Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İZMİR
2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2022/32 Esas
KARAR NO : 2023/151

DAVA : İtirazın İptali (Ticari Satımdan Kaynaklanan)
DAVA TARİHİ : 11/01/2022
KARAR TARİHİ : 28/02/2023

Mahkememizde görülmekte olan İtirazın İptali (Ticari Satımdan Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı ile müvekkili arasında ticari iş ilişkisinin mevcut olduğunu, davalı tarafın müvekkili şirketten akaryakıt alım-satım ilişkinden kaynaklanan ve tanzim edilen faturalar ile sabit olan 13.640,01-TL borcun tahsili amacı ile İzmir 12. İcra Müdürlüğünün … esas sayılı dosyası ile icra takibine geçildiğini, davalı borçlunun icra takibine haksız ve dayanaksız olarak ederek icra takibinin durmasına sebebiyet vermiş ve müvekkilinin alacağını sürüncemede bıraktığını belirterek davamızın kabulüne, itirazın iptaline ve takibin devamına davalı borçlunun haksız ve kötü niyetli olarak yapmış olduğu itiraz sebebiyle takibin durmasına sebebiyet verdiğinden asıl alacağın %20’sinden aşağı olmamak üzere icra-inkar tazminatına mahkum edilmesine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalıya dava dilekçesi ve duruşma gününü usulüne uygun olarak tebliği edildiği, duruşmalara katılmadığı, davaya karşı cevaplarını bildirmediği anlaşılmıştır.
Dava, satım sözleşmesinden kaynaklanan dört adet fatura alacağının tahsili için başlatılan icra takibine karşı yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Davaya konu İzmir 12.İcra Müdürlüğü’nün … esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; davacı tarafından davalı aleyhine 4 adet faturadan kaynaklanan toplam 13.640,01,-TL üzerinden takibin başlatıldığı, ödeme emrinin davalı/ borçluya tebliğ edildiği, davalı tarafından ödeme emrine itiraz edildiği ve itiraz üzerine takibin durduğu görülmüştür.
Dava bir yıllık hakdüşürücü süre içerisinde açıldığından işi esasına geçilmiştir.
Taraflar arasındaki satım sözleşmesinde davacı satıcı, davalı satın alandır. Satıcı davacı ürünü teslim ettiğini, davalı alıcı ise teslim edilen ürünlerin bedelini ödediğini ispatla yükümlüdür.
Taraflara 13/10/2022 tarihli celsede 2015-2016 yılı ticari defterlerin ibrazı veya bulunduğu adresin bildirilmesi için kesin mehil vermiş, davalı taraf beyanda bulunmadığından davacı tarafın ticari defterlerinin incelenmesi sonucu bilirkişiden alınan raporun sonuç kısmına göre,”2016 yılına ait incelemeye sunulan ticari defterlerin 213 sayılı VUK. 221. ve 222. maddeleri uyarınca ve 6102 sayılı TTK’nun 64/3. maddesi uyarınca noter açılış onaylarının süresinde yaptırıldığı, 6100 sayılı H.M.K 222. Maddesine göre delil vasfı değerlendirmesinin takdiri Sayın Mahkeme’nizde olmak üzere; 6102 sayılı T.T.K 64/3. maddesi uyarınca yapılması gereken kapanış tasdikinin 2016 yılı yevmiye defteri için süresinde yaptırıldığı, incelenen defterlerin usulüne uygun tutulduğu ve birbirini doğruladığı, cı ticari defter kayıtlarında; Takibe konu dört adet fatura bulunduğu, bu faturaların 2015 yılında düzenlendiği ve fatura toplamlarının 13.640,01 TL olduğu, 2015 yılına ait ticari defterlerin arşivde bulunamaması nedeniyle incelemeye sunulmadığı ve bu nedenle 2015 yılına ait ticari defterlerin incelenemediği, 2016 yılına ait ticari defterler üzerinde yapılan incelemede 01.01.2016 tarihli açılış fişinde davalıya ait cari hesabın takip edildiği 120 Alıcılar hesabında, 2015 yılından devreden 13.640,01 TL davacı alacağının bulunduğu, 2016 yılı ticari defterlerinde davacı alacağının ödendiğine dair bir kayıt bulunmadığı, takibe konu olan faturaların 2015 yılının 08,09,10 ve 11.aylarına ait olduğu, faturaların ilgili ayda kdv hariç 5.000,00 TL tutarını aşmaması nedeniyle bildirim zorunluluğu kapsamına girmediği ve bu nedenle de dosyada bulunan davacıya ait BS formlarında beyan edilmediği, takip tarihi itibariyle davacı ticari defterlerine göre davacının davalılardan 13.640,01-TL alacaklı olduğu takibin asıl alacağının da bu tutar üzerinde başlatıldığının tespit edildiği” şeklinde rapor sunduğu görülmüştür.
