Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2022/1355
KARAR NO: 2022/1234
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
ARA KARAR TARİHİ: 31/03/2022
NUMARASI: 2021/736 Esas (Derdest Dosya)
BİRLEŞEN İSTANBUL ANADOLU 8. ASLİYE TİCARET
MAHKEMESİNİN 2022/150 ESAS – 2022/165 KARAR SAYILI DOSYASI
DAVA: Tazminat (Trafik Sigorta Sözleşmesi Kaynaklı Rücuen)
KARAR TARİHİ: 14/06/2022
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi ara kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili birleşen davaya sunduğu dava dilekçesinde özetle; kazaya neden olan aracın davalı … Tic.Lt.Şti.adına kayıtlı olduğu ancak …’un İstanbul Anadolu 13.Asliye Ticaret Mahkemesi 2021/736 Esas sayılı dosyasına vermiş olduğu cevap ve eki belgeler ile iş bu aracı davalı …’a kiraladığını ve kazanın aracın onlarda olduğu zaman diliminde meydana geldiğini iddia etmiş ve sonuçta iş bu davayı …’a yöneltilmesi gereği doğduğunu, mevcut delil durumuna ve davalı şirketin sorumluluğu da dikkate alınarak davacı müvekkilinin meydana gelen olaydan doğan zararlarının hüküm altına alınması ihtimali yüksek olduğundan ,TBK.76 maddesi gereğince davalı tarafından geçici ödeme yapılması hususunda ara karar oluşturulmasını ve kazaya karışan … plaka sayılı araçın trafik kaydına tematsız ihtiyati tedbir/haciz konulmasını ve geçici ödeme yapılması talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince 31/03/2022 tarihli ara kararı ile ” 1- Davacının ihtiyati tedbir verilmesi talebinin 6100 sayılı HMK 389.maddesi uyarınca reddine, 2-Davacı vekilinin şartları oluşmayan geçici ödeme talebinin reddine” karar verilmiştir. Bu ara karara karşı davacı vekili; İstanbul Anadolu 13.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2021/736 Esas sayılı dosyasında verilen 31/03/2022 tarihli ara kararının kaldırılmasını, tedbir ve ön ödeme talebinin kabulüne karar verilmesi gerektiğini belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: TBK’nın 76. maddesi ile “Zarar gören, iddiasının haklılığını gösteren inandırıcı kanıtlar sunduğu ve ekonomik durumu da gerektirdiği takdirde hâkim, istem üzerine davalının zarar görene geçici ödeme yapmasına karar verebilir. Davalının yaptığı geçici ödemeler, hükmedilen tazminata mahsup edilir; tazminata hükmedilmezse hâkim, davacının aldığı geçici ödemeleri, yasal faizi ile birlikte geri vermesine karar verir.” düzenlemesi yapılmıştır. HMK’nın 341.maddesine göre, ilk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü hâlinde, itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilir. Geçici ödeme yapılması talebi hakkında verilecek kararlar HMK’nın 341.maddesine tahdidi olarak sayılan kararlar arasında bulunmadığı gibi bu talep hakkında verilen kararlara karşı istinaf yasa yoluna başvurulmasına imkan veren bir yasal düzenleme de bulunmadığından davacı vekilinin geçici ödeme talebi hakkında verilen karara karşı istinaf başvurusunun HMK’nın 341/1 ve 352/1-ç maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir. Mahkemece HMK 389 ve devamı maddelerinde düzenleme alanı bulan ihtiyati tedbir müessesesinin uyuşmazlık konusu hakkında uygulanabileceği, davacının dava dilekçesindeki anlatımına göre, muradının tazminat talebinden ibaret olduğu, üzerine ihtiyati tedbir konulması talep edilen … plakalı aracın davanın konusu olmadığı, bu hali ile uyuşmazlık konusu olmayan hususta değinilen kanun maddesi uyarınca ihtiyati tedbir kararı verilemeyeceği anlaşıldığından davacının ihtiyati tedbir talebinin reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir. Bu nedenlerle; davacı vekilinin ihtiyati tedbire ilişkin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine, ön ödemeye ilişkin istinaf başvurusunun HMK’nın 341/1 ve 352/1-ç maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davacı vekilinin yukarıda esas numarası ve ara karar tarihi belirtilen İlk Derece Mahkemesi ara kararına karşı yapmış olduğu ihtiyati tedbire ilişkin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine, ön ödemeye ilişkin istinaf başvurusunun HMK’nın 341/1 ve 352/1-ç maddesi uyarınca REDDİNE, 2-Peşin alınan harç yeterli olduğundan başkaca harç alınmasına yer olmadığına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-f maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.14/06/2022