Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2018/4697
KARAR NO: 2020/4151
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 16/05/2018
NUMARASI: 2014/982 Esas – 2018/527 Karar
DAVA: Tazminat (Özel Sigorta Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 22/12/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili …’in kalite kontrol sorumlusu olarak çalıştığı … isimli firma tarafından Maraş ve bölgesi için hazırlanan koleksiyonu takip etmek üzere çalıştığı firmanın …’den kiraladığı … plakalı … marka araçla, görevli olarak ve yanında diğer işyeri çalışanı ile birlikte Maraş’a giderken, aracın yola dökülen mıcır üzerinde kayması sonucu 08/09/2010 tarihinde gerçekleşen trafik kazasında iş arkadaşı ile birlikte yaralandığını, meydana gelen bu kazanın sonucunda müvekkilinin 1,5 yıl yerinden kalkamayacak şekilde bedeni zarar gördüğünü, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Kurulu Raporuna göre %77 oranında özürlü kaldığının tespit edildiğini, … plakalı aracın davalı sigorta şirketine 05/10/2010-05/10/2011 vade tarihleri arasında Zorunlu Mali Sorumluluk Poliçesi ile sigortalı olduğunu, müvekkilinin bu teminattan yararlanmaması için hiçbir neden olmadığını beyanla zarar miktarının tam olarak belirlenmesi halinde artırılmak üzere şimdilik 50.000,00 TL tazminatın 08/09/2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; … plakalı aracın 05.10.2009/2010 tarihli ve … numaralı Zorunlu Mali Mesuliyet Sigorta poliçesi ile … A.Ş adına maluliyet halinde kaza tarihi itibarıyla şahıs başına 175.000,00 TL’ye kadar azami sorumluluk hadleri ile müvekkili şirkete sigorta ettirildiğini, sigortalı olan … plakalı araç sürücüsü olan davacının maddi tazminat talebini, davacının kullandığı aracın sigortacısı olan müvekkiline yöneltmesinde yasal isabet bulunmadığını, Karayolları Trafik Kanunu 91. maddesi ve Zorunlu Mali MesuliyeT Sigorta Poliçesi Genel Şartları uyarınca müvekkilinin sigortalı-işletene düşen hukuki sorumluluğu sigorta limitine kadar temin ettiğini, ZMMS’nin asıl amacının işletenin üçüncü kişilere karşı olan sorumluluğunun güvence altına alınması olduğunu, bu nedenle müvekkilinin sigortalı aracın işleteni olan davacıya karşı herhangi bir sorumluluğu olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, “Davanın reddine ” karar verilmiştir. Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu, müvekkilinin kalite kontrol sorumlusu olarak çalıştığı … isimli firma tarafından …’den kiralanan … plakalı araç ile Maraş bölgesine koleksiyon takip işi için giderken 08/09/2010 tarihinde yola dökülen mıcır nedeni ile kaza geçirdiğini, mükekkilinin yaralandığını, % 77 oranında malul olduğunu, trafik kaza raporunda müvekkilinin asli kusurlu olmadığını, tali kusur olarak nitelendirildiğini, 2918 sayılı KTK’nun işleten ve araç işleticisinin bağlı olduğu teşebbüs sabihinin hukuki sorumluluğu kapsamında 85. Ve 89. Maddeye göre sorumlulukların düzenlendiğini, poliçenin öngördüğü teminat kapsamında müvekkilinin mahrum bırakılmasının söz konusu olamayacağını belirterek istinaf yasa yoluna başvurmuştur. Dava, yaralamalı trafik kazası nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkin olup istinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Dosya kapsamından, 08/09/2010 tarihinde davalı sigorta şirketine 05.10.2009/2010 tarihleri arasında ZMSS poliçesi ile dava dışı sigortalı … Şti.’ye ait olan … plakalı aracın davacının sevk ve idaresindeyken tek taraflı kaza yapması sonucu, davacının yaralandığı, bu yaralanma nedeniyle zmms poliçesi kapsamında sürekli maluliyet tazminatı talep edildiği anlaşılmaktadır. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91/1. maddesine göre, “İşletenlerin, bu Kanun’un 85/1. maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur”. Aynı Kanun’un 85/1.maddesine göre “Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün unvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen biletle işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar.”, 85/son maddesinde ise “işleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur.” Yukarıda açıklanan kanun hükümlerinden, zorunlu mali sorumluluk sigortasının motorlu bir aracın karayolunda işletilmesi sırasında, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına neden olması halinde, o aracı işletenin zarara uğrayan 3. kişilere karşı olan sorumluluğunu belli limitler dahilinde karşılamayı amaçlayan ve yasaca yapılması zorunlu kılınan bir zarar sigortası türü olduğu anlaşılmaktadır. Somut uyuşmazlıkta davacı kaza anında sigortalı araç sürücüsüdür. Davacının kusurundan aracın işleteni olan … A.Ş. kendi kusuru gibi sorumlu olup, davalı sigorta şirketi de bu sorumluluğu üstlenmiş olmakla davacı zarara uğrayan üçüncü kişi konumunda olmayacaktır. Bu nedenle davacının tazminat talebi ZMMS poliçesi teminatı kapsamında olmadığından İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiş olmasında isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davacı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 54,40 TL harçtan peşin alınan 35,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 18,50 TL harcın davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf eden üzerinde bırakılmasına, 4-Duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf aşaması için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK.’nın 346/2. maddesi gereğince kararın tebliğ tarihinden itibaren bir hafta içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 22/12/2020