Emsal Mahkeme Kararı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2022/1399 E. 2022/1376 K. 04.10.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/1399
KARAR NO : 2022/1376

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : MANİSA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 16.06.2022
NUMARASI : 2021/1374 E. 2022/1128 K.
DAVANIN KONUSU : Zayi Belgesi Verilmesi
KARAR TARİHİ : 04.10.2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 04.10.2022

Manisa Asliye Ticaret Mahkemesinin 16.06.2022 tarih 2021/1374 E. 2022/1128 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, başkan … tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA: Davacı vekili, 04.12.2021 tarihinde müvekkilinin bilgisayarına siber saldırı düzenlendiğini bu nedenlen bilgisayara girilemediğinden uyarı çıktığını, müvekkilinin servis hizmeti aldığı şirkete müracaat ettiğini ancak bilgisayardaki bilgileri kurtaramadığını, kayıtlarını elektronik ortamda tutuğunu buna göre 2021 yılı 7-8 ve 9 aylar yevmiye defteri ile defteri kebir kayıtlarının kurtarılamadığını ileri sürerek ziyaına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: İlk derece mahkemesince iddia ve toplanan tüm delillerin değerlendirilmesi sonucunda; elektronik defter genel tebliğ uyarınca ikincil örneklerin tutulduğu ve bunlara da ulaşılamadığının ispatlanamadığı gibi davacı tarafın basiretli bir iş adamının göstereceği dikkat ve özenin gösterilmesi halinde dahil önlenemeyen bir sebepten ötürü ziyaın oluştuğunun ispatlanamadığı sonuç ve kanaatine varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf toluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ : Davacı vekili , yasada tacirin aldığı ve almadığı önleme yer verilmediğini, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, mahkemece bilirkişiye yetki verilip bilgisayarların incelenerek rapor alındığını, raporda bilgisayarlara dışarıdan müdahale edildiği ve virüs yüklendiğinin tespit edildiğini, aynı maiyetteki başka bir davalarının kabul edildiğini, Yargıtay kararlarında da elektronik ortamda yapılan müdahaleler bakımından önlem alınması şartının aranmadığını ileri sürerek mahkeme kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
GEREKÇE : Dava, davacının elektronik ortamda tutulan defterlerinin zayi olduğuna dair belge verilmesi istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
HMK’nın 355. maddesi gereği istinaf incelemesi istinafa başvuran davacı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinde bildirdiği sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine ilişkin hususlar re’sen gözetilerek yapılmıştır.
Davacı taraf bir şirket olup basiretli bir tacir gibi davranma yükümlülüğü bulunmaktadır . Somut olayda davacı bilgisayar ortamında tutulan talebine konu defterlerin siber saldırı sonucu bilgisayara girilememesi suretiyle zayi olduğunu ileri sürmüştür.
Dosya kapsamı ve delil durumuna göre davacı tarafın iddia ettiği hususlarda defterlerini tuttuğu bilgisayar kayıtlarında gerekli önlemi ve güvenlik tedbirlerini almadığı bu sebeple ziyaın oluştuğu kanaatine varılmış olup ilk derece mahkemesince davanın bu nedenle reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Dosya üzerinde yapılan incelemede istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı yönünden istinaf karar harcı olan 80,70 TL peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
3-İstinaf başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nın 362/1-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere 04.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.