Emsal Mahkeme Kararı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi 2020/113 E. 2022/469 K. 30.03.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
14. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/113
KARAR NO : 2022/469

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO : 2017/568
KARAR NO : 2019/793
DAVA TARİHİ : 24.05.2017
KARAR TARİHİ : 19.06.2019
DAVA : Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan Malın Ayıplı Olması Ve
Çalıştırılamamasından Kaynaklanan Ödenen Bedelin İadesi
KARAR TARİHİ : 30.03.2022
KARARIN YAZ. TARİH : 15.04.2022

İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 19.06.2019 tarih ve 2017/568 Esas, 2019/793 Karar sayılı kararının, istinaf başvurusu yoluyla incelenmesinin taraf avukatları tarafından istenilmesi üzerine, dosyanın gönderildiği İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nin 30.12.2019 tarih ve 2019/3025 Esas, 2019/2429 Karar sayılı görevsizlik kararı ile dairemize gönderilen dosya incelendi, dosya içeriğine göre incelemenin duruşmasız olarak yapılması uygun görülmekle, gereği konuşulup düşünüldü.
HMK 344. maddesi, “İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346. maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır.” düzenlemesini içermektedir.
Dava eser sözleşmesinden kaynaklanan malın ayıplı olması ve çalıştırılamamasından kaynaklanan ödenen bedelin iadesi davası olup, ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair karar verilmiş, verilen karara karşı her iki taraf vekili de istinaf kanun yoluna başvurduğu anlaşılmıştır.
23.12.2019 tarihli sayman mutemedi alındısına göre davalı avukatı tarafından 5.440,89 TL istinaf peşin karar harcı ve 121,30 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı yatırıldığı, ancak davacı avukatı tarafından hiç harç yatırılmadığı, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. maddesi gereğince yapılan inceleme sonucunda anlaşılmıştır.
Belirtilen nedenle davacı tarafından hiç yatırılmayan 80,70 TL maktu karar harcının ve 220,70 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının tamamlanması için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
İstinaf kanun yoluna ilişkin karar harcı konusundaki eksikliklerin (80,70 TL istinaf maktu harcı ve 220,70 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı) giderilerek, gerektiğinde Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 344. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’ne GERİ ÇEVRİLMESİNE,
Dair, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352/1 maddesi gereğince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 15.04.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.