Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/545
KARAR NO : 2023/47

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/11/2019
NUMARASI : 2017/941 Esas 2019/1232 Karar
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 12.01.2023
KARAR YAZIM TARİHİ : 12.01.2023

İzmir 2.Asliye Ticaret Mahkemesinin 07.11.2019 tarih 2017/941 Esas 2019/1232 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, üye … tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA : Davacı vekili, 09.05.2013 tarihinde, Gaziantep İli Nizip İlçesi’nde, müvekkilinin kullandığı … plakalı motosiklet ile davalı şirket tarafından zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalanan, dava dışı …’ın sevk idaresindeki … plakalı aracın karıştığı trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını, Nizip C.Başsavcılığı’nın 2013/2966 Sor. sayılı dosyasında soruşturma başlatıldığını, kaza tespit tutanağında sigortalı aracın sürücüsünün asli, müvekkilinin tali kusurlu olduğunun tespit edildiğini iddia ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 100,00 TL geçici, 100,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili, 22.10.2019 tarihli dilekçesi ile geçici işgöremezlik tazminatı istemini 2.371,94 TL’ye yükseltmiştir.
CEVAP: Davalı vekili, dava konusu talebin zamanaşımına uğradığını, haksız fiilden doğan taleplerin zararı ve tazminat yükümlüsünün öğrenildiği tarihten itibaren 2 yılın geçmesiyle zamanaşımına uğrayacağını, davaya konu kazanın Gaziantep’te meydana geldiğini, davacının ikamet adresinin de Gaziantep olduğunu, mahkemenin yetkili olmadığını, geçici iş göremezlik talebinin poliçe teminatına dâhil olmadığını, kusur oranı ve tazminat miktarının tespiti yönünden aktüerya bilirkişi raporu alınması gerektiğini, müvekkili şirketin sorumluluğunun, poliçe teminatı dâhilinde ve sigortalısının kusuru ile sınırlı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ : Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının sigortacısı olduğu araç sürücüsünün %75 kusurlu olduğu, alınan adli tıp raporuna göre davacının sürekli iş göremezlik oranının bulunmadığı, tıbbi iyleşme süresinin 4 ay olduğunun tespit edildiği, aktüer bilirkişi tarafından davacının 2.371,94-TL geçici iş göremezlik tazminatı alacağının bulunduğunun belirlendiği, davacının geçici iş göremezlik tazminatı bedeli üzerinden değer artırımı yaptığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 2.371,94 TL geçici iş göremezlik tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, davacının sürekli iş göremezlik tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ : Davacı vekili, müvekkilinin maluliyet oranının tespiti için Gaziantep Asliye Ticaret Mahkemesine yazılan talimat uyarınca aldırılan sağlık kurulu raporunda maluliyet tayinine gerek olmadığı, 4 ay süre ile geçici iş göremezliğinin olduğunun tespit edildiğini, bu rapora itiraz ettiklerini, dosyanın İstanbul Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesi’ne gönderilerek sürekli ve geçici işgöremezlik süresine dair rapor aldırılmasını talep ettiklerini ancak ilk derece mahkemesince itirazlarının değerlendirilmediğini belirterek kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
GEREKÇE : Dava, karşı aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısından sürekli ve geçici iş göremezlik zararının tahsili istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince geçici iş göremezlik tazminatı isteminin kısmen kabulüne, sürekli iş göremezlik tazminatı isteminin ise reddine karar verilmiştir.
Dairemizce HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf nedenleriyle ve resen kamu düzenine ilişkin sebeplerle sınırlı olarak istinaf incelemesi yapılmıştır.
Maluliyete ilişkin alınacak raporların 11.10.2008 tarihinden önce Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğüne, 11.10.2008 tarihi ile 01.09.2013 tarihleri arasında Çalışma Gücü Ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine, 01.09.2013 tarihinden sonra Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğine, 01.06.2015-20.02.2019 tarihleri arasında Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması Ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğine, 20.02.2019 tarihinden sonra da Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmeliğe uygun olarak düzenlenmesi gerekir. (Yargıtay 4. HD 2021/2912 E. 2021/3648 K.) İlk derece mahkemesince, davacının yerleşim yeri olması nedeniyle, Gaziantep Asliye Ticaret Mahkemesi’ne talimat yazılarak, davacının Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne sevki ile muayenesinin sağlandığı, Adli Tıp Anabilim Dalı Öğretim Üyelerinden oluşan heyetten alınan raporda, 09.05.2013 tarihinde geçirdiği trafik kazası sebebiyle 11.10.2008 tarih 27021 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan “Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” hükümlerine göre davacıda maluliyet tayinine gerek olmadığı, tıbbi iyileşme süreci dikkate alındığında 4 ay süre ile geçici iş göremezliğinin bulunduğu yönünde görüş bildirildiği anlaşılmıştır. Hükme esas alınan raporun kaza tarihinde yürürlükte olan yönetmelik hükümlerine göre düzenlendiği, davacının muayene bulgularının ayrıntılı olarak gösterildiği, önceki tıbbi belgelerin ve grafilerin de incelendiği anlaşılmakla, denetime elverişli, bilimsel ve dosya kapsamına uygun rapora göre hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davacı vekilinin istinaf sebepleri yerinde görülmemiştir.
Bu durumda, istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı yönünden istinaf karar harcı olan 179,90 TL’den peşin alınan 54,40 TL’nin mahsubu ile eksik kalan 125,50 TL’nin davacıdan tahsiline,
3-İstinaf başvurusu nedeni ile davacının yaptığı giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde Yargıtay ilgili Hukuk Dairesinde temyiz yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.12.01.2023