İki tarafın tacir olduğu ve dava konusunun ticari işletmeleri ile ilgili olduğu davalarda, ticari defterler ile sözleşme ilişkisinin veya alacak miktarının ispatı mümkündür. Ticari defterler kesin delillerdendir. Yasa’da delil vasfı taşıdığı takdirde aksinin yazılı veya kesin delillerle ispatı gerektiği düzenlenmiş olduğundan, yasanın ticari defterleri kesin delil olarak düzenlediği açıkça anlaşılmaktadır. Ticari defterler kesin delillerden ise de ancak HMK 222. maddedeki koşullar çerçevesinde ispat aracı olabilir. Ticari defter kayıtlarının sahibi ve halefleri lehine delil olarak kabul edilebilmesi için, diğer tarafın aynı şartlara uygun olarak tutulmuş ticari defterlerindeki kayıtların bunlara aykırı olmaması gerekir. Bir taraf kendi defterlerine delil olarak dayanmış ise karşı tarafın ticari defterlerine dayanılmamış olsa da karşı taraf defterlerinin incelenmesi zorunludur. Çünkü tarafın ticari defterleri Yasa’da belirtildiği üzere karşı tarafın ticari defterleri ile uyumlu olduğu takdirde lehine delil olabilecektir. Karşı taraf defterleri incelenmediği takdirde dayanan tarafın kendi defterindeki kayıtların lehe delil olması mümkün değildir. Davacının da bu durumu bilerek ticari defterlere delil olarak dayandığı ve karşı tarafın ticari defterlerinin de incelenmesini istediği kabul edilmelidir. Aksinin kabulü halinde davacının ticari defterleri tek başına delil niteliği taşımadığından dayanılan böyle bir delilin incelenmesine gerek de olmayacaktır. Karşı taraf ticari defterlerini sunar ise birlikte incelenip değerlendirildiğinden delil olup olmadığı sonucuna göre değerlendirilebilecektir. Karşı taraf ticari defterlerini sunmadığı takdirde ise bu davranışı ile kendi ticari defterlerinin davacı defterleri ile uyumlu olup olmadığının incelenmesine engel olduğundan, engel olduğu sonucun varlığını kabul etmiş sayılmalıdır. Tacir olup ticari defter tutmak zorunda olan taraf, ticari defterleri bulunmadığını ileri süremeyeceğinden verilen kesin süreye rağmen ibraz etmediği takdirde, belgenin elinde olmadığına dair yemin etmesine gerek olmaksızın HMK 220/3. madde gereğince sunmaktan kaçındığı belgelerdeki (ticari defterlerindeki) kayıtların, karşı taraf defterindeki kayıtlara uygunluğunu mahkeme kabul edebilir. Aksinin kabulü durumunda; karşı tarafın ticari defterlerini sunmaması halinde sunan tarafın muntazam tutulmuş ticari defterlerinin lehe delil olarak kabul edilemeyeceği şeklinde bir sonuç ortaya çıkar ki bu ticari defterleri ve karşı taraf elinde olduğu ileri sürülen belgeleri delil olarak kabul edip sunulmaması halinde sonuçlarını belirleyen HMK’ndaki açık düzenlemelere aykırı bir yorum olacaktır.
Tüm bu nedenler ile; alacağa dayanak faturaların tarafların ticari defterlerine kayıtlı olup olmadığı her iki tarafta ihtilafa konu 2015 yılı ticari defterlerini ibraz etmediğinden tespit edilememiş olup, mahkememizce davacı tarafa teslime ilişkin delillerini sunmak üzere verilen kesin mehile rağmen delilin sunulmamış olması ve hatırlatılan yemin hakkının da kullanılmadığı görülmekle, ispat yükü üzerinde bulunan davacı/satıcı faturaya konu ürünleri teslim ettiğini ispat edemediğinden davanın reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın Reddine,
2-Alınması gereken karar ve ilam harcının (179,90 TL) başlangıçta yatan peşin harçtan mahsubuna, eksik kalan harcın davacıdan alınarak Hazine’ye irat kaydına,
3-Davacı tarafından yatırılan ve harcanan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-6325 sayılı HUAK uyarınca, suçüstü ödeneğinden karşılanan 1.320,00 TL arabuluculuk giderinin davacıdan alınarak Hazine’ ye irat kaydına,
5-Yargılama sonucunda ve re’sen yapılacak gider olmadığı takdirde, gerekirse re’sen yapılacak gider de mahsup edilmek ve 6100 sayılı HMK’nın 333. maddesi gereğince yatırılan avansın kullanılmayan kısmının yatırana iadesine,
Dair, davacı vekilinin yüzüne karşı davalının yokluğunda KESİN olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı. 28/02/2023

Katip…
e-imza

Hakim ….
e-imza