Emsal Mahkeme Kararı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2023/828 E. 2023/746 K. 17.05.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2023/828
KARAR NO : 2023/746

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : MUĞLA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03.03.2023
NUMARASI : 2022/1146 E.
TALEBİN KONUSU : İhtiyati Tedbir
KARAR TARİHİ : 17.05.2023
KARAR YAZIM TARİHİ :17.05.2023

Muğla Asliye Ticaret Mahkemesinin 03.03.2023tarih, 2022/1146 Esas sayılı kararın Dairemizce incelenmesi ihtiyati tedbir isteyen davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, başkan … tarafından düzenlenen rapor dinlenip, dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
TALEP :İhtiyati tedbir isteyen davacı vekili, müvekkili davacının iş makineleri kursu işletmecisi olduğunu, davalı ile dava dışı iş makineleri kursuna ilişkin işletmenin devri konusunda anlaşıldığını ancak devir sözlemesine rağmen davalı tarafın üzerine düşen ödevi yerine getirmediğini, sözleşme kapsamındaki makineleri ile binanın davalı tarafından fiilen ve resmen devrinin yapılmamasından ve kursiyerlerden yapılan tahsilatlardan kaynaklı alacaklarının tahsili için açılan davada alacağın temini için davalı adına kayıtlı taşınmazlar üzerine tedbir konulmasını talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :Mahkemece, dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde tedbirin yalnızca dava konusu uyuşmazlık konusunda verilebileceği, tedbir talep edilen araçların davanın konusu olmayıp yaklaşık ispat koşullarının oluşmadığı sonuç ve kanaatine varılarak talebin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı ihtiyati tedbir isteyen davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ :İhtiyati tedbir isteyen davacı vekili, ihtilafın ticari işletmenin devrinden kaynaklı alacak olduğunu, iş makineleri alacağından kaynaklanan zararlarında davalıdan talep edildiğini, alacak miktarının yaklaşık olarak 500.000,00 TL’nin üzerinde olduğunu, alacaklarının büyük ölçüde ispatlandığını ileri sürerek kararın kaldırılmasını istinaf konusu etmiştir.
GEREKÇE :Talep; esasa ilişin davada ihtiyati tedbir kararı verilmesine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince yukarıda yazılı gerekçeyle istemin reddine karar verilmiştir.
İşletmenin devri sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasında davacı tarafça davalının taşınmazları ile bir takım taşınırlar üzerine tedbir kararı verilmesi istenmiş ise de, tedbir konulması istenen taşınmaz ve araçlar açılan alacak davasının konusunu oluşturmadığı dosya kapsamından sabittir. Ayrıca davacının dava konusu alacak kalemlerinin istenebilir olup olmadığı yargılama aşamasında ortaya çıkacak olup talep tarihi itibariyle konu değerlendirildiğinde HMK 389 maddesi uyarınca tedbir kararı verilebilmesi için yaklaşık ispat şartları da oluşmuş değildir.
Talebin dayanağını oluşturan HMK’nın 389 ve devamı maddelerindeki yasal koşulların da somut olayda bulunmadığı anlaşılmakla mahkemece verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu durumda, istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-İhtiyati tedbir talep eden davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İhtiyati tedbir talep eden davacı yönünden istinaf karar harcı olan 296,40 TL’den peşin alınan 296,40 + 179,90 TL’nin mahsubu ile bakiye fazla yatan 179,90 TL’nin talep halinde ihtiyati tedbir talep eden davacıya iadesine,
3-İstinaf başvurusu nedeniyle ihtiyati tedbir talep eden davacı tarafından yapılan giderlerin kendi üzerlerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde HMK’nın 362/1-f bendi maddesi hükmü uyarınca kesin olmak üzere 17.05.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.