Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2019/3800
KARAR NO: 2021/2179
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 15. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 17/09/2019
NUMARASI: 2015/11 Esas ve 2019/813 Karar
DAVA: Tazminat (Haksız Fiilden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 16/12/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkilinin maliki bulunduğu … plakalı araca davalının maliki işletenin … olduğu … plakalı aracın 08/07/2014 tarihinde %100 kusurlu olarak çarptadak hasarlanmasına sebebiyet verdiğini, değer kaybı tahsiline ilişkin olarak davalıya ait Zorunlu Mali Sorumluluk Poliçesi ile teminat altına alınan miktarın dolmuş olması sebebiyle sigorta şirketine karşı herhangi bir işlem de yapılamadığını, müvekkilinin maliki bulunduğu … plakalı minibüsü ile çalıştığını, söz konusu kaza sonucu müvekkilinin tamir süresi boyunca çalışamadığını ve borçlarını ödemekte büyük sıkıntılar yaşadığını, bu nedenlerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 3.000 TL değer kaybı ve 2.000 TL kazanç kaybı bedelinin kaza tarihi olan 08/07/2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davaya konu kazada kusurun tamamının müvekkili idarenin sürücüsünde olmadığını, aracını tedbirsiz ve dikkatsizce kullanan davacının da kusurunun bulunduğunu, davacının aracında oluştuğunu iddia ettiği zararının tamamını müvekkili idarenin sigortasından tahsil etmiş olduğundan başkaca herhangi bir alacağının kalmadığını, dava dilekçesindeki istemlerin son derece fahiş afaki ve mesnetsiz kabul edilemez talepler olduğunu, rayiç piyasa bedellerine uygun olmadığını, modeli ve tamiri göz önüne alındığında parçaların yenilenmesi nedeniyle aracın kıymet kazandığını, dolayısıyla zarar hesabında kıymet kazanma tenzili yapılmasının gerektiğini, davayı kabul anlamına gelmemek üzere tamir süresi boyunca uğranılan kazanç kaybı gibi taleplerinin de ispatının gerektiğini, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, “Davanın kısmen kabulü ile 11.600 TL değer kaybı bedelinin 08/07/2014 kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine, Kazanç kaybı talebinin reddine” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; Değer kaybı adı altında belirlenen miktarın nasıl hesaplandığı belli olmadığını, bilirkişi raporunda araçtaki değer kaybı için 11.600,00 TL gibi fahiş bir rakam belirlendiğini, aracın yıpranma (eskime) payını göz önüne alınmadığını, serviste yapılarak eski olan hasarlı parçaların da sıfır orijinal parçalarla değiştirildiği göz önüne alınarak kıymet kazanma tenzili (eskime payı) yapılması gerekirken yapılmamış olduğunu, davacının aracında değer kaybı oluşmadığının sabit olmakla birlikte, değer kaybı oluşmuşsa bile trafik sigortası teminatı kapsamına girdiğini belirterek istinaf yasa yoluna başvurmuştur. Dava maddi hasarlı trafik kazası nedeniyle değer kaybı tazminatı istemine ilişkin olup istinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Dosya kapsamından 08/07/2014 tarihinde davacıya ait dava dışı sürücü … sevk ve idaresindeki … plakalı araç ile davalıya ait dava dışı sürücü … sevk ve idaresindeki … plakalı otobüsün çarpışması ile meydana gelen yaralamalı ve maddi hasarlı trafik kazasında davacıya ait … plakalı araçta hasar oluştuğu, davacının bu kaza nedeniyle aracında oluşan değer kaybının tazminini talep ettiği anlaşılmıştır. KTK’nın 85 ve 91. maddelerindeki düzenlemeler gereğince trafik kazası sonucu oluşan maddi zararlardan işleten, sürücü ve trafik sigortacısı zarar görene karşı müteselsilen sorumludur. Zarar gören davacı, TBK’nın 162 ve 163. maddesi gereğince müteselsil sorumluların hepsine karşı dava açabileceği gibi bunlardan sadece birine karşıda tazminat davası açabilir. Başka bir ifadeyle zararın öncelikle trafik sigortacısından tahsil edilmesinde zorunluluk yoktur. Bu nedenle davalı zarara sebebiyet veren aracın işleteni olduğuna göre aleyhine dava açılmasında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından bu yöndeki istinaf itirazının reddine karar verilmiştir. Davacıya ait … plakalı aracın Uyap’tan alınan trafik kaydına göre 2012 model olduğu ve ekspertiz raporunda parça değimi nedeniyle kıymet kazanma tenzili yapılmadığı görülmüştür. İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda, kazanın meydana gelmesinde … plakalı aracın sürücüsü … asli ve tam kusurlu olduğu, … plakalı aracın sürücüsü …’ın kusursuz olduğu, hasar dosyasına sunulan 24/07/2014 tarihli Rayiç Değer Formunda, 167.718 kın kullanım mesafesinde olan dava kotusu aracın, en düşük 79.000,00 TI., en yüksek 85.500,00 TL olmak üzere ortalama 82.500,00 TL olarak tespit edilen rayiç değeri isabetli bulunduğu, dava konusu aracın marka, tip, model yılı, kullanım mesafesi ve dava konusu hasarı gözetilerek yapılan araştırma ve değerlendirme sonucu hasar onarımı sonrası 2. el rayiç değerinin 70.000,00 TL ile 72.000,00 TL arasında değişim gösterdiği tespit edildiğini, dava konusu aracın dava konusu hasar öncesi rayiç değeri 82.600,00 TL, dava konusu aracın dava konusu hasar onarıldıktan sonra rayiç değeri 71.000,00 TL dava konusu hasar nedeniyle rayiç değerinde meydana gelen azalma 11.600,00 TL olduğu tespit edilerek bildirilmiştir. Davacının talep ettiği değer kaybı zararı belirlenirken yapılması gereken, aracın kaza tarihi itibariyle serbest piyasa koşullarına göre hasarsız haldeki 2. el değerinin belirlenmesi ve aracın tamir edilmesinden sonra, aracın yaşı, hasar miktarı ve hasarlı kısımların özelliği dikkate alındığında yine serbest piyasa koşullarında 2. el değerinde ne kadarlık bir azalma olacağının belirlenmesinden ibarettir (Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2015/1510 Esas ve 2017/8280 Karar sayılı kararı). İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin yerleşik içtihatlarına uygun olarak davalının işleteni olduğu aracın %100 kusuru ile hasara uğrayan davacıya ait aracın kaza tarihi itibariyle serbest piyasa koşullarına göre hasarsız haldeki 2. el değeri ile aracın marka, tip, model yılı, kullanım mesafesi ve dava konusu hasarı gözetilerek yapılan araştırma ve değerlendirme sonucu belirlenen 2. el değeri arasındaki farka göre değer kaybı belirlenmiş olmasına göre ayrıntılı, gerekçeli, denetime elverişli ve dosya kapsamına uygun olduğu, mahkemece hükme esas alınmasında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından değer kaybı hesabına; Aracın 2012 model olması ve kaza tarihi itibariyle 2 yaşında olması, ekspertiz raporunda parça değimi nedeniyle kıymet kazanma tenzili yapılmamış olması nedeniyle kıymet kazanma tenzili (eskime payı) yapılması gerektiğine ilişkin istinaf talepleri yerinde değildir.Bu nedenlerle; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 792,40 TL harçtan peşin alınan 198,10 TL harcın mahsubu ile bakiye 594,30 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.16/12/2021