Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
ESAS NO : 2017/1264
KARAR NO : 2018/1702
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ: 11/01/2017
NUMARASI : 2015/421 Esas – 2017/11Karar
DAVA : Trafik Kazasından Kaynaklanan Manevi Tazminat
KARAR TARİHİ: 13/12/2018
İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 11/01/2017 tarih, 2015/421 Esas ve 2017/11 Karar sayılı dosyası kapsamında verilen karara karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
Davacılar vekili, dava dilekçesinde özetle; 14/03/2015 tarihinde, davalı …’in sevk ve idaresindeki … plakalı aracın, yaya olarak karşıdan karşıya geçmeye çalışan davacıların miras bırakanı …’na çarparak ölümüne neden olduğunu, davalı sürücü ….’in kaza anında 1.29 promil alkollü olduğunun tespit edildiğini, aracın müteveffaya çarptığı yer ile kaza sonrası durabildiği yer arasında 212 metre mesafe bulunduğunu, bu mesafenin, aracın ne kadar hızlı gittiğine delalet ettiğini, davalı sürücünün %100 kusurlu olduğunu, davacıların miras bırakanın vefatı nedeniyle davacı eş … ile küçük sayılacak ve eğitim- öğretimi devam eden 3 çocuğun yalnız kaldıklarını, herhangi bir gelirlerinin bulunmadığını, müteveffa .. …’nun kaza öncesinde deri sektöründe çalıştığını ve aylık ortalama 3.000,00 TL kazandığını, bu vefat olayı nedeniyle müvekkillerinin maddi ve manevi olarak zarara uğradıklarını, destekten yoksun kaldıklarını iddia ederek, her bir müvekkili için 50.000,00’er TL’den olmak üzere toplam 200.000,00 TL manevi tazminatın davalılar … ve …’den müştereken ve müteselsilen, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması koşuluyla, 100.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen, kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsili ile müvekkillerine ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar … ve .. vekili, cevap dilekçesinde özetle; olayda davalı sürücü …’in hiçbir kusurunun bulunmadığını, her ne kadar müvekkili sürücünün 1.29 promil alkollü olduğu tespit edilmiş ise de alkol ile kazanın meydana gelmesi arasında uygun illliyet bağının bulunmadığını, sürücü alkolsüz olsaydı dahi bu kazayı öngörmesinin ve bunu engellemesinin mümkün olmadığını, talep edilen tazminat miktarlarının fahiş olduğunu iddia ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … Sigorta A.Ş. vekili, maddi tazminat açısından tarafların sulh olduğunu, aralarında protokol düzenlendiğini, dava konusu olay sebebiyle birbirlerini ibra ettiklerini, protokol gereğince davadan feragat edilmesi halinde hiçbir vekalet ücreti ve yargılama gideri taleplerinin bulunmadığını belirtmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, “davacının maddi tazminat talebinin tüm davalılar yönünden feragat nedeniyle reddine, davacının davalılar … ve …yönünden açılan manevi tazminat davasının kısmen kabulüne, davacı …, …, …, … için ayrı ayrı olmak üzere 20.000,00 TL toplamda 80.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, hükmedilen manevi tazminat tutarlarına haksız fiil tarihi olan 14/03/2015 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine,” karar verilmiştir.
Davalı …ve …vekili, istinaf dilekçesinde özetle; meydana gelen kazada müteveffa…’nun asli olarak %60 oranında kusurlu olduğunu, müvekkili davalı sürücü …in tali ve %40 oranında kusurlu olduğunu, buna karşılık toplamda, 80.000,00 TL olarak verilen manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu ve dosyanın kapsamıyla bağdaşmadığını, müvekkillerinin mağduriyetine yol açacağını, kararın bu yönüyle usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, TBK’nın 56/2.maddesi kapsamında ölümlü trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine dayanmaktadır.
Dosya kapsamından, 14/03/2015 tarihinde, davalı …’e ait ve davalı sürücü …’in sevk ve idaresindeki …plakalı aracın, davacıların miras bırakanı …’na çarparak ölümüne neden olduğu, kaza anında davalı sürücü…’in %1,29 promil alkollü olduğu, meydana gelen kazada davalı sürücü …’in tali ve %40 oranında, müteveffa …’nun asli ve %60 oranında kusurlu olduğu, davacı konumundaki eş ve çocukların, müteveffa …’nun vefatı nedeniyle manevi tazminat talebinde bulundukları anlaşılmıştır.
Mahkemece, her bir davacı için 20.000,00 TL’den olmak üzere toplamda 80.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Davalılar …ve… vekili, manevi tazminat miktarının fazla olduğunu iddia ederek, istinaf yasa yoluna başvurmuştur.
TBK’nın “manevi tazminat” başlıklı 56/2.maddesine göre, ölüm halinde, ölenin yakınlarına manevi tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verebilir.
TBK’nın 56/2. maddesi gereğince, hükmedilecek para, zarara uğrayanda manevi huzur duygusunu doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer işlevi olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin zararın karşılanması da amaç edinilmemiştir. O halde, tazminatın miktarı onun amacına göre belirlenmelidir.
Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerektiği kadar olmalıdır. Hakim, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Dosyadaki deliller ( kazanın oluş şekli, kusur oranları, müteveffanın geride kalan eş ve çocuklarının sosyal ve ekonomik durumları, çocukların yaşları ve eğitim durumları, davalıların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, vs..) ve yukarıdaki açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde, davacıların her biri için verilen tazminat miktarının, manevi tazminat müessesinin amacına, dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun olduğu kanısına varılmıştır.
Bu nedenle; HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, davalılar…ve …’in istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesinin 11/01/2017 tarih, 2015/421 Esas – 2017/11 Karar sayılı kararına karşı, davalılar … ve …tarafından yapılan istinaf başvurularının ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 5.464,80 TL nispi istinaf karar harcından davalılar vekilince yatırılan 1.366,20 TL’nin mahsubu ile bakiye 4.098,60 TL harcın davalılar … ve …’den müştereken ve müteselsilen alınarak Hazineye irat kaydına,
3-Davalılar …ve …’in istinaf başvurusu nedeniyle yaptıkları yargılama giderlerinin davalılar üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 13/12/2018.