Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2019/698
KARAR NO : 2021/1577

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 01.11.2018
NUMARASI : 2016/324 E. 2018/1207 K.

DAVANIN KONUSU : Destek Tazminat ve Manevi Tazminat

KARAR TARİHİ : 21.12.2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 21.12.2021

İzmir 2.Asliye Ticaret Mahkemesinin 01.11.2018 tarih 216/324 E. 2018/1207 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, üye …. tarafından düzenlenen rapor dinlenip ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA : Davacı vekili, 17.08.2009 tarihinde davalının sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın müvekkilinin eşi …. ‘a çarpması nedeniyle müvekkilinin eşi 37 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra vefat ettiğini ileri sürerek 1.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline( sigorta şirketi limitiyle sorumlu olmak kaydıyla) karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle destek tazminatı ve cenaze giderinden ibaret maddi tazminat talebinin toplam 5.172,56 TL’ye yükseltmiştir.
CEVAP : Davalı …. vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı …. vekili, davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ : Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, kazanın davalı sürücünün % 30, müteveffanın % 70 kusuruyla gerçekleştiği, davacının destek tazminatı, cenaze gideri ve manevi tazminat isteme hakkının bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 5.334,37 TL destekten yoksun kalma, 838,19 TL cenaze, defin giderinin ve sigorta şirketi tarafından karşılanmayan tedavi giderinin davalılardan tahsiline, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalı …. ‘den tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İSTİNAF NEDENLERİ : Davacı vekili, takdir edilen manevi tazminatın manevi tazminatın amacına uygun olmadığını, davalı sürücünün aracın hızını yolun durumuna uydurmaması nedeniyle müvekkilinin eşinin 3-4 metre havaya savrularak çarpan aracın camına düştüğünü, 37 gün yoğun bakımda kaldığını, davalı sürücünün kusuruyla kazanın gerçekleştiğini, davalı sürücünün ceza mahkemesince taksirli ve tali kusurla ölüme neden olma suçundan takdiren ve teşiden 3 yıl süreyle hapsine karar verildiğini, kararın bozulması sonrası sanığın tali kusurla kazaya sebebiyet verdiği gerekçesiyle 1 yıl 8 ay haipsten çevrilme 12.000,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına dair hüküm kurulduğunu, kaza sonrasında müvekkilinin iki kızı ve özürlü oğlu ile kaldığını, aile yükü altında ezildiğini, bu sürerecin etkisiyle şeker hastalıına yakalandığını, müvekkilinin ağır yük karşısında demans başlangıcı seviyesine geldiğini istinaf nedeni olarak ileri sürmekle kararın manevi tazminat yönünden kaldırılmasını istemiştir.
GEREKÇE : Dava, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup ilk derece mahkemesince yukarıda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizce HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf nedenleriyle ve resen kamu düzenine ilişkin sebeplerle sınırlı olarak istinaf incelemesi yapılmıştır.
Davacı vekili, sadece manevi tazminat yönünden istinaf itirazı bildirdiği için sadece manevi tazminat yönünden inceleme gerçekleştirilmiştir. Somut olayda davacının eşine davalının sürücüsü olduğu araçla çarpması nedeniyle vefat ettiği anlaşılmaktadır. Mahkemece Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinden alınan ek ve kök raporda müteveffanın % 30, davalı sürücünün % 70 oranında kusurlu olduğu belirtilmiş olup alınan rapor ceza mahkemesince alınan davalı sürücünün tali, müteveffanın asli kusurlu olduğuna dair bilirkişi raporu ile uyumlu olup kesinleşen ceza mahkemesi kararındaki maddi vakıa ile de örtüşmesi karşısında mahkemece müteveffanın % 70, davalının % 30 oranında kusurlu kabul edilmesi yerinde bulunmuştur.
Manevi tazminat; ne bir ceza ne de gerçek anlamda bir tazminattır. Zarara uğrayan kişinin çektiği acıyı, duyduğu elem ve üzüntüyü bir nebze olsa da dindiren, zarara uğratan olay nedeniyle oluşan ruhsal tahribatı onarmaya yarayan bir araçtır. Manevi tazminatın kapsam ve miktarını takdir hakkı kural olarak hakime aittir. Hakim, manevi tazminatı hak ve nesafete uygun olarak belirlemeli, bu belirlemede hukuk kurallarının yanında tarafların sosyal, ekonomik ve moral yapısı ile özellikle de somut olayın koşullarını gözetmelidir. Manevi tazminat olarak takdir edilecek tutar manevi acıları kısmen de olsa gidermesinin yanında kamuoyu ve sosyal vicdanda da kabul görmeli ve zarar gören açısından da bir zenginleşme aracı olmamalıdır. Somut uymazlıkta, 17.08.2009 tarihinde davalı sürücünün % 30 oranında kusuruyla gerçekleşen kazada kaza tarihi, tarafların kusur durumu, zararın ağırlığı, tarafların ekonomik sosyal durumları ve hakkaniyet ilkesi gözetildiğinde Dairemizce 10.000.00 TL manevi tazminat makul ve ılımlı bulunmuş olmakla davacı vekilinin manevi tazminat miktarına ilişkin istinaf itirazları haklı bulunmamıştır.
Bu durumda, istinaf kanun yoluna başvuranın dilekçesinde yer verdiği itirazların açıklanan gerekçe ışığında yerinde olmamasına, kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmamasına, kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olmasına göre, duruşma açılmasına gerek görülmeyerek Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı yönünden istinaf karar harcı olan 59,30 TL’nin peşin alınan 277,00 TL’den mahsubu ile bakiye fazla yatan 217,70 TL’nin talep halinde davacıya iadesine,
3-İstinaf başvurusu nedeni ile davacının yaptığı giderlerin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.21.12.2021