Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2021/1400 E. 2021/1415 K. 16.09.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2021/1400
KARAR NO: 2021/1415
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 06/11/2018
NUMARASI: 2016/557 Esas – 2018/1084 Karar
DAVA: Tazminat (Ölüm ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan)
KARAR TARİHİ: 16/09/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Davalılardan …’ın sevk ve idaresindeki … plakalı araç ile müvekkilinin sevk ve idaresindeki … plakalı motosikletin 11/09/2015 günü Şişli’de çarpıştığını, bu çarpışma sonucunda müvekkilinin yaralandığını, bu çarpışmada davalı sürücünün kusurlu olduğunu, olaydan dolayı İstanbul 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/181 Esas sayılı yargılamasının yapıldığını, bu yargılamada davalı sürücünün tam kusurlu olduğunun tespit edildiğini, diğer davalı …’un araç maliki olması sebebiyle işleten sıfatıyla sorumlu olduğunu, davalı sigorta şirketinin kaza tarihinde davalı aracının sigortacısı olduğunu, müvekkilinin gelirinin aylık 4.500,00 TL olduğunu, HMK’nın 107. maddesine göre bilahare belirlenmek üzere şimdilik 1.000,00 TL maddi tazminat ve 20.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı sigorta şirketi vekili cevap dilekçesinde özetle: Davalı işletene ait … plakalı aracın kaza tarihini kapsayan 05/09/2015 – 05/09/2016 tarihleri arasındaki ZMSS sigortasının müvekkili tarafından yapılmış olduğunu, sigortalının kusuru nispetinde sorumluluk doğabileceğini, kusuru kabul etmediklerini, karşı tarafın kusuru oranında indirim yapılması gerektiğini, davacı tarafa SGK tarafından yapılan ödeme olup olmadığının araştırılması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Davalılar … ve … süresinde davaya cevap vermemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, “Davanın kısmen kabul kısmen reddine, Davacının tedavi giderleri talebinin reddine, Sürekli iş göremezlik zararı ile bakıcı gideri taleplerinin feragat nedeniyle reddine, Geçici iş göremezlik tazminatı 23.223,58 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, bu alacağa davalılar … ve … yönünden 11/09/2015 tarihinden itibaren avans faiz işletilmesine, bu alacağa davalı … Sigorta Şirketi yönünden 03/05/2016 tarihinden itibaren avans faiz işletilmesine, Manevi tazminat davasının esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, ” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı … Sigorta Şirketi vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davalı … Sigorta Şirketi vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren genel şartlar gereği geçici iş göremezlik zararının sağlık giderleri teminatına alındığını, sağlık giderleri teminatının SGK’nın sorumluluğunda olduğu ve sigorta şirketlerinin sorumluluğunun bulunmadığı halde mahkemenin geçici iş göremezlik tazminatı bakımından aleyhe hüküm kurduğunu belirterek istinaf yasa yoluna başvurmuştur. Dava yaralamalı trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup istinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Dosya kapsamından, 11/09/2015 saat 16.30 sıralarında sürücü …’ın sevk idaresindeki … plaka sayılı aracı ile … Caddesinden … Sokağına dönüş yapmak istediği esnada … Caddesinden Şişli istikametine seyir halinde bulunan sürücü …nun sevk ve idaresindeki … plaka sayılı aracına duramayarak çarpması sonucu yaralamalı trafik kazası meydana geldiği anlaşılmıştır. Olayda sürücü …’ın KTK’nun 53/1-b maddesindeki kuralı ihlal ettiği belirlenmiştir. Bilirkişi incelemesinde sürücü …’ın asli kusurlu, sürücü …’nun tali kusurlu olduğu belirlenmiştir. Her ne kadar yeni Genel Şartların A.5.b maddesinde açıklanan sağlık giderleri teminatının Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda olduğu düzenlenmiş ise de KTK 98. maddesinde SGK’nun sorumlu olduğu tedavi giderleri açıkça sayılmıştır. Bu giderler kapsamında geçici iş göremezlik tazminatının bulunmadığı açıktır. Bu doğrultuda poliçenin ve genel şartların tarafı olmayan SGK’yı yasal düzenleme olmaksızın tüm sağlık gideri teminatı kapsamındaki tazminat kalemlerinden sorumlu tutmak mümkün olmayacaktır. Ayrıca sigorta şirketleri tarafından poliçe bazında KTK 98. maddesindeki sayılanlar kapsamında SGK’ya katkı payı aktarımı yapıldığı nazara alındığında, KTK 98.madde kapsamı dışında sağlık giderleri teminatı içinde kalan tazminat kalemlerine ilişkin sigortalıdan alınan prim ücretleri sigorta şirketlerinin uhdesinde kalmaktadır. Bu doğrultuda sigorta şirketlerinin KTK 98. madde dışında kalan sağlık gideri teminatı kapsamındaki geçici iş göremezlik tazminatından poliçe limiti ile sorumluluğu devam edecektir. Kaldı ki sağlık giderleri teminatı açıklayan Genel Şartların A.5.b bendinin son cümlesinde “Sağlık giderleri teminatı Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda olup ilgili teminat dolayısıyla sigorta şirketinin ve Güvence Hesabının sorumluluğu 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 98 inci maddesi hükmü gereğince sona ermiştir.” ifadesiyle sigorta şirketinin ve Güvence Hesabının sorumluluğunun sona ermesini KTK’nın 98.maddesine bağlamıştır. Ancak kanun koyucu tarafından yeni Genel Şartlarda ki bu düzenleme doğrultusunda KTK’nın 98.maddesinde değişiklik yapılarak” geçici iş göremezlik tazminatı madde kapsamına alınmadığı, açıkça SGK tarafından karşılanacağı ve Sigorta Şirketleri ve Güvence Hesabının sorumluluğunun sona erdiği” yönünde değişiklik yapılmadığından Genel Şartların A.5.b bendinin son cümlesi kadük kalmıştır/ yürürlüğe girmemiştir. Başka bir ifadeyle halen yürürlükte bulunan KTK’nın 98.maddesinde, yeni Genel Şartlarda ki sağlık giderleri teminatına ilişkin düzenleme doğrultusunda Sigorta Şirketleri ve Güvence Hesabının sorumluluğunun sona ereceğine ilişkin bir yasal düzenleme bulunmadığından 98.madde hükmü dışında kalan teminatlar (belgesiz sağlık giderleri, geçici bakıcı gideri ve geçici iş göremezlik tazminatı) bakımından sorumlulukları devam edecektir. Nitekim Yargıtay 17. Hukuk Dairesi genel şartlar değişikliğinden önce halen yürürlükte bulunan KTK’nın 98.maddesinin kapsamının belirlenmesi bakımından vermiş olduğu 27/03/2014 tarih, 2013/ 4616 E. ve 2014/4465 K. sayılı kararında “2918 sayılı Yasa’nın 98. maddesi kapsamında kalan tedavi giderlerinden Sosyal Güvenlik Kurumu, yasa kapsamı dışında kalan bakıcı veya tedaviye bağlı sair giderlerden varsa trafik şirketi yoksa Güvence Hesabı ve her iki halde de diğer haksız fiil sorumlularının (işleten ve sürücü gibi) sorumlulukları devam edecektir” yönünde karar vermiştir. Açıklamalar doğrultusunda, Mahkemenin geçici iş göremezlik tazminatına ilişkin verdiği kararda isabetsizlik bulunmadığından davalı … Sigorta Şirketi vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı … Sigorta Şirketi vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 1.586,40 TL harçtan peşin alınan 396,60 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.189,80 TL harcın davalı … Sigorta Şirketi tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.16/09/2021