Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2022/513 E. 2022/546 K. 21.03.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2022/513
KARAR NO: 2022/546
DAVA: Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan )
KARAR TARİHİ: 21/03/2022
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi ara kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesi ile; yaralamalı trafik kazası sonucu davalının ağır yaralanması nedeniyle maddi ve manevi tazminat talep etmiş ayrıca kazaya karışan araç ve davalılar adına kayıtlı araç, gayrimenkuller ile 3. kişilerdeki hak ve alacakları üzerine teminatsız olarak ihtiyati haciz kararı verilmesini talep ve dava etmiştir. İlk Derece Mahkemesince 28/06/2021 tarihli ara kararı ile; “Dava değeri tutarında, davalıların taşınır ve taşınmaz malları ile üçüncü şahıslardaki hak ve alacakları üzerine İ.İ.K’nun 257. ve devamı maddeleri gereğince İhtiyati Haciz konulmasına , %15’i oranında nakdi ya da banka teminat mektubu sunulması halinde ihtiyati haciz uygulanmasına” dair karar verilmiştir. Davacı vekili bu karara karşı 06/09/2021 tarihinde teminat yönünden itiraz etmiştir. İlk Derece Mahkemesince 19/11/2021 tarihli duruşmada itiraz değerlendirilmiş, “Davacı vekilinin teminatsız ihtiyati haciz talep ettiği, daha öncesinden %15 ile kabul edildiğinden teminatsız ihtiyati haciz talebinin şu aşamada reddine,” dair karar verilmiştir. Davacı vekili, bu karara karşı istinaf yasa yoluna başvurmuştur.Dava,yaralamalı trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, istinaf açısından uyuşmazlık konusu, HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere, İlk Derece Mahkemesince teminatsız ihtiyati haciz talebinin reddine dair verilen kararın, yasaya ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. İİK’nun 257/1. fıkrasına göre “Rehinle temin edilmemiş ve vadesi gelmiş bir para borcunun alacaklısı, borçlunun yedinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz mallarını ve alacaklariyle diğer haklarını ihtiyaten haczettirebilir.” Bu hüküm gereğince alacaklı, bir para alacağı için ancak vadesinin gelmesi hâlinde ihtiyati haciz talebinde bulunabilecektir. İİK’nın  “İhtiyati hacizde teminat” başlığını taşıyan 259.maddesine göre, “(Değişik madde: 03/07/1940 – 3890/1 md.)   İhtiyati haciz istiyen alacaklı hacizde haksız çıktığı taktirde borçlunun ve üçüncü şahsın bu yüzden uğrayacakları bütün zararlardan mesul ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 96 ncı maddesinde yazılı teminatı vermeğe mecburdur.Ancak alacak bir ilama müstenid ise teminat aranmaz. Alacak ilam mahiyetinde bir vesikaya müstenid ise mahkeme teminata lüzum olup olmadığını takdir eder. ” İİK’nın 259.maddesinde getirilen bu düzenleme ile kural olarak teminatsız ihtiyati haciz kararı verilemez. Kanun koyucu sadece ilama dayanan alacaklarda teminat aranmayacağı, ilam niteliğindeki belgelerden doğan alacaklarda ise teminatın gerekip gerekmediğinin hakiminin takdirine bağlı olduğu belirtilmiştir. İhtiyati haciz halinde teminat alınmasının amacı alacaklının ihtiyati haciz talebinde haksız çıktığı taktirde borçlunun ve üçüncü şahsın bu yüzden uğrayacakları bütün zararları karşılamaktır (İİK’nın 259/1.maddesi). Dosyadaki deliller ve İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi birlikte değerlendirildiğinde, ihtiyati haciz derdest tazminat davasında talep edilmekte olup henüz bir ilama ya da ilam niteliğindeki belgeye dayanmadığına göre, İİK ‘nın 259.maddesinin açık hükmü gereğince ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için teminat alınması zorunlu olduğundan ve talebe göre oranlama yapılarak teminat belirlenmiş olduğundan mahkemece davacılar vekilinin teminatsız olarak ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmesinde dosya kapsamına, usul ve yasaya aykırılıkbulunmamaktadır. Bu nedenlerle; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davacı vekilinin yukarıda esas numarası ve ara karar tarihi belirtilen İlk Derece Mahkemesi ara kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 80,70 TL harçtan peşin alınan 59,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 21,40 TL harcın davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-f maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.21/03/2022