Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO: 2018/1830
KARAR NO: 2020/3407
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 28/12/2017
NUMARASI: 2014/978 Esas – 2017/1256 Karar
DAVA: Tazminat (Ölüm ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ: 16/07/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı sigorta şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı araçta yolcu olarak bulunan davacının 23/01/2011 tarihinde meydana gelen kaza da yaralanarak %92 oranında maluliyetinin oluştuğunu, kaza sonrası felç olup yürüyemez hale geldiğini, sigorta şirketince sürekli maluliyet nedeniyle ödeme yapılmasına rağmen davacının bir başkasının bakımına muhtaç kalması nedeniyle ve bu giderin poliçe limiti dahilinde davalı sigortacının sorumluluğu içinde bulunması nedeniyle sürekli bakım giderinin davalı tarafından ödenmesi gerektiğini bildirmiş, şimdilik 5.000,00 TL sürekli bakım gideri tazminatının olay tarihinden işleyecek reeskont avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı ıslah dilekçesi ile talebini 200.000,00 TL’ye yükseltmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; aracın davalı şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı olduğunu, davacıya sürekli maluliyet nedeniyle 171.539,31 TL ödeme yapıldığını, 6111 sayılı yasa ile yapılan değişiklikle 2918 sayılı KTK’nın 98. maddesinde sağlık giderlerine ilişkin ödemenin SGK tarafından yapılması gerektiğini, davacının tedavi gideri konusunda Ege Üniversitesi’ne 22.076,00 TL ödeme yaptıklarını, davaya konu tazminattan SGK’nın sorumlu olması nedeniyle davalıya husumet düşmeyeceğini, kazada sürücünün tam kusurlu olmadığını, başka yaralananların taleplerinde dikkate alınarak poliçe limitinin aşılması halinde orantılı indirim uygulanması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İhbar olunan SGK vekili cevap dilekçesinde; SGK’nın yalnız trafik kazası nedeniyle verilen sağlık tedavi hizmet bedellerini karşıladığını, bakıcı giderlerinin tedavi giderleri içinde olmaması nedeniyle SGK’nın sorumluluğunda bulunmadığını, SGK’nın davacıya bir ödeme yapıp yapmadığının sorulması gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, “Davanın kabulü ile poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere 200.000,00 TL sürekli bakım gideri tazminatının 09/06/2014 tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, Davacının faiz başlangıcı ve türüne ilişkin fazlaya ilişkin istemlerinin reddine” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı tarafça istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; Daha önce trafik kazalarından doğan tedavi giderlerinin sigorta şirketleri tarafından karşılanmakta iken değişiklikten sonra bu giderlerin SGK tarafından karşılanacağının açıkça belirtildiğini, tedavi giderlerinin borçlusu ve muhatabı SGK başkanlığı olması gerekirken mahkemece müvekkili aleyhine kaza nedeniyle oluşan tedavi giderleri yönünden sürekli bakım gerektirdiği gerekçesiyle hüküm kurulmasının hatalı olduğunu ve bu yönde verilen kararın kaldırılması gerektiğini belirterek istinaf talep etmiştir. Dava, yaramalı trafik kazasından kaynaklanan sürekli bakım gideri tazminat istemine ilişkin olup, istinaf açısından uyuşmazlık konusu, HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere itiraz verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Dosya kapsamından, 23/01/2011 tarihinde davalı Sigorta şirketine kaza tarihini kapsar şekilde ZMSS poliçesi ile sigortalı bulunan … plakalı aracın karıştığı tek taraflı trafik kazasında araçta yolcu olarak bulunan davacı yaralanarak %92 oranında sürekli malul kaldığı ve bu yaralanma nedeniyle sürekli bakıcı gideri talep edildiği anlaşılmaktadır. 13.02.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak 25.2.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6111 sayılı Kanun’un 59.maddesi ile 2918 sayılı KTK’nın 98.maddesinde yapılan değişiklikle “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın SGK tarafından karşılanacağı…” hükmüne yer verilmiş; 6111 Sayılı Yasanın Geçici 1.maddesinde de “Bu kanunun yayınlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin de SGK tarafından karşılanacağı…” hükmü getirilmiştir. Ancak Sosyal Güvenlik Kurumu, tüm tedavi giderlerinden değil, 6111 Sayılı Yasa ile değiştirilen 2918 Sayılı Yasa’nın 98. maddesi kapsamında kalan ve belgeli tedavi giderlerinden sorumludur. Yargıtay 17. Hukuk Dairesi KTK’nın 98.maddesinin kapsamının belirlenmesi bakımından vermiş olduğu 07/02/2018 tarih, 2015/7503 E. ve 2018/943 K. sayılı kararında “25.02.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarih, 6111 sayılı Yasa’nın 59. maddesi ile değişik 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 98. maddesinin açık lafzından da anlaşıldığı üzere, yapılan değişiklik ile trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacak, hastanelerce sunulan sağlık hizmet bedelleri yönünden sigorta şirketlerinin ve Güvence Hesabının yükümlülükleri sona erecektir. Kazazedelerin, bunun dışında kalan bakıcı veya tedaviye bağlı sair harcamaları, sigorta şirketlerinin ve Güvence Hesabının tedavi teminatları kapsamında, yine sigorta şirketleri ve Güvence Hesabı tarafından karşılanmaya devam edecektir.” yönünde karar vermiştir (Benzer yönde Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 27/03/2014 tarih, 2013/ 4616 E. ve 2014/4465 K. sayılı kararı). Somut uyuşmazlıkta dava dilekçesinde davalı sigorta şirketi tarafından yapılan zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesinin tedavi teminatı kapsamında sürekli bakıcı gideri talep edildiği açıklanmıştır. Yukarıya aktarılan emsal Yargıtay ilamında da açıklandığı üzere 2918 sayılı Yasa’nın 98. maddesi kapsamı dışında kalan bakıcı veya tedaviye bağlı sair giderlerden Sigorta Şirketlerinin sorumlulukları devam edeceğinden İlk Derece Mahkemesince bu kapsamda değerlendirme yapılarak “…davacıda oluşan %92 oranındaki sürekli iş görmezliğin davacının sağlık durumuna göre sürekli bakımı da gerektirdiği, sürekli bakım giderinin 742.583,82 TL olduğu, davalı sigortacının sigorta poliçesi kapsamında ve limitle sınırlı olarak sürekli bakım giderinden sorumlu olduğu, sigorta poliçesinde tedavi giderleri teminat limitinin 200,000,00 TL ile sınırlandığı,” açıklanarak poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere 200.000,00 TL sürekli bakım gideri talebi için açılan davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere : 1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca REDDİNE, 3- Harçlar Yasasına göre alınması gerekli 13.662,00 TL istinaf karar harcından peşin yatırılan toplam 3.415,50 TL harcın mahsubu ile kalan 10.246,50 TL’nin davalıdan tahsili ile Hazine’ye gelir kaydına, 4-İstinaf talep eden davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, artan gider avansının yatıran tarafa iadesine, 5-Duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 361. maddesi uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yasa yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi.16/07/2020