Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi 2017/1164 E. 2018/1935 K. 31.12.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
9.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
KARAR TARİHİ: 02/06/2017
NUMARASI : 2017/2552 D.İş Esas – 2017/2552 D.İş Karar
(İtiraz Hakem Heyeti’nin 05/05/2017 tarih 2017/İHK-1506)
DAVA : Güç Kaybı Tazminatı (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 31/12/2018
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, başvuru dilekçesinde özetle; davalı tarafça ZMSS poliçesi ile sigortalı bulunan … plakalı aracın, 27/04/2015 tarihinde dava dışı …’nın sevk ve idaresindeyken, yaya geçidinden karşıdan karşıya geçmeye çalışan davacıya çarparak yaralanmasına sebep olduğunu, Dokuz Eylül Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi’nden alınan rapora göre, müvekkilinin %34 oranında maluliyetinin olduğunun tespit edildiğini, müvekkilinin maddi zarara uğradığını, %34 maluliyet oranıyla ilgili tazminatın ödenmesi için davalı tarafa başvurulduğunu, davalı tarafın yükümlülüğünü yerine getirmediğini iddia ederek, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması koşuluyla, 10.050,00 TL. daimi ve geçici iş göremezlik tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; %34,2 oranı şeklinde tespit edilen maluliyet oranın yüksek olduğunu, Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu’ndan yeniden maluliyet raporu alınması gerektiğini, müvekkilinin, faizden, başvuru tarihinden itibaren yasal faizle sorumlu olduğunu iddia ederek, başvurunun reddine karar verilmesini talep etmiştir. Uyuşmazlık Hakem Heyeti, başvurunun kabulüne, 112.908,00 TL iş göremezlik maddi tazminatının 20/04/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar vermiş, davalı tarafın karara itiraz etmesi üzerine ise, İtiraz Hakem Heyeti davalı tarafın itirazının reddine karar vermiştir. Davalı vekili, istinaf başvuru dilekçesinde özetle; hesaplamaya esas alınan maluliyet raporunun yönetmeliğe uygun olmadığını, Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu’ndan rapor alınması gerektiğini, kusur durumu belirlenmeden 8/8 kusur oranına göre karar verilmesinin hatalı olduğunu, kaza sebebiyle davacının elde ettiği gelir ve tazminatların mahsup edilmesi gerektiğini, davacının SGK’lı olarak çalıştığının kabul edilmesi halinde iş göremezlik için ödeme alabileceği dikkate alınarak, mükerrer ödeme olmaması için davacının SGK’dan ödeme alıp almadığının araştırılması gerektiğini, bu yönde araştırma yapılmadığını, kararın bu yönlerden usul ve yasaya aykırı olduğunu belirtmiştir. Dava, ZMSS poliçesi kapsamında trafik kazasından kaynaklanan daimi ve geçici işgöremezlik tazminatı istemine ilişkin olup, istinaf açısından uyuşmazlık konusu, HMK’nın 355. maddesine göre, kamu düzeni ve istinaf nedenleri ile sınırlı olmak üzere, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetince verilen kararın usul, yasa ve dosya içeriğine uygun olup olmadığıdır. Dosya kapsamından, 27/04/2015 tarihinde, davacının yaya geçidini kullanarak karşıdan karşıya geçtiği esnada, davalı tarafça ZMSS poliçesiyle sigortalı bulunan aracın davacıya çarparak davacının yaralanmasına neden olduğu anlaşılmıştır. Trafik kazası tespit tutanağına göre, davacının bu kazada kusuruna rastlanılmadığı tespit edilmiştir. Aydın 4.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/139 Esas sayılı dosyasına ibraz edilen 18/04/2016 tarihli bilirkişi raporuna göre, davalı tarafça ZMSS poliçesi ile sigortalı bulunan araç sürücüsü …nın asli derecede kusurlu olduğu, davacının ise alt düzeyde (az da olsa) kusurlu tespit edilmiştir. Kaza anında yürürlükte bulunan ” Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği “ne göre düzenlenen 22/01/2016 tarihli sağlık kurulu raporuna göre, davacının kaza nedeniyle meslekte kazanma gücünde kayıp/fonksiyon kaybı oranının %34.2 olduğu tespit edilmiştir. PMF Tablosu, %32 maluliyet oranı ve davacının %25 oranındaki tali kusuru kusuru ve davalı nezdinde sigortalı araç sürücüsünün %75 oranında asli kusuru dikkate alınarak düzenlenen 08/01/2017 tarihli aktüerya raporuna göre, davacının kaza nedeniyle maluliyet tazminatının 112.908,00 TL olduğu tespit edilmiştir. Yukarıda da değinildiği gibi, Uyuşmazlık Hakem Heyeti, aktüerya raporundaki miktarı ve davacı tarafın ıslah talebini dikkate alarak başvurunun kabulüne karar vermiş, davacı tarafça karara itiraz edilmesi üzerine de, İtiraz Hakem Heyeti davalı tarafın itirazının reddine karar vermiştir. Davalı vekili istinaf başvurusunda, her ne kadar maluliyet raporunun yönetmeliğe uygun olmadığını, maluliyet zararının 8/8 kusur oranı üzerinden hesaplandığını, SGK’dan ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılması gerektiğini iddia etmiş ise de; karara dayanak yapılan Dokuz Eylül Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinin 22/01/2016 tarihli sağlık kurulu raporunun, kaza tarihinde yürülükte bulunan 03/08/2013 tarihli ve 28727 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan “Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği”ne uygun olarak düzenlendiği, davacının maddi zararının, davacının %25 oranındaki tali ve davalı nezdinde sigortalı araç sürücüsünün %75 oranında asli kusuru dikkate alınarak maddi zararın hesaplandığı yani davalının 8/8 kusur oranı üzerinden hesaplanmadığı, Dairemizce SGK’ya yazılan yazıya verilen cevaba göre de, olay nedeniyle davacıya herhangi bir ödeme yapılmadığı anlaşılmıştır. Başka bir deyişle, davalı vekilinin istinaf başvurusundaki iddia ve itirazların yerinde olmadığı ve İtiraz Hakem Heyeti kararının usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varılmıştır. Bu bağlamda; HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davalı vekilinin İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesi ‘nin 02/06/2017 tarih, 2017/2552 D.İş Esas – 2017/2552 D.İş Karar sayılı kararına karşı yaptığı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-6728 sayılı Yasa’nın 36.maddesi ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 1 sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün III- Karar ve ilam harcı başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a) bendi gereğince harç alınmasına yer olmadığına,
3-Peşin alınan karar harcının İlk Derece Mahkemesince istinaf talep edene iadesine,
4- İstinaf yargılama giderlerinin istinaf talep eden üzerinde bırakılmasına,
5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek bir temyiz dilekçesi ile temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 31/12/2018.