya iadesine,
5-Davalı vekili tarafından yatırılan 162,10 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı ile istinaf yargılama giderlerinin, ilk derece mahkemesince yeniden verilecek kararda dikkate alınmasına,
6-Kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/(1)-g maddesi gereğince kesin olmak üzere 08/06/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.