Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2019/1421 E. 2019/830 K. 23.05.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO : 2019/1421
KARAR NO : 2019/830
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 9. Asliye Ticaret Mahkemesi
KARAR TARİHİ: 19/03/2019
NUMARASI : 2019/232 D.İş.Esas – 2019/288 D.İş. Karar
DAVA : Maddi Tazminat
KARAR TARİHİ: 23/05/2019
Yukarıda yazılı Sigorta Tahkim Komisyonu/İtiraz Hakem Heyeti kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacılar vekili, başvuru dilekçesinde, 5.001,00 TL cenaze ve defin giderlerinin fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak talep etmiştir.Uyuşmazlık Hakem Kararı ile talep edilen talebin kısmen kabulü ile 2.000 TL tazminatın başvurana ödenmesine karar verilmiştir.Davacılar vekili ile davalı vekilinin Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararına itiraz etmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti, itirazların reddine karar vermiştir. Davacılar vekili, bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrasında 5.000,00 TL’nin altındaki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararlarının kesin olduğu, 5.000,00 TL ve daha üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararlarına karşı kararın Komisyonca ilgiliye bildiriminden itibaren on gün içinde bir defaya mahsus olmak üzere Komisyon nezdinde itiraz edilebileceği, hakemin verdiği 40.000,00 TL’ye kadar olan kararların her iki taraf için kesin olduğu, 40.000,00 TL’nin üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz üzerine verilen kararlar için temyize gidilebileceği belirtilmiştir.Davacılar vekili istinaf başvuru dilekçesinde, 5684 sayılı Kanun’un 30/12.maddesindeki, “her hâlükârda temyiz yolu açık” olarak belirtilen istisnai hallere dayanıldığını belirtmiş ise de; dosyanın yapılan incelemesinde, 5684 sayılı Kanunu’nun 30/12. maddesinde sayılan istisnai hallerden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenlerle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1.maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,2-6728 sayılı Kanun’un 36.maddesi ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 1 sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün III- Karar ve ilam harcı başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a) bendi gereğince harç alınmasına yer olmadığına,3-Peşin alınan karar harcının İlk Derece Mahkemesince yatırana iadesine,4- İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden üzerinde bırakılmasına, artan gider avansının İlk Derece Mahkemesince istinaf talebinde bulunana iadesine,5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.23/05/2019