Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2020/306 E. 2022/583 K. 25.03.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2020/306
KARAR NO: 2022/583
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 05/11/2019
NUMARASI: 2016/3 Esas – 2019/1085 Karar
DAVA : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan )
KARAR TARİHİ: 25/03/2022
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 29.08.2014 tarihinde yaya olarak aile fertleri ile birlikte yürürken, direksiyon hakimiyetini kaybeden sürücü …’in kullandığı … plakalı motosiklet ile müvekkiline çarpması neticesinde müvekkilinin yaralandığını, olay hakkında Karapınar CBS’nın … soruşturma sayılı dosyası üzerinden soruşturma başlatıldığını, kazanın meydana gelmesinde …’in tam kusurlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla; 1.000 TL maddi tazminatın geçici ve sürekli iş göremezlik işgücü kaybı/maluliyet tazminatı, tedavi giderleri, yol giderleri, şartların oluşması durumunda estetik ameliyat ve bakıcı giderleri vs. hususlarını kapsar şekilde dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili 07.04.2017 tarihinde vermiş oluğu dilekçe ile; dava dilekçesinde fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 1.000,- TL maddi tazminat taleplerinin; 500,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı ile 500,- TL kalıcı iş göremezlik tazminatı kalemlerinden ibaret olduğunu beyan etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; kazaya sebebiyet veren aracın kaza tarihini kapsar şekilde geçerli bir ZMMS bulunup bulunmadığının araştırılması gerektiğini, kazaya sebep olduğu iddia edilen aracın ve davacı yayanın kusur oranlarının tespitinin gerektiğini, davacının geçici işgöremezlik tazminatının müvekkilinin sorumluğunda olmadığını, müvekkilinin sorumluluğunun yalnızca bedensel zararları kapsadığını, davacının talep ettiği tedavi, bakıcı vs. giderlerine bağlı maddi tazminat isteğinin reddi gerektiğini, müvekkili aleyhine hüküm kurulması halinde …nın sorumluluğunun kaza tarihi itibariyle maluliyet hallerinde ZMMS teminatı limiti ile sınırlı tutulması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, “İş bu asıl ve ıslahla açılan davanın kabulü ile geçici işgörmezlik tazminatı için 11.000,75 TL, sürekli işgörmezlik tazminatı için 28.237,70 TL olmak üzere toplam 39.238,45 TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, ” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; zarar gören davacının uğramış olduğu sürekli maluliyet halinin %4 olduğunu, fakat bu duruma yönelik geçici iş göremezlik süresinin 15 ay olduğunu ve bu sürenin çok fazla olduğunu, somut olayda davacının geçici iş göremezlik kaynaklanan maddi tazminat talebinin … tarafından karşılanmasının mümkün olmadığını belirterek istinaf yasa yoluna başvurmuştur.Dava, yaralamalı trafik kazası nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkin olup istinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Yargıtay 17. Hukuk Dairesi genel şartlar değişikliğinden önce ve halen yürürlükte bulunan KTK’nın 98.maddesinin kapsamının belirlenmesi bakımından vermiş olduğu 27/03/2014 tarih, 2013/ 4616 E. ve 2014/4465 K. sayılı kararında; “2918 sayılı Yasa’nın 98. maddesi kapsamında kalan tedavi giderlerinden Sosyal Güvenlik Kurumu, yasa kapsamı dışında kalan bakıcı veya tedaviye bağlı sair giderlerden varsa trafik şirketi yoksa … ve her iki halde de diğer haksız fiil sorumlularının (işleten ve sürücü gibi) sorumlulukları devam edecektir” yönünde; 14.10.2014 tarih, 2014/ 16455 E. ve 2014/13330 K. sayılı kararında ise “Geçici iş göremezlik zararı bedeni zarar teminatı ile Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi kapsamında olup, 6111 sayılı yasa uyarınca tedavi gideri kapsamında değerlendirilemez” yönünde karar doğrultusunda geçici iş göremezlik talep edilebileceğinden geçici iş göremezlik tazminatına; Davacının maluliyet durumu ve oranının ATK’dan alınan denetime elverişli rapor ile tespit edilmiş olması nedeniyle maluliyet raporunda belirlenen 15 aylık geçici iş göremezlik süresine yönelik istinaf itirazları yerinde görülmemiştir. Bu nedenlerle; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 2.680,37 TL harçtan peşin alınan 670,10 TL harcın mahsubu ile bakiye 2.010,27 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.25/03/2022