Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO : 2020/86
KARAR NO : 2020/24
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ : 10/10/2019
NUMARASI : 2019/7400 Esas – 2019/1389 Karar
(İtiraz Hakem Heyeti 28/09/2019 tarih-2019/İHK-12770)
DAVA : Maluliyet Tazminatı (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 15/01/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ : Dava, maluliyet tazminatı istemine ilişkindir. Uyuşmazlık Hakem Heyetince, “başvuru sahibi …’in 83.769,86 TL tutarındaki tazminat talebinin kabulü ile 83.769,86 TL’nin 14/12/2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte …den alınarak …’e ödenmesine” karar verilmiş, bu karara karşı davalı vekilinin itiraz etmesi üzerine, İtiraz Hakem Heyeti, “davalı vekilince yapılan itirazların reddine” karar vermiştir. Davalı tarafından bu karara karşı 31/05/2019 tarihinde süresi içerisinde istinaf yasa yoluna başvurulmuştur. Ancak davalı tarafından eksik gider avansı yatırıldığından mahkemece, eksik gider avansının tebliğ tarihinden itibaren 1 haftalık kesin süre içerisinde yatırılması için muhtıra düzenlenerek davalıya 28/10/2019 tarihinde tebliğ edildiği halde davalı tarafından gider avansı yatırılmadığı anlaşılmıştır. Mahkemece, 22/11/2019 tarihli ek kararı ile gider avansı yatırılmadığından HMK’nın 344.maddesine göre davalının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesinin 22/11/2019 tarihli ek kararı davalıya 26/11/2019 tarihinde tebliğ edilmiş; Davalı vekilinin bu ek kararı 06/12/2019 tarihinde istinaf etmesi üzerine dosya dairemize gönderilmiştir. Davalı vekili ek karara karşı istinaf başvuru dilekçesinde; gider avansının yeterli olmadığından bahisle istinaf taleplerinin reddine dair verilen kararın hukuka aykırı olduğunu, mahkeme tarafından gider avansının yeterli bulunmadığına ilişkin karar hakem saklama kararının arkasında gelmek suretiyle istenip istinaf ihtarı yapılmış ancak zamanında yapılan istinaf için kendilerine derkenar verildiğini, bu hal mevcut iken gider avansı eksikliğinde zaten derkenar mahkemece verilmemesi gerektiğini belirterek istinaf yasa yoluna başvurmuştur. İstinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen 22/11/2019 tarihli ek kararın yasaya ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. HMK’nın 344.maddesine göre, istinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru harcı ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346.maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır. Somut uyuşmazlıkta, İtiraz Hakem Heyeti kararına karşı istinaf kanun yoluna başvuran davalının istinaf dilekçesi verirken eksik yatırdığı gider avansını 1 haftalık kesin süre içerisinde yatırılması için HMK’nın 344.maddesi uyarınca düzenlenen muhtıra davalı vekiline usulüne uygun tebliğ edildiği halde istinaf talep eden davalı tarafın, 1 haftalık kesin süre içerisinde eksik gider avansını yatırmadığından HMK’nun 344.maddesi gereğince istinaf başvurusundan vazgeçmiş sayılmasına karar verilmesinde usul ve yasaya aykırılık yoktur. Açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin İlk Derece Mahkemesinin ek kararına karşı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1-Davalı vekilinin esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesinin 22/11/2019 tarihli ek karara karşı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-6728 sayılı Yasa’nın 36.maddesi ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 1 sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün III- Karar ve ilam harcı başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a) bendi gereğince harç alınmasına yer olmadığına, 3-Peşin alınan karar harcının İlk Derece Mahkemesince istinaf talep edene iadesine, 4-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden üzerinde bırakılmasına, 5-Duruşma yapılmadığından vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 361. maddesi uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yasa yolu açık olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 15/01/2020