Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
ESAS NO : 2018/2874
KARAR NO : 2018/1303
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 21/05/2018
NUMARASI : 2016/822 E. 2018/615 K.
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan)
KARAR TARİHİ : 02/10/2018
İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesinin 21/05/2018 tarih 2016/822 E. ve 2018/615 K. sayılı dosyası kapsamında verilen karara karşı, davalı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine dosyanın Dairemize tevzi edilmesi sonucu, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar vekili dava dilekçesi ile; davalı sigorta şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı olan … plakalı servis aracının sürücüsü…’nun, 21.04.2016 tarihinde, müvekkili …nu indirdiğini, … yaya olarak karşıya geçecek iken … plakalı kamyonet sürücüsü …n’ın müvekkili …a çarptığını ve çarpma neticesinde müvekkilinin yaralandığını, davalı sigorta şirketinin hasar müdürlüğüne 04.07.2016 tarihli dilekçe ile, kazaya ilişkin sürekli sakatlık tazminatının ödenmesi talebi ile müracaat edildiğini, ancak ödeme yapılmadığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik 1.000,00 TL geçici iş göremezlik ve sürekli sakatlık tazminatının olay tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında ibraz ettiği 22/03/2018 tarihli dilekçesi ile talebini 1.561,32 TL olarak artırmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; 21.04.2016 tarihli kazaya karıştığı belirtilen, … plakalı aracın, müvekkili şirket nezdinde 30.10.2015/2016 tarihleri arasında geçerli olmak üzere ZMS (Trafik) Sigorta Poliçesi ile sigortalı olduğunu, kişi başı teminat limitinin 310,000TL olup, geçici iş görmezlik tazminatının poliçe kapsamında olmadığını, kazaya karışan sigortalı araç, ticari araç olmadığından ve müvekkili temerrüde düşmediğinden, ancak dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilebileceğini belirterek, geçici iş göremezlik tazminatı talebinin reddine, kusur ve maluliyet oranının tespiti halinde, uzman bilirkişilerce aktüeryal kurallar gözetilerek hesaplama yapılmasını talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulü ile; 1.561,32 TL geçici iş görememezlik tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesi ile; müvekkili şirketin geçici işgöremezlik ile ilgili sorumluluğunun Trafik Sigortası Genel Şartları uyarınca ortadan kalktığını, Genel Şartlar’ın A.5/b maddesi gereğince, sürekli sakatlık raporu alınıncaya kadar zarar görenin çalışma gücündeki kayba bağlı giderlerin sağlık gideri olarak kabul edilerek, sorumluluğun SGK’ya verildiğini, bu nedenle mahkemece verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan işgücü kaybı tazminatı istemine ilişkin olup, istinaf açısından uyuşmazlık konusu, HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere, İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır.
6100 sayılı HMK’nın 341/2. maddesinde; “Miktar veya değeri Üçbin Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir.” hükmü, 341/4. maddesinde “Alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü üç bin Türk Lirasını geçmeyen taraf, istinaf yoluna başvuramaz” hükmü mevcuttur. Ayrıca, 6100 sayılı HMK’nın Ek 1. maddesinin 1. fıkrasında; HMK’nın “341. maddesindeki parasal sınırın her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz.” hükmünün yanı sıra, aynı maddenin 2. fıkrasında; HMK’nın “341. maddesindeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktarın esas alınacağı” düzenlenmiş bulunmaktadır.
Yeniden değerleme oranındaki artış sonucu yerel mahkeme hükmünün verildiği 2018 yılı için HMK’nın 341/2. maddesindeki kesinlik sınırı 3.560,00 TL. olmuştur.
Davacı tarafça talep edilen ve karar bağlanan tazminat miktarı (1.561,32 TL), kararın verildiği tarih itibarı ile öngörülen kesinlik sınırının altında olduğundan, İlk Derece Mahkemesince verilen karar, kesin niteliktedir. Miktar olarak kesin nitelikteki karar ile ilgili olarak, yerel mahkemece, karara karşı kanun yolunun açık olduğunun belirtilmesi sonuca etkili değildir.
Bu nedenle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun, HMK’nın 352. maddesi uyarınca reddine karar verilerek, aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesinin 21/05/2018 tarih, 2016/822 Esas ve 2018/615 Karar sayılı kararına karşı, davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun, HMK.’nın 352. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-İstinaf başvurusu sırasında yatırılan harçların, istek halinde mahkemesince yatırana İADESİNE,
3-Davalı tarafça istinaf başvurusu nedeniyle yapılan yargılama giderlerinin, kendisi üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma yapılmadığından, vekalet ücreti verilmesine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK.’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 02/10/2018.