Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2017/974 E. 2018/679 K. 10.05.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
ESAS NO : 2017/974
KARAR NO : 2018/679
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ : 06/02/2017
NUMARASI : 2014/939 E. 2017/94 K.
DAVA : Geçici ve Sürekli İş Göremezlik Tazminatı – Bakıcı Gideri (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 10/05/2018
İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 06/02/2017 tarih, 2014/939 E. ve 2017/94 K. Sayılı dosyası kapsamında verilen karara karşı, istinaf yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 03/11/2011 tarihinde meydana gelen trafik kazası nedeniyle müvekkilinin geçici ve sürekli iş gücü kaybına uğradığını, bakıcıya ihtiyaç duyduğunu, yapılan ödemeni yetersiz olduğunu, iddia ederek fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması koşuluyla, 1.000,00 TL geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı ve 500,00 TL bakıcı gideri tazminatının, kazayı gerçekleştiren aracın ZMSS sigortacısı olan davalıdan temerrüde düştüğü 02/07/2017 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; kaza nedeniyle davacıya 21/09/2012 tarihinde 42.538,00 TL ödeme yapıldığını iddia ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi; davacının 1.000 TL’lik geçici ve sürekli iş göremezlik maddi tazminat talebinin reddine, davacının 5.224,95 TL bakıcı giderinin 03.07.2012 tarihinden itibiaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar vermiştir.
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle, 21/09/2012 tarihinde 42.538,00 TL ödeme yapıldığını, mahkemece alınan bilirkişi raporunda davacının maluliyete ilişkin tazminatının 37.851,44 TL olarak hesaplandığını, bakıcı gideri dahil olmak üzere müvekkili tarafından yapılan ödemenin çok fazla olduğunu, bilirkişi raporunda bu hususun belirtildiğini, mahkemece bunun dikkate alınmadığını kararının bu yönüyle usul ve yasaya aykırı olduğunu, ayrıca tedavi ve bakıcı giderlerinin SGK ‘nın sorumluluğunda olduğunu iddia ederek, kararın kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, ZMSS kapsamında trafik kazasından kaynaklanan geçici ve sürekli işgöremezlik tazminatı ile bakıcı gideri istemine ilişkindir.
06/09/2016 tarihli bilirkişi raporunda, davacının %9,2 maluliyetine tekabül eden maluliyet tazminatı ( geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı) 37.851,44 TL, bakıcı giderinin ise 5.224,95 TL olduğu, davacı tarafa 21/09/2012’de yapılan 42.538,00 TL’nin ödemenin güncellenmiş tutarının 57.704,84 TL olduğu, tespit edilmiştir.
Taraflar arasında, davadan önce, yani 21/09/2012 tarihinde 42.538,00 TL ödeme yapıldığı hususunda herhangi bir ihtilaf bulunmamaktadır.
Davalı vekili, istinaf başvuru dilekçesinde 21/09/2012 tarihinde davacı tarafa 42.538,00 TL tazminat ödendiğini, bu ödemenin, bilirkişi raporunda tespit edilen geçici ve sürekli işgöremezlik tazminatı ile bakıcı giderinin çok üzerinde olduğunu, bakıcı gideri yönünden de davanın reddine karar verilmesi gerekirken bakıcı gideri yönünden davanın kabulüne karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu iddia etmiştir.
Ancak, ödeme belgesinde, 21/09/2012 tarihinde ödenen 42.538,00 TL maluliyet tazminatın içerisinde, bakıcı giderinin olduğu belirtilmemiştir. Dolayısıyla, davalı tarafın, ödenen tazminatın içerisinde bakıcı giderinin bulunduğu iddiası ispatlanamamıştır. Bu nedenle, İlk Derece Mahkemesi kararında usul ve yasa açısından herhangi bir aykırılık bulunmamaktadır.
Ayrıca, 6111 sayılı yasanın 59. Maddesi ile değişik Karayolları Trafik Kanunu’nun 98. Maddesi uyarınca belgeli tedavi gioerlerinden SGK sorumlu olup, bakıcı giderlerinden sorumluluğu bulnmamaktadır.
Bu bağlamda; HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi geektiği kanısına varılmıştır.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 06/02/2017 Tarih, 2014/939 E. 2017/94 K. sayılı kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, davalı vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,
2- Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 356,91 TL’den davalı tarafından yatırılan 90,00 TL’nin mahsubu ile bakiye 266,91 TL ‘nin davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydına,
3-Davalı tarafça, istinaf başvurusu nedeniyle yapılan yargılama giderlerinin, kendisi üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, davalı lehine vekalet ücreti verilmesine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 Sayılı HMK.’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.10/05/2018