Emsal Mahkeme Kararı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2021/2025 E. 2022/218 K. 04.02.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/2025
KARAR NO : 2022/218

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12.10.2021
NUMARASI : 2021/632 E. 2021/796 K.
DAVALI :HASIMSIZ
DAVANIN KONUSU : Zayi Belgesi Verilmesi
KARAR TARİHİ : 04.02.2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 04.02.2022

İzmir 7.Asliye Ticaret Mahkemesinin 12.10.2021 tarih 2021/632 E. – 2021/796 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, başkan … tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA: Davacı vekili, müvekkili şirketin sahibi ve yetkilisi … ‘un … Adliyesindeki home office şeklindeki adresinde iş ve faaliyetini yürütmekteyken dava dışı eşi tarafından haneden uzaklaştırma kararı alındığını, müvekkilinin eve girişinin engellendiğini, bu nedenle 27.05.2019 tarihinden itibaren şirket faaliyetlerini yürüttüğü ve yaşadığı eve alınmayıp girişinin engellendiğini, 2016 ve 2017 yıllarına ait ticari defterlerinin bilançolarının faaliyet raporlarının ve tüm belgelerinin evde kaldığını, daha sonra adrese gidilip bakıldığında şirket ait hiç bir defter ve belgenin mevcut olmadığının tesit edildiğini ileri sürerek zayi nedeniyle müvekkili şirkete ait 2016 e 2017 yılına ait tüm ticari defterleri, fatura, kayıt, resmi belge evraklara dair zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: İlk derece mahkemesince iddia ve toplanan tüm delillerin değerlendirilmesi sonucunda; davacı tarafın yetkilisinin basiretli davranma yükümlülüğü kapsamında dava konusu edilen ticari defter ve belgeleri boşandığı eşinden talep ve temin etme imkanının bulunduğunu, 6102 sayılı TTK’nın 82/7.maddesi gereğince zayi belgesi koşullarını sağlamamış olduğu sonuç ve kanaatine varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF NEDENLERİ : Davacı vekili dava dilekçesindeki hususları tekrar ile birlikte, şirkete ait defterler kişisel mal olmadığından kolluk marifeti ile de teslim olunmadığını, dava dilekçesinde yetkili kişiye defterlerin teslim edilmediğini, kolluk marifeti ile teslimin sadece kişisel eşyaları kapsadığından , kıyafet ve giyim harici başka bir teslimatın yapılmadığının beyan edilmiş olmasına rağmen basiretli tacir olunmadığından bahisle talebin reddine karar verilmesinin hakkaniyete uygun olunmadığını, defterlerin müşterek konutta kaldığını, Aile Mahkemesince de taraflarına bildirilmiş olmasına rağmen mahkemeden bu talep yönünde olumlu bir karar çıkmadığı gibi eski eşin defterleri teslim etmediğini, buna göre defterlerin yetkilinin evden uzaklaştırıldığı tarihten itibaren müşterek hanede kaldığını, bunların yok olduğunu, yetkilinin eve girebildiği tarihte tespit edilebildiğini ileri sürerek kararın kaldırılmasını istinaf konusu etmiştir.
GEREKÇE : Dava, davacı şirketin 2016 ve 2017 yılların ait tüm ticari defterler, faturaları resmi evrak ve belgelerin zayi olduğuna dair belge verilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
HMK’nın 355. maddesi gereği istinaf incelemesi istinafa başvuran davacı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinde bildirdiği sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine ilişkin hususlar re’sen gözetilerek yapılmıştır.
Dava konusu somut olayda konuyu düzenleyen TTK 82/3 maddesi kapsamında tacir olan davacının zayi belgesi istediği 2016 ve 2017 yılına ilişkin tüm ticari defterler, faturalar, kayıtlar, resmi belge evrak vs. belgelerin saklanması ve muhafazası konusunda gerekli özeni göstermeyip basiretli davranmadığı ve buna göre davacı taraf zayi hususunda ki iddialarının inandırıcı bulunmadığı hususunda kabulü gerekip, mahkemece davacının basiretli davranma yükümlülüğü kapsamında şirkete ait dava konusu edilen belgeleri talep etme ve emin etme imkanının bulunduğu gibi bunları daha uygun bir yerde muhafaza etme imkanın da bulunduğu gözetildiğinde mahkemece talebin reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Dosya üzerinde yapılan incelemede istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı yönünden istinaf karar harcı olan 80,70 TL’den peşin alınan 59,30 TL’nin mahsubu ile eksik kalan 21,40 TL’nin davacıdan tahsiline,
3-İstinaf başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nın 362/1-ç maddesi uyarınca kesin olmak üzere tarihinde oy birliğiyle karar verildi. 04.02.2022