Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2021/554
KARAR NO : 2023/1903
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR FİKRİ VE SINAİ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/01/2021
NUMARASI : 2018/109 Esas 2021/9 Karar
DAVANIN KONUSU : Fikir Ve Sanat Sanat Eseri Sahipliğinden Kaynaklanan Haklara Tecavüzün Ref’i, Önlenmesi Ve Tazmini
KARAR TARİHİ : 21.12.2023
KARAR YAZIM TARİHİ : 21.12.2023
İzmir Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 20.01.2021 tarih 2018/109 Esas 2021/9 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, üye … tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA : Davacı vekili, müvekkillerinin mali hak sahibi olduğu programların davalı tarafından izinsiz olarak çoğaltılıp, kullanıldığı gerekçesi ile davacılardan … için 14.610 TL tazminatın, diğer davacı için 18.077 TL tazminatın 03/01/2018’den işleyen ticari faiziyle birlikte tahsilini, belirsiz alacak davası olarak dava etmiş olup, müvekkillerinin Türkiye’de dağıttıkları bilgisayar programlarının İzmir 4. SCM’nin arama kararı üzerine 30/01/2018’de tutulan tespit tutanağı ve inceleme ile davalı şirkette bir bilgisayarda …’ye ait “…” programının kurulu ve çalışır vaziyette olduğunun tespit edildiğini, davacı … firmasına ait “…” programın 21, 20 ve 19. versiyonlarının 3 adet olmak üzere bilgisayarda çalışır halde lisanssız olduğunun tespit edildiğini belirtmiştir.
CEVAP : Davalı vekili, kendilerinden fahiş tazminatlar istendiğini, indirime yanaşmadıklarını, iyi niyetli olmadıklarını, 3 ayrı yazılım kullanılmadığını, aynı yazılımın versiyonlarının bulunduğunu ve güncel olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ : Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın TTK’da düzenlenen Ticari davalardan olması nedeniyle davacının 3095 sayılı Kanun’un 2/3. maddesi gereğince avans faizi istenmesi mümkün iken dava dilekçesinde daha düşük oran olan Ticari reeskont faiz istenmesinin zımni feragat anlamına gelmesi nedeniyle faiz türünün ve buna bağlı olarak oranının ıslahla değiştirilmesinin usulen mümkün olmadığından dava dilekçesindeki faiz oranı bulunduğu, davacı FSEK 68’e dayanmış, talebini 2 kat tazminat olarak netleştirdiği gerekçesiyle davacının davasının kısmen kabulüne, davacı …’a 91.047 TL, davacı …. 24.280 TL’nin 03/01/2018 tespit tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemlerinin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ: Davalı vekili, kullanıldığı iddia edilen yazılımların ithalat faturalarının ve defter kayıtlarının davacı tarafından sunulmadığını, Mahkemece eksik inceleme ile karar verildiğini, bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmediği gibi, olmayan yazılımların emsal alındığını, aldırılan her bilirkişi raporunda farklı bedellerin tespit edildiğini, davacının ıslah dilekçesinde faiz talebinini genişleterek 03/01/2018’den itibaren “avans faizi” talebinde bulunduğunu, ıslah edilen bedele ıslah tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiğini, dosyada davaya konu yazılımların faturalarının bulunmadığını, emsal faturalara dayanılarak hesaplama yapıldığını, kullanıldığı söylenen … 19, 20 ve 21 programlarının üç ayrı yazılım olduğunun kabul edilemeyeceğini, dava dilekçesinde belirtildiği üzere bunların versiyondan olup, 19 ile 20’nin güncel versiyon olmadıklarının davacı tarafça kabul edildiğini, öncelikle mülkiyet iddiasının tespiti ve teyidinin gerekeceğini, … 6.0 yazılımının 03/09/2019 tarihli raporda tespit tarihinde piyasada olmadığı belirtildiğinden bu yazılıma ilişkin bedelin hesaplamadan düşülmesi gerektiğini, … 19 yazılımına sahip bir kişinin 2100 dolar ödeyerek diğer iki versiyona sahip olduğunun 11/04/2019 tarihli raporda açıkça belirtilmesi nedeniyle davan konusu … 19 yazılım bedeline 2100 dolar ilavesi ile çıkacak bedelin dava değeri olarak kabul edilmesi gerektiğini, bu bedelin de 11/04/2019 tarihli raporda 9.363,60 TL olduğu, davacının İddiasını ithalat faturaları ve defter kayıtları ile ispatlaması gerekirken bunların ibraz edilmediğini, emsal faturalarla hesap yapılamayacağını istinaf nedenleri olarak ileri sürmüştür.
GEREKÇE :Dava, davacının hak sahibi olduğu bilgisayar programlarının lisanssız olarak kullanılmasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince yukarıda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizce HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf nedenleriyle ve resen kamu düzenine ilişkin sebeplerle sınırlı olarak istinaf incelemesi yapılmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; İzmir 4. Sulh Ceza Mahkemesini 2018/41 değişik iş sayılı dosyasında, davalının işyerinde yapılan aramada davalının bir çalışanın bilgisayarında davacının hak sahibi olduğu dava konusu yazılımların yüklü olup, programların çalışır halde olduğunun tespit edildiği, bu şekilde, programların lisanssız olarak çoğaltıldıkları ve bilgisayarlarda kullanıma hazır edildikleri, bu programlar kullanılarak çizimler yapıldığı, çalışma dosyalarının bulunduğunun tespit edildiği, davalının eyleminin lisans almaksızın programları bilgisayara yüklemek ve kullanıma hazır tutmaktan ibaret olup, programın fiilen kullanımı gibi yüklenmesinin de program sahibi firmanın iznine tabi olması nedeniyle davacının mali haklarının ihlal edildiği, bu şekilde davacının lisansla kullanım izni vermesi gereken programlarının davalı tarafça lisanssız yüklenmesi ve kullanılması nedeniyle, somut olayda davacı yararına tazminat koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkemece toplanan delillerin takdirinde usul ve yasaya aykırı bir yön olmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına, tarafların iddia ve savunmaları ile dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin doğru nitelendirilmesine, hükmün dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davalı yönünden istinaf karar harcı olan 7.877,98 TL’den peşin alınan 1.969,30 TL’nin mahsubu ile eksik kalan 5.908,68 TL’nin davalıdan tahsiline,
3-İstinaf başvurusu nedeni ile davalının yaptığı giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 21.12.2023