Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2020/1218 E. 2022/1093 K. 30.05.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2020/1218
KARAR NO: 2022/1093
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 09/12/2019
NUMARASI: 2015/549 Esas – 2019/996 Karar
DAVA: Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan )
KARAR TARİHİ: 30/05/2022
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 15/12/2014 tarihinde davalı sigorta şirketine sigortalı, sürücüsü … olan … plakalı aracın, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu …’nun sevk ve idaresinde bulunan … plakalı servis aracına çarpması sonucu çift taraflı, maddi hasarlı ve yaralanmalı trafik kazası meydana geldiğini, bu kazada … plakalı servis aracı içerisinde yolcu olarak bulunan müvekkilinin yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL sürekli sakatlık tazminatının olay tarhinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; … plakalı aracın müvekkili sigorta şirketine ZMMS poliçesi sigortalı olduğunu, sorumluluklarının poliçe limiti ve araç sürücüsünün kusuru oranında olduğunu, müvekkili sigorta şirketine sigortalı aracın kazada kusuru bulunmadığını, davacının sürekli sakatlık tazminat talebinin reddi gerektiğini, davacının maluliyet oranının tespiti için Adli Tıp Kurumundan maluliyet raporu alınması geerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, “Davanın kısmen kabulüne;15.232,101 TL sürekli iş görmezlik tazminatının 27/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine,” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; Adli Tıp Kurumundan alınan maluliyet raporu ile Fırat Üniversitesi Hastanesinden alınan ve davacının maluliyetin bulunmadığı yönünde görüş bildiren maluliyet raporu arasında çelişki bulunduğunu, söz konusu çelişki giderilmeden hüküm kurulmasının hatalı olduğunu, ilk derece mahkemesince kusur oranlarının hatalı bir şekilde belirlendiğini, avans faizine hükmedilmesinin hatalı olduğunu belirterek istinaf yasa yoluna başvurmuştur. Dava, yaralamalı trafik kazası nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkin olup istinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Trafik kazası nedeniyle açılan tazminat davalarında maluliyete ilişkin alınacak raporların nasıl düzenleneceğine ilişkin ne Karayolları Trafik Kanun’un da ne de Türk Borçlar Kanun’unda düzenleme yapılmamış, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin içtihatları ile kaza tarihine göre dönemsel olarak uygulanması gereken Yönetmelikler açıklanmıştır. Buna göre maluliyete ilişkin alınacak raporların, 11/10/2008 tarihinden önce Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü, 11/10/2008 tarihi ile 01/09/2013 tarihleri arasında Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği, 01/09/2013 tarihi ile 01/06/2015 tarihleri arasında sonrada Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği, 01/06/2015 tarihi ile 20/02/2019 tarihleri arasında Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümlerine, 20/02/2019 tarihinden sonrada Erişkinler için Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerine uygun olarak düzenlenmesi gerekir. (Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 2021/12907 E. ve 2022/6237 K., 2021/12288 E. ve 2022/6235 K., 2021/11515 E. ve 2022/5238 K. sayılı kararları). Dosyada kapsamında 07/03/2016 tarihli duruşma bir nolu ara kararı ile “Davacının, bulunduğu adresi itibariyle Muş Asliye Hukuk (Asliye Ticaret) Mahkemesine talimat yazılarak davacının, Fırat Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalına sevki sağlanmak suretiyle maluliyet raporunun aldırılmasına” karar verildiği halde talimat mahkemesi tarafından bilirkişi ataması yapılarak tek doktor bilirkişiden maluliyet raporu alınmıştır. Bunun üzerine Mahkemece davacının Anadolu 8. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/1467 Esas sayılı dosyasında alınan ATK 3. İhtisas Kurulunca düzenlenen 14/06/2017 tarihli maluliyet raporu hükme esas alınmıştır. İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınan 14/06/2017 tarihli ATK 3. İhtisas Kurulu maluliyet raporunun dosya kapsamı ve davacının kaza nedeniyle düzenlenen tüm tıbbi belgeleri de incelenerek maluliyet oranının tespiti açısından kaza ile yaralanma arasındaki illiyet bağı da açıklanarak kaza tarihi itibari ile yürürlükte bulunan Yönetmelik hükümlerine uygun şekilde düzenlenmiş olmasına, 30/12/2016 tarihli raporun ise tek doktor tarafından düzenlenmiş olması nedeniyle geçerli kriterlere uygun olmadığından maluliyet raporları arasında çelişkiden bahsedilemeyeceğine göre bu yöne değinen istinaf itirazı yerinde değildir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, kararın gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; kaza tespit tutanağı ile ATK Trafik İhtisas Dairesinden alınan kusur raporunun birbiriyle örtüşmesi ve olayın oluşuna uygun düşmesine göre İlk Derece Mahkemesince ATK kusur raporunda belirlenen kusur oranının hükme esas alınmasında, davalıya sigortalı araç cinsinin kamyon olması davacının dava dilekçesinde avans faiz talebinde bulunmasına göre, Mahkemece hükmedilen tazminata avans faizi işletilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde görülmeyen istinaf itirazlarının HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 1.040,50 TL harçtan peşin alınan 260,13 TL harcın mahsubu ile bakiye 780,37 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.30/05/2022