Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi 2021/972 E. 2023/904 K. 24.05.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2021/972
KARAR NO: 2023/904
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 02/12/2020
NUMARASI: 2015/1196 Esas – 2020/650 Karar
DAVANIN KONUSU: Trafik Kazasından Kaynaklanan Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 24/05/2023
Yukarıda bilgileri yazılı bulunan ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf edenin sıfatına, istinaf nedenlerine ve kamu düzenine ilişkin olup resen gözetilmesi gereken hususlara hasren yapılan inceleme ve değerlendirme neticesinde;
K A R A R Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; vekil edeninin sevk ve idaresindeki motosikletle sürücüsü tespit edilemeyen “…” diye tabir edilen bir aracın çarpışması neticesinde meydana gelen trafik kazasında müvekkili davacının ağır bir biçimde yaralandığını beyanla, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 1.000,00-TL daimi sakatlık tazminatı dava tarihinden işletilecek yasal faiziyle birlikte davalı …’ndan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; kazaya sebebiyet verdiği ileri sürülen aracın (pat pat), ZMM sigortası yaptırması mümkün olmadığından vekil edeni kurumun sorumluluğu yoluna gidilemeyeceğini, ayrıca davacının kazanın iddia ettiği şekilde gerçekleştiğini ve yaralanarak malul kaldığını usulüne uygun şekilde kanıtlaması gerektiğini, keza davacının kaza anında kask takmadan motosiklet sevk etmesi nedeniyle de belirlenecek tazminat miktarından müterafik kusur indirimi yapılmasını istediklerini belirterek, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkemece yapılan yargılama sonucunda: görülmekte olan davada davacının, kazaya sürücüsü tespit edilemeyen ve pat pat diye tabir edilen bir aracın sebebiyet verdiğini ileri sürdüğü, zarar gören üçüncü kişilerin hangi durumlarda …na başvurabileceğinin 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 14/2 ve … Yönetmeliği’nin 9.maddesinde düzenlendiği, somut olayda kazaya karışan ve pat pat diye tabir edilen aracın tescile tabi bir araç olmaması ve ZMM sigortası yaptırması mümkün bulunmaması nedeniyle …’nın sorumluluğu yoluna gidilemeyeceği, dolayısıyla davacının …’na başvuru hakkı bulunmadığı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yasa yoluna başvurulmuştur. İstinaf nedenleri; kazaya sebebiyet veren aracın motorlu bir araç olması nedeniyle …’nın sorumluluğu yoluna gidilemeyeceğine ilişkin açık bir yasal düzenleme olmadığı halde ilk derece mahkemesince yazılı biçim ve şekilde davanın reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu, motorlu bir aracın karıştığı trafik kazası nedeniyle yaralandığı sabit olan vekil edeninin uğradığı zararın … tarafından giderilmesi gerektiği hususuna yöneliktir.Dava; trafik kazası neticesinde meydana gelen bedensel zarar nedeniyle açılmış maddi tazminat isteğine ilişkindir.Dosya içindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesiyle çıkarılan sonuç ve oluşturulan hükümde usul ve yasaya aykırılık bulunmamasına ve özellikle davalıya husumet yöneltilmesine neden olan pat pat diye tabir edilen aracın esasen bir tarım aracı olduğu, Karayolları Trafik Kanunu’nda tanımı yapılan araçlardan bulunmadığı dolayısıyla ZMM sigortası yaptırma zorunluluğu olan bir araç niteliği taşımadığı sabit olduğundan, davalı Güvence Hesabı’nın oluşan zararın giderilmesinden sorumluluğu yoluna gidilemeyecek olmasına göre (Bkn; Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 21/11/2022 gün, 2021/18848 Esas – 2022/14992 Karar sayılı ilamı) davacı vekilinin yerinde olmadığı sonucuna varılan istinaf başvurusunun esastan reddi gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ/ Gerekçe uyarınca, 1-Usul ve yasaya uygun olan ve yukarıdaki başlıkta yazılı bulunan ilk derece mahkemesi kararına yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun HMK.m.353/1-b/1 hükmü gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-İstinaf eden davacıdan alınması gereken 179,90-TL maktu harçtan peşin yatırılan 59,30-TL harcın düşümü ile bakiye 120,60-TL istinaf ilam harcının istinaf eden davacıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına, 3-İncelemenin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına, 4-İstinaf yasa yoluna başvuran davacı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerin üzerinde bırakılmasına, Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nun 361 ve 362. maddeleri uyarınca gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren 2 haftalık süresi içinde Yargıtay nezdinde temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.24/05/2023