Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2017/2479 E. 2019/3669 K. 31.10.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO : 2017/2479
KARAR NO : 2019/3669
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: KOCAELİ 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 01/06/2017
NUMARASI : 2015/470 Esas – 2017/410 Karar
DAVA : Tazminat (Ölüm ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ: 31/10/2019
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 05/07/2013 tarihinde davalı … kendi sevk ve idaresindeki … plakalı aracı ile hatalı sollama yaparak arkadan gelmekte olan müteveffa … karşısına ani şekilde çıktığını ve trafik kazasına sebebiyet verdiğini, kaza anında … vefat ettiğini, davacıların desteklerini kaybettiklerini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL maddi tazminat ile davacı … için 30.000,00 TL, davacı … için 30.000,00 TL davacı … için 40.000,00 TL manevi tazminatın, davalı sigorta şirketi yönünden sigorta limitleri ile sınırlı olmak üzere dava tarihinden, diğer davalı yönünden ise kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı Sigorta vekili cevap dilekçesinde özetle; yetkili mahkemenin İstanbul Anadolu Mahkemeleri olduğunu, müvekkili şirket tarafından davacı baba için 71.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının 10/11/2014 tarihinde ödendiğini, davayı kabul anlamına gelmemekle birlikte poliçeden kaynaklı bakiye teminatlarının 179.000,00 TL olduğunu, kusur ve hesaba ilişkin bilirkişiler yoluyla tespit yapılması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … vekili cevap dilekçesinde özetle; görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemeleri olduğunu, yetkili mahkemenin de İstanbul Mahkemeleri olduğunu, davacıların hiç birinin müteveffanın bakımına muhtaç olmadığını, müteveffanın ailesine kazadan sonra gerekli tazminatın sigorta şirketi tarafından ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince, “Davacının tazminat yargılama sırasında ödenmiş olmakla; konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, .. için 15.000,00 TL, … için 10.000,00 TL, … için 10.000,00 TL olmak üzere toplam 35.000,00 TL Manevi tazminatın davalı … kaza tarihi olan 05/07/2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte alınarak davacılara verilmesine” karar verilmiştir. Bu karara karşı davacılar vekili ile davalı … vekili tarafından istinaf yasa yoluna başvurmuştur. Davacılar vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; mahkemece hükmedilen tazminat miktarının zararın yanında oldukça düşük kaldığını, manevi tazminatın daha yüksek olması gerektiğini belirterek manevi tazminatın bedeli yönünden müvekkilleri yönünde kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmektedir.Davalı … vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; müvekkilin kazaya karışan aracın sürücüsü ve maliki olduğu kazada %100 asli ve tam kusurlu olduğunu, annenin maddi zarara uğradığını ancak yargılama esnasında zararın giderildiğinin anlaşıldığından maddi tazminat açısından davanın esası hakkında karar vermeye yer olmadığına, anne için 15.000 TL kardeşler için 10.000 TL manevi tazminata hükmedildiğini, davacıların maddi ve manevi tazminat konusunda talepleri olmadığı gibi davalılar dava açılmadan temerrüde düşürülmediğini, maddi tazminat yönünden davanın konusuz kalması nedeni ile vekalet ücretine hükmedilmemiş olmasının isabetsiz olduğunu, müvekkilin işsiz ve kirada olduğundan manevi tazminatın müvekkil açısından fahiş olduğunu belirterek istinaf taleplerinin kabulü ile verilen kararın kaldırılmasını talep etmektedir. Dava, iki taraflı ölümlü trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup istinaf açısından uyuşmazlık konusu HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere İlk Derece Mahkemesince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır.HMK’nun 331/1.maddesine göre, “Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hallerde, hakim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder.” şeklinde düzenlenmiştir.İlk Derece Mahkemesince davacıların destekten yoksun kalma maddi tazminat talepleri yönünden 01/04/2016 tarihli aktüerya bilirkişi raporu alınmış, davacı …’ın davalılardan talep edebileceği tazminatın 20.776,54 TL olarak hesaplandığı, bilahare davalı sigorta şirketi tarafından maddi zararın giderildiği nedenle davanın konusuz kaldığı anlaşılmıştır. HMK’nın 331/1. maddesine göre davacı … tarafından davalılar aleyhine dava konusu olaya ilişkin destekten yoksun kalma maddi tazminat davası açmakta haklı olduğu nedenle davalı .. vekili lehine avukatlık ücreti hükmedilmemesinin yerinde olduğu nedenle davalı … vekilinin bu bende ilişkin istinaf itirazının yerinde olmadığı kanaatine varılmıştır.Karayolları Trafik Kanunu’nda manevi tazminat konusunda özel bir düzenleme yapılmadığından trafik kazası nedeniyle oluşan cismani zarar nedeniyle manevi tazminat talep edilmesi halinde TBK’da manevi tazminata ilişkin hükümler uygulanacaktır. TBK’nın “manevi tazminat” başlıklı 56/1.maddesine göre, “Hâkim, bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebilir. “TBK’nın 56/2. maddesi gereğince, hükmedilecek para, zarara uğrayanda manevi huzur duygusunu doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer işlevi olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin zararın karşılanması da amaç edinilmemiştir. O halde, tazminatın miktarı onun amacına göre belirlenmelidir.Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerektiği kadar olmalıdır. Hakim, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.Yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda davacılar vekilinin ve davalı … vekilinin manevi tazminatın miktarına ilişkin istinaf itirazları ve dosyadaki deliller (kazanın oluş şekli, kusur oranları, müteveffanın geride kalan baba ve kardeşlerinin sosyal ve ekonomik durumları, davalı sürücünün sosyal ve ekonomik durumu) birlikte değerlendirildiğinde, İlk Derece Mahkemesince davacıların her biri için belirlenen manevi tazminat miktarlarının TBK’nın 56/1.maddesi kapsamında manevi tazminat müessesinin amacına ve hakkaniyete uygun olduğu kanaatine varılmıştır. Bu nedenle, davacı vekilinin ve davalı … vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-Davacılar vekili ve davalı …vekili yukarıda esas ve karar numarası belirtilen İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yaptıkları istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,2-Harçlar Kanunu’na göre davacılardan alınması gereken 44,40 TL karar harcından peşin alınan 31,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 13,00 TL harcın davacılardan tahsili ile Hazineye irat kaydına,3-Harçlar Kanunu’na göre davalı … alınması gereken 2.390,85 TL karar harcından peşin alınan 597,71 TL (566,31 TL + 31,40 TL) harcın mahsubu ile bakiye 1.793,14 TL harcın davalı … tahsili ile Hazineye irat kaydına,4-Davacının istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama giderinin kendisi üzerinde bırakılmasına, artan gider avansının iadesine,5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 361. maddesi uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yasa yolu açık olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 31/10/2019.