Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/1259
KARAR NO : 2022/1208

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 22.06.2022
NUMARASI : 2022/482 E. 2022/647 K.
DAVANIN KONUSU : Zayi Belgesi Verilmesi
KARAR TARİHİ : 13.09.2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 13.09.2022

İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesinin 22.06.2022 tarih 2022/482 Esas 2022/647 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, başkan … tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA: Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı … Şti.nin ortağı olup, 31.12.2011 tarihinde ticareti terkettiğini, şirketin yetkili müdürünün muhafazasında iken vefatından sonra bir daha ulaşılamadığını ileri sürerek dava dışı şirkete ait karar defterinin yasal saklama süresinin geçmiş olması nedeniyle imha edilmiş olduğunun kabulüne, olmadığı takdirde zayi kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: İlk derece mahkemesince iddia ve toplanan tüm delillerin değerlendirilmesi sonucunda; davanın 15 günlük açılma süresinde açılmadığı, ayrıca şirket defterlerinin saklama süresi geçmiş olup, yeni karar defteri oluşturulmasında görevli de bulunulmadığı sonuç ve kanaatine varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ : Davacı vekili, dava dilekçesi içeriğini tekrar ederek yerel mahkemece her iki talebin de reddine karar verildiğini, kararın açılması gereken davalar ile ilgili toplantıların düzenlenmesi ve kararların alınabilmesi için gerekli olan noter tarafından açılış tasdiki yapılmış bir karar defterinin oluşturulmasını engellediğini ileri sürerek kararın kaldırılmasını istemiştir.
GEREKÇE : Dava, zayi belgesi istemine ilişkin olup mahkemece yukarıda yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
HMK’nın 355. maddesi gereği istinaf incelemesi istinafa başvuran davacı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinde bildirdiği sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine ilişkin hususlar re’sen gözetilerek yapılmıştır.
Davacı taraf müvekkilinin ortağı olduğu dava dışı şirketin karar defterinin oluşturulması konusunda zayi belgesi talebinde bulunmuştur. Dava dışı şirketin kayıtlarına göre 31.12.2011 tarihinde ticaretin terkedildiği ileri sürülmüştür. Konuyu düzenleyen TTK’nın 82/7 maddesindeki düzenlemeye göre, davanın 15 günlük süre içerisinde açılması gerekmektedir. Dava açılış tarihi olan 01.06.2012 tarihinde 31.12.2011 tarihinde ticareti terkettiği ifade edilen dava dışı şirketin karar defterinin zayi istemine ilişkin olup yasanın aradığı dava açma süresi geçmiştir. Ayrıca davacı tarafın zayi belgesini istediği karar defteri bir şirkete ait olup, basiretli bir tacir gibi davranma yükümlülüğü bulunmaktadır. Dosya kapsamı ve delil durumuna göre basiretli davranmakla yükümlü olan davacı şirketin gerekli önlem ve özeni göstermeden ve buna göre basiretsiz davranmak suretiyle zayi belgesi istediği anlaşıldığından istemin inandırıcı bulunmadığının kabulü gerekmiştir.
Dosya üzerinde yapılan incelemede istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı yönünden istinaf karar harcı olan 80,70 TL peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
3-İstinaf başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nın 362/1-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